„Wcale nie trzeba być zbyt religijnym, by dojść do wniosku, że zmierzamy ku zagładzie” (STEPHEN O’LEARY, WYKŁADOWCA NA UNIWERSYTECIE POŁUDNIOWEJ KALIFORNII)a.

CZY zgadzasz się z powyższą wypowiedzią? W tej serii artykułów przyjrzymy się kilku problemom, które budzą w ludziach strach przed przyszłością. Z drugiej strony rozważymy, dlaczego możemy być pewni, że nie dojdzie do zagłady życia na ziemi. Naprawdę mamy podstawy do optymizmu, i to mimo niepokojących faktów, które teraz pokrótce omówimy.

Wojna nuklearna — realnym zagrożeniem. W roku 2007 periodyk Bulletin of the Atomic Scientists ostrzegał: „Od czasu, gdy zrzucono pierwsze bomby atomowe na Hirosimę i Nagasaki, świat jeszcze nigdy nie stał na tak niepewnym gruncie”. Skąd ten alarmujący ton? Jak poinformowano, w roku 2007 wciąż istniało około 27 000 głowic nuklearnych, z czego 2000 „dałoby się odpalić w ciągu kilku minut”. Gdyby wykorzystano choćby ułamek procenta tej broni, skutki byłyby katastrofalne!

Czy od tamtej pory groźba wybuchu wojny nuklearnej zmalała? Według raportu SIPRI Yearbook 2009bc wszystkie pięć mocarstw jądrowych — Chiny, Francja, Rosja, Stany Zjednoczone i Wielka Brytania — „albo instaluje nowe systemy uzbrojenia nuklearnego, albo nosi się z takim zamiarem”. Ale z cytowanego raportu wynika, że nie są to jedyne kraje, które posiadają tego typu broń. Naukowcy oceniają, że w arsenałach Indii, Pakistanu czy Izraela znajduje się od 60 do 80 bomb jądrowych. Podają też, że na całym świecie rozmieszczone są 8392 głowice nuklearne gotowe do odpalenia!

Groźne skutki zmiany klimatu. Wspomniany powyżej Bulletin of the Atomic Scientists podaje: „Niebezpieczeństwa związane ze zmianą klimatu są niemal równie poważne, jak te związane z posiadaniem broni nuklearnej”. Podobną opinię wyrażają takie autorytety ze świata nauki, jak Stephen Hawking, emerytowany profesor z Uniwersytetu w Cambridge, czy sir Martin Rees, dziekan Trinity College w Cambridge. Uważają oni, że nieodpowiedzialne korzystanie z techniki oraz wpływ człowieka na środowisko naturalne może nieodwracalnie zmienić życie na ziemi, a nawet położyć kres naszej cywilizacji.

Niepokojące przepowiednie o końcu świata. Popularna wyszukiwarka internetowa, do której wpisze się hasła „koniec świata” lub „rok 2012”, pokazuje setki stron ze spekulacjami na temat zagłady mającej nadejść w tym właśnie roku. Co leży u podłoża tych prognoz? Odkryto, że starożytny kalendarz Majów, tak zwana Długa Rachuba, kończy się w roku 2012. Niejeden obawia się, iż może to oznaczać unicestwienie znanej nam cywilizacji.

Wielu wierzących ludzi jest przeświadczonych, że Biblia zapowiada literalne zniszczenie naszej planety. Inni uważają, że wszystkie osoby głęboko religijne pójdą do nieba, a reszta trafi do piekła lub będzie pozostawiona na pastwę losu na zrujnowanej ziemi.

Czy Biblia faktycznie uczy, że ziemia będzie zrujnowana albo w ogóle przestanie istnieć? Apostoł Jan przestrzegł: „Nie każdej natchnionej wypowiedzi wierzcie, lecz sprawdzajcie natchnione wypowiedzi, czy pochodzą od Boga” (1 Jana 4:1). Zamiast akceptować wszystko, co głoszą inni, czyż nie lepiej otworzyć Biblię i osobiście sprawdzić, co mówi ona o końcu świata? Odpowiedzi, jakie znajdziesz w tej Księdze, mogą cię zaskoczyć.

[Przypisy]

[Prawa własności do ilustracji, strona 4]

Grzyb atomowy: U.S. National Archives photo; huragan: WHO/​League of Red Cross and U.S. National Archives photo

JEZUS CHRYSTUS zapowiedział, że w przyszłości „nadejdzie koniec”. Oświadczył, że w tym czasie „będzie wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd i już nigdy więcej nie będzie” (Mateusza 24:14, 21).

