„Cóż stoi na przeszkodzie, bym został ochrzczony?”

„Proszę cię: O kim to prorok mówi? O sobie czy o kimś innym?” — zapytał Filipa Etiopczyk (Dzieje 8:34). Trudno się dziwić jego wątpliwościom, bo przez długi czas nie było wiadomo, kim jest „owca” lub „sługa” z proroctwa Izajasza (Izajasza 53:11). Ale gdy Filip wyłożył Etiopczykowi „dobrą nowinę o Jezusie”, wszystko się wyjaśniło. Chwilę później Etiopczyk powiedział: „Oto zbiornik wodny; cóż stoi na przeszkodzie, bym został ochrzczony?” Wobec tego Filip bezzwłocznie go ochrzcił (Dzieje 8:35-38).

Czy nie nastąpiło to za szybko? Ależ nie! Etiopczyk był żydowskim prozelitą.b A zatem już wcześniej oddawał cześć Jehowie i znał Pisma, łącznie z proroctwami mesjańskimi. Jego wiedza nie była jednak kompletna. Teraz uzyskał ważne informacje o roli Jezusa Chrystusa, dzięki którym zrozumiał, czego wymaga od niego Bóg, i chciał zgodnie z tym postępować. Chrzest był najzupełniej stosowny (Mateusza 28:18-20; 1 Piotra 3:21).

Oczywiście nowych nie należy przynaglać do chrztu. Najpierw muszą nabyć dokładnej wiedzy o Jehowie Bogu i Jego Synu, Jezusie Chrystusie (Jana 17:3). Potem muszą okazać skruchę, porzucić złe postępowanie, nawrócić się i dostosować do Bożych mierników (Dzieje 3:19). Wymaga to czasu, zwłaszcza gdy niewłaściwy sposób myślenia i postępowania głęboko się zakorzenił. Ale chociaż nowi powinni obliczyć koszty związane z przyłączeniem się do uczniów Chrystusa, oddanie się Jehowie Bogu i nawiązanie z Nim więzi przysparza mnóstwa błogosławieństw (porównaj Łukasza 9:23; 14:25-33). Świadkowie na rzecz Jehowy gorliwie kierują takie nowe osoby do organizacji, którą Bóg posługuje się do spełniania swej woli (Mateusza 24:45-47). Podobnie jak Etiopczyk, ludzie ci cieszą się z poznawania wymagań Bożych i chętnie się do nich dostosowują.