Pomoc w obliczu skrajnych nacisków

15. (a) Jakie trudności przeżywali i dalej przeżywają chrześcijanie? (b) Dlaczego wsparcia potrzebują także ci, którzy sami pokrzepiają innych?

¹⁵ Wszyscy oddani słudzy Jehowy zachowujący wobec Niego lojalność znoszą jakieś prześladowania (2 Tymoteusza 3:12). Jednakże wielu chrześcijan doświadczyło lub nadal doświadcza szczególnie ciężkich przeżyć. W czasach nowożytnych niektórzy byli atakowani przez motłoch, wysyłani do obozów koncentracyjnych, więzień i obozów pracy, gdzie egzystowali w nieludzkich warunkach. Niekiedy same władze występowały w roli oprawców albo zezwalały grupom przestępczym na bezkarne dopuszczanie się przemocy.

16. Jaką pomoc otrzymał Dawid w obliczu wielkiego zagrożenia?

¹⁶ Gdy Dawid był ścigany przez króla Saula, usiłującego go zabić, zwrócił się do Boga jako swego Wspomożyciela. „Boże, usłysz mą modlitwę” — błagał. „W cieniu twoich skrzydeł się chronię” (Psalm 54:2, 4; 57:1). Czy otrzymał pomoc? Oczywiście. W owym okresie Jehowa udzielił młodemu Dawidowi wskazówek poprzez proroka Gada i kapłana Abiatara oraz wzmocnił go za pośrednictwem Jonatana, syna Saula (1 Samuela 22:1, 5; 23:9-13, 16-18). Poza tym pozwolił Filistynom wtargnąć do kraju i w ten sposób zawrócił króla z pościgu za Dawidem (1 Samuela 23:27, 28).

17. U kogo Jezus szukał pomocy, gdy przeżywał ciężkie chwile?

¹⁷ Niezwykle ciężkie chwile przeżywał też Jezus Chrystus pod koniec swego ziemskiego życia. Dokładnie wiedział, jakie światło rzuci swym postępowaniem na imię Ojca niebiańskiego i jak to się odbije na przyszłości całej rodziny ludzkiej. „Cierpiąc mękę”, żarliwie modlił się do Boga. A Jehowa zadbał o to, by w tym trudnym okresie Jego Syn otrzymał niezbędne wsparcie (Łukasza 22:41-44).

18. Jak Bóg pocieszał pierwszych chrześcijan znoszących dotkliwe prześladowania?

¹⁸ Wkrótce po powstaniu zboru chrześcijańskiego naśladowcy Jezusa doznawali tak okrutnych prześladowań, że oprócz apostołów wszyscy się rozproszyli i opuścili Jerozolimę. Mężczyzn i kobiety siłą wywlekano z domów. Jak Bóg ich wtedy pocieszał? Zapewnił ich w swoim Słowie, że mają „majętność lepszą i trwałą” — niezawodne dziedzictwo w niebie wespół z Chrystusem (Hebrajczyków 10:34; Efezjan 1:18-20). Gdy nie ustawali w głoszeniu, widzieli dowody przewodnictwa ducha Bożego i z takich przeżyć czerpali dodatkową radość (Mateusza 5:11, 12; Dzieje 8:1-40).

19. Jak Paweł mimo srogich prześladowań zapatrywał się na pocieszenie od Boga?

¹⁹ Po pewnym czasie Saul (Paweł), jeden z inicjatorów zaciekłych prześladowań, sam padł ich ofiarą, ponieważ został chrześcijaninem. Na Cyprze spotkał czarnoksiężnika, który przeszkadzał mu w działalności, uciekając się do oszustw i wypaczeń. W Galacji Pawła ukamienowano i uznano za martwego (Dzieje 13:8-10; 14:19). W Macedonii bito go rózgami (Dzieje 16:22, 23). Po atakach motłochu w Efezie napisał: „Znaleźliśmy się pod skrajnym naciskiem przekraczającym nasze siły, tak iż byliśmy bardzo niepewni nawet swego życia. Wręcz czuliśmy w sobie, że otrzymaliśmy wyrok śmierci” (2 Koryntian 1:8, 9). Mimo to w tym samym liście Paweł napisał krzepiące słowa przytoczone już w drugim akapicie niniejszego artykułu (2 Koryntian 1:3, 4).