7. (a) Dlaczego trzeba było powiedzieć Ewodii i Syntysze, żeby były „jednomyślne”? (b) Co świadczy o tym, że w gruncie rzeczy obie były dobrymi chrześcijankami?

⁷ Rozpatrzmy sytuację, w której się znalazły dwie kobiety Ewodia i Syntycha w zborze pierwszych chrześcijan w Filippi. Apostoł Paweł napisał: „Napominam Ewodię i napominam Syntychę, żeby były jednomyślne w Panu”. Dlaczego Paweł zachęcał te dwie kobiety, żeby były „jednomyślne”? Najwidoczniej doszło między nimi do jakiegoś nieporozumienia. Biblia nie mówi, na czym ono polegało. Być może wzajemnie sobie czegoś zazdrościły. A w gruncie rzeczy obie były wspaniałymi kobietami. Były też od lat chrześcijankami, jeszcze zanim razem z Pawłem wzięły udział w głoszeniu. Dlatego Paweł napisał do zboru: „Nadal wspomagaj te niewiasty, które walczyły ze mną ramię przy ramieniu za dobrą nowinę” (Filipian 4:1-3).

12. (a) Dlaczego należy przypuszczać, że Ewodia i Syntycha załatwiły swoje nieporozumienia? (b) Dlaczego według Galatów 5:13-15 załatwianie nieporozumień między chrześcijanami w duchu miłości ma tak istotne znaczenie?

¹² A co było z Ewodią i Syntychą? Czy załatwiły swoje nieporozumienia, przykrywając miłością grzechy, które nawzajem przeciw sobie popełniły? Biblia nie mówi, co się w końcu z nimi stało. Ale ponieważ były dobrymi kobietami, które ramię w ramię współpracowały z Pawłem w jego chrześcijańskiej służbie kaznodziejskiej, więc należy przypuszczać, że pokornie zastosowały się do udzielonej im rady. Można sobie wyobrazić, jak po otrzymaniu listu od Pawła podeszły do siebie i rozwiązały swój problem w duchu miłości (Galatów 5:13-15).