Wytrwałość mimo prześladowań

13. Dlaczego powinniśmy się modlić, gdy spadają na nas prześladowania?

¹³ Kiedy pierwsi uczniowie Jezusa byli prześladowani, błagali Jehowę o odwagę. A On napełniał ich duchem świętym, żeby mogli odważnie głosić Jego słowo (Dzieje 4:18-31). My też modlimy się o mądrość i siły niezbędne do kontynuowania działalności kaznodziejskiej w obliczu sprzeciwu (Jak. 1:2-8). Ponieważ Bóg nam błogosławi i wspiera nas swoim duchem, nie ustajemy w służbie. Nic nie jest w stanie powstrzymać dzieła głoszenia o Królestwie — ani zacięty sprzeciw, ani brutalne prześladowania. Gdy więc padamy ofiarą wrogich ataków, módlmy się o ducha świętego oraz o mądrość i odwagę potrzebną do dzielenia się dobrą nowiną (Łuk. 11:13).

14, 15. (a) Jaki był rezultat „prześladowań po śmierci Szczepana”? (b) Jak doszło do tego, że wielu mieszkańców Syberii poznało prawdę?

¹⁴ Zanim Szczepan został zamordowany przez wrogów, odważnie dał świadectwo (Dzieje 6:5; 7:54-60). Po jego śmierci rozpoczęło się „wielkie prześladowanie”, w wyniku którego wszyscy uczniowie oprócz apostołów rozproszyli się po Judei i Samarii. Ale to nie powstrzymało działalności ewangelizacyjnej. Filip zaczął „głosić ludziom o Chrystusie” w Samarii, co spotkało się z żywym odzewem (Dzieje 8:1-8, 14, 15, 25). Dzieje Apostolskie donoszą ponadto: „A uczniowie, którzy się rozproszyli wskutek prześladowań po śmierci Szczepana, dotarli aż do Fenicji, na Cypr i do Antiochii, ale głosili słowo tylko Żydom. Jednak gdy do Antiochii przybyli niektórzy uczniowie z Cypru i Cyreny, zaczęli głosić dobrą nowinę o Panu Jezusie ludziom mówiącym po grecku” (Dzieje 11:19, 20). A zatem prześladowanie przyczyniło się do rozgłoszenia orędzia o Królestwie.

¹⁵ W naszych czasach do podobnej sytuacji doszło w byłym Związku Radzieckim. Zwłaszcza w latach pięćdziesiątych XX wieku tysiące tamtejszych Świadków Jehowy zesłano na Syberię. Ponieważ wywożono ich do różnych miejsc, na tym ogromnym obszarze zaczęła się rozprzestrzeniać dobra nowina. Gdyby ci głosiciele mieli sami wyruszyć na te tereny, odległe nawet o 10 000 kilometrów, wielu nie byłoby na to stać. Tymczasem rząd na własny koszt rozesłał ich po kraju! Jak stwierdził pewien brat, w ten sposób „same władze umożliwiły tysiącom szczerych mieszkańców Syberii poznanie prawdy”.

Poza tym jedynie dzięki pomocy i błogosławieństwu od Boga potrafimy przetrwać ostry sprzeciw — a nawet zaciekłe prześladowania — i z powodzeniem pełnić służbę, tak jak to robił Paweł i inni pierwsi chrześcijanie (Dzieje 14:19-21). Jehowa Bóg zawsze jest przy nas. Jego „odwieczne ramiona” niezawodnie udzielają nam wsparcia w każdej próbie (Powt. Pr. 33:27). Pamiętajmy, że Jehowa ze względu na swoje wielkie imię nigdy nie opuści swojego ludu (1 Sam. 12:22; Ps. 94:14).

¹⁹ Oto przykład: Ponieważ w czasie II wojny światowej brat Harald Abt nie zaprzestał dawania świadectwa, hitlerowcy zesłali go do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen. W maju 1942 roku gestapowcy wtargnęli do mieszkania jego żony i ją aresztowali, rozłączając tym samym z małą córeczką. Siostra Abt była więźniarką kilku obozów. Później wspominała: „Lata przeżyte w hitlerowskich obozach koncentracyjnych stały się dla mnie ważną lekcją. Nauczyłam się cenić, w jak znacznym stopniu duch Jehowy potrafi wesprzeć człowieka, gdy przychodzą największe próby! Przed aresztowaniem czytałam list pewnej siostry, która pisała, iż nawet w ciężkiej próbie duch Jehowy potrafi zapewnić niewzruszony spokój. Sądziłam wtedy, że chyba trochę przesadza. Ale odkąd sama to przeszłam, mogę potwierdzić z własnego doświadczenia, że napisała prawdę. Faktycznie tak się dzieje. Trudno to sobie wyobrazić, jeśli ktoś tego nie przeżywał. A u mnie jednak tak było”.