Wypowiedzi Jezusa oraz inne fragmenty Biblii dotyczące końca nasuwają kilka istotnych pytań. Zachęcamy cię do sprawdzenia we własnym egzemplarzu Pisma Świętego, jak wyjaśnia ono te kwestie.

1 Co się skończy?

Biblia wcale nie uczy, że zagładzie ulegnie nasza planeta. „[Bóg] założył ziemię na jej ustalonych miejscach” — zanotował psalmista. „Nic nią nie zachwieje po czas niezmierzony, na zawsze” (Psalm 104:5). Poza tym Słowo Boże nie uczy, że wskutek jakiejś globalnej pożogi przestanie istnieć tutaj życie (Izajasza 45:18). Sam Jezus wskazał, że pewni ludzie przetrwają zapowiedziany koniec (Mateusza 24:21, 22). Co w takim razie ma się skończyć?

Skończą się nieudolne rządy ludzkie. Pod wpływem natchnienia od Boga prorok Daniel napisał: „Bóg nieba ustanowi królestwo, które nigdy nie zostanie obrócone wniwecz. I to królestwo nie przejdzie na żaden inny lud. Zmiażdży ono wszystkie owe królestwa i położy im kres, lecz samo będzie trwać po czasy niezmierzone” (Daniela 2:44).

Skończą się wojny i niszczenie środowiska. W Psalmie 46:9 tak przedstawiono przyszłe działania Stwórcy: „Sprawia, że wojny ustają aż po kraniec ziemi. Łamie łuk i kruszy włócznię, wozy pali w ogniu”. Z Biblii dowiadujemy się też, że Bóg ‛doprowadzi do ruiny tych, którzy rujnują ziemię’ (Objawienie 11:18).

Skończy się przestępczość i niesprawiedliwość. W Słowie Bożym znajdujemy następującą obietnicę: „Prostolinijni (...) będą przebywać na ziemi i nienaganni będą na niej pozostawieni. Niegodziwi zaś zostaną z ziemi wytraceni, a postępujący zdradziecko zostaną z niej wyrwani” (Przysłów 2:21, 22)a.

2 Kiedy przyjdzie koniec?

Jehowa Bóg ‛wyznaczył czas’, kiedy zamierza położyć kres wszelkiej niegodziwości i zaprowadzić na całej ziemi rządy swego Królestwa (Marka 13:33). Jednak z Biblii wyraźnie wynika, że ludzie nie są w stanie obliczyć tej daty. Jezus oznajmił: „O dniu owym i godzinie nie wie nikt — ani aniołowie niebios, ani Syn, tylko sam Ojciec” (Mateusza 24:36). Niemniej Jezus i jego uczniowie podali, jakie zdarzenia będą się rozgrywać na ziemi tuż przed wyznaczonym końcem. Wszystkie one miały wystąpić jednocześnie na całym świecie.

Problemy polityczne, ekologiczne i społeczne miały przybrać niespotykane rozmiary. Gdy uczniowie dopytywali o koniec, Jezus zapowiedział: „Powstanie (...) naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu, będą trzęsienia ziemi w jednym miejscu po drugim, będą niedobory żywności. Jest to początek dręczących boleści” (Marka 13:8). Z kolei apostoł Paweł napisał: „W dniach ostatnich nastaną krytyczne czasy trudne do zniesienia. Albowiem ludzie będą rozmiłowani w samych sobie, rozmiłowani w pieniądzach, zarozumiali, wyniośli, bluźniercy, nieposłuszni rodzicom, niewdzięczni, nielojalni, wyzuci z naturalnego uczucia, nieskłonni do jakiejkolwiek ugody, oszczercy, nie panujący nad sobą, zajadli, nie miłujący dobroci, zdrajcy, nieprzejednani, nadęci pychą, miłujący bardziej rozkosze niż miłujący Boga” (2 Tymoteusza 3:1-5).

Działalność kaznodziejska miała być prowadzona na skalę ogólnoświatową, i to w wielu językach. Jezus oznajmił: „Ta dobra nowina o królestwie będzie głoszona po całej zamieszkanej ziemi na świadectwo wszystkim narodom; a potem nadejdzie koniec” (Mateusza 24:14).

3 Co nas czeka po końcu?

Biblia nie mówi, że wszyscy dobrzy ludzie zostaną stąd zabrani do życia wiecznego w niebie. Jezus uczył, że Bóg zrealizuje swoje pierwotne zamierzenie co do ludzkości. Powiedział: „Szczęśliwi łagodnie usposobieni, gdyż oni odziedziczą ziemię” (Mateusza 5:5; 6:9, 10). Osobom, które umrą przed nadejściem końca, Biblia daje nadzieję na przyszłe zmartwychwstanie (Hioba 14:14, 15; Jana 5:28, 29).

Jezus będzie panował z nieba jako Władca Królestwa Bożego. Prorok Daniel napisał: „Patrzyłem w wizjach nocnych, a oto z obłokami niebios nadchodził ktoś podobny do syna człowieczego [zmartwychwstały Jezus]; i uzyskał dostęp do Istniejącego od Dni Pradawnych [do Jehowy Boga], i przyprowadzono go tuż przed Niego. I dano mu [Jezusowi] panowanie i dostojeństwo oraz królestwo, aby jemu służyły wszystkie ludy, grupy narodowościowe i języki. Panowanie jego to panowanie po czas niezmierzony, które nie przeminie, a jego królestwo nie będzie obrócone wniwecz” (Daniela 7:13, 14; Łukasza 1:31, 32; Jana 3:13-16).

Poddani Królestwa Bożego będą się cieszyć doskonałym zdrowiem, bezpieczeństwem i życiem wiecznym. „Pobudują domy i będą w nich mieszkać” — czytamy w proroctwie Izajasza. „Zasadzą winnice i będą spożywać ich owoce. Nie będą budować, aby ktoś inny mieszkał; nie będą sadzić, aby ktoś inny jadł” (Izajasza 65:21-23). Do tych samych czasów nawiązał apostoł Jan, pisząc: „Oto namiot Boga jest z ludźmi i On będzie przebywać z nimi, a oni będą jego ludami. I będzie z nimi sam Bóg. I otrze z ich oczu wszelką łzę, i śmierci już nie będzie ani żałości, ani krzyku, ani bólu już nie będzie. To, co poprzednie, przeminęło” (Objawienie 21:3, 4).

4 Co zrobić, by przeżyć koniec?

Apostoł Piotr ostrzegł, że niektórzy żyjący w czasach końca będą kpić, gdy usłyszą, że Bóg zaingeruje w sprawy ludzi i położy kres złu na ziemi (2 Piotra 3:3, 4). Zachęcił, by mimo to podjąć konkretne działania.

Wyciągnij lekcję z historii. Piotr zwrócił uwagę, że Bóg „nie powstrzymał się od ukarania starożytnego świata, lecz Noego, głosiciela prawości, ocalił z siedmiorgiem innych, gdy sprowadził potop na świat ludzi bezbożnych” (2 Piotra 2:5). Nawiązując do wspomnianych szyderców, Piotr wyjaśnił: „Zgodnie ze swym życzeniem przeoczają fakt, iż od dawna były niebiosa oraz ziemia spoiście wystająca z wody i pośród wody za sprawą Bożego słowa; i przez te rzeczy ówczesny świat uległ zagładzie, gdy został zatopiony wodą. Lecz za sprawą tego samego słowa teraźniejsze niebiosa i ziemiab są odłożone dla ognia oraz zachowane na dzień sądu i zagłady ludzi bezbożnych” (2 Piotra 3:5-7).

Przestrzegaj Bożych norm moralnych. Apostoł Piotr podkreślił, że kto pragnie przeżyć koniec, ten powinien trwać w „świętych postępkach i czynach zbożnego oddania” (2 Piotra 3:11). Zauważmy, że Piotr wymienił „święte postępki” oraz „czyny zbożnego oddania”. Nie wystarczy więc twierdzić, że jest się osobą wierzącą. Nic też nie dadzą próby uporządkowania stosunków z Bogiem w ostatniej chwili.

A jakie postępowanie podoba się Bogu? Dlaczego nie miałbyś skonfrontować swoich poglądów z tym, czego uczy Biblia? Skorzystaj z pomocy Świadków Jehowy. Z przyjemnością pokażą ci w twojej Biblii odpowiedzi na pytania, które zadasz. Dzięki zdobytej wiedzy będziesz bez lęku patrzeć w przyszłość, mimo że wokół nie brakuje powodów do niepokoju.

[Przypisy]

[Napis na stronie 7]

Zagłada czeka nie ziemię, lecz ludzi, którzy ją rujnują