Kogo zaliczyć do prawdziwych ewangelizatorów?

BEZ względu na to, gdzie mieszkasz, zapewne tak czy inaczej zetknąłeś się już, Czytelniku, z działalnością ewangelizacyjną zapoczątkowaną przez Jezusa Chrystusa. Nie każdy jednak, kto twierdzi, że reprezentuje Chrystusa, rozgłasza nieskażone orędzie zawarte w Słowie Bożym. Nie wszystkich dawniejszych ewangelizatorów ożywiał taki sam zapał misjonarski, jaki cechował uczniów Chrystusa z I stulecia, i podobnie dzieje się w dobie obecnej.

Faktem jest, że z ramienia kościołów chrześcijaństwa pracuje dziś na świecie około 220 000 misjonarzy. Czy jednak spełniają oni wymagania stawiane prawdziwym głosicielom dobrej nowiny? Chrześcijańska praca ewangelizacyjna nie miała być formą imperializmu duchowego, w którym kaznodzieje występują w roli przedstawicieli kolonizatorskich mocarstw światowych (por. Jak. 4:4). Nie powinni też szermować na rzecz tak zwanej „teologii wyzwolenia” ani domagać się radykalnych zmian w systemach politycznych i społecznych. Poza tym Jezus nie miał na myśli wymachujących Biblią „elektronicznych” kaznodziejów, propagujących za pośrednictwem telewizji i radia swoją wersję „teologii dobrobytu” (por. Jana 17:16; Mat. 6:24). Czym wobec tego zajmuje się autentyczny ewangelizator?

NA CZYM POLEGA PRAWDZIWA EWANGELIZACJA

W języku hebrajskim i greckim, pierwotnych językach Pisma Świętego, określenie ewangelizator odnosi się do głosiciela radosnej wieści, czyli dobrej nowiny.a Dobrej nowiny o czym? O zbawieniu, o sprawiedliwych rządach i o pokoju. Na przykład w Księdze Izajasza 52:7 czytamy: „Jakże śliczne są na górach stopy tego, kto niesie dobrą nowinę, kto ogłasza pokój, kto przynosi dobrą nowinę o poprawie, kto obwieszcza wybawienie, kto mówi do Syjonu: ‛Bóg twój został królem!’”b

Później, przy narodzinach Syna Bożego, anioł oznajmił pasterzom: „Nie bójcie się, oto bowiem opowiadam wam dobrą nowinę o wielkiej radości, która będzie udziałem całego ludu, ponieważ (...) narodził się wam dziś Zbawiciel, którym jest Chrystus Pan” (Łuk. 2:10, 11). A zatem dobra nowina dotyczy głównie Jezusa Chrystusa.

Jakieś 30 lat później Jezus wszedł w dniu sabatu do synagogi w Nazarecie i w pewnej chwili powstał, aby czytać. „Wręczono mu więc zwój proroka Izajasza, a on otworzył ten zwój i odnalazł miejsce, gdzie było napisane: ‛Spoczywa na mnie duch Jehowy, ponieważ to On mnie namaścił, abym ubogim opowiadał dobrą nowinę’”. Kiedy skończył, „zwinął zwój, oddał go posługaczowi i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze patrzyły na niego pilnie. Wtedy tak przemówił do nich: ‛Dzisiaj ten tekst Pisma, który właśnie słyszeliście, znalazł spełnienie’”. Każdy przyzna, że Jezus był głosicielem dobrej nowiny, której tematem przewodnim jest „Królestwo Boże” (Łuk. 4:17-21; 8:1).

Jezus przyrównał swą działalność ewangelizacyjną do pracy żniwnej, przy czym zaznaczył, że „żniwo jest wielkie, lecz robotników mało” (Mat. 9:36-38). Szkolił więc swoich naśladowców i polecił im, aby i oni byli ewangelizatorami (Mateusza, rozdział 10; Łukasza, rozdział 10). Podobnie jak ich Nauczyciel głosili przede wszystkim o „Królestwie Niebios” (Mat. 10:7). Jednakże ogłaszaniem Królestwa mieli się zajmować nie tylko apostołowie Jezusa.

Kiedy w Jeruzalem zaczęto prześladować niedawno powstały zbór chrześcijański, wówczas — jak o tym świadczy doniesienie historyczne z Księgi Dziejów Apostolskich 8:1 — „wszyscy z wyjątkiem apostołów rozproszyli się po terenach Judei i Samarii”. Czy rozproszeni uczniowie pochowali się, zdjęci strachem? Nie, gdyż w wersecie 4 czytamy: „Jednakże ci, którzy zostali rozproszeni, szli przez kraj, opowiadając dobrą nowinę słowa”. Ci ewangelizatorzy z I wieku zebrali dzięki temu obfite plony.

Ciekawą jest rzeczą, że w podręczniku pt. A Theological Word Book of the Bible (Biblijny słownik teologiczny) podano: „W NT [Nowym Testamencie] głoszenie nie polega na prawieniu kazań ludziom nowo nawróconym, jak to się dziś zazwyczaj rozumie, zawsze natomiast dotyczy przekazywania światu niechrześcijańskiemu ‛dobrych wieści od Boga’”. Tak więc każdy szczery naśladowca Chrystusa jest zarazem ewangelizatorem, a jego zadanie nie ogranicza się do prowadzenia rozmów ze współwyznawcami.

W czym jednak tkwi sedno nowożytnej działalności ewangelizacyjnej? Jezus przepowiedział na nasze dni, że „ta dobra nowina o Królestwie będzie głoszona po całej zamieszkanej ziemi na świadectwo wszystkim narodom; a wtedy nadejdzie koniec” (Mat. 24:14). Nie tylko uczniom obecnym przy wniebowstąpieniu, ale też swoim przyszłym naśladowcom Jezus polecił, żeby byli jego „świadkami tak w Jeruzalem, jak w całej Judei i Samarii, i aż do najodleglejszego miejsca na ziemi” (Dzieje 1:8; zobacz też Mat. 28:19, 20).

A zatem istotą orędzia prawdziwych ewangelizatorów jest dobra nowina o Królestwie Jehowy Boga, w którym rządy sprawuje przez Niego wyznaczony Władca — Jezus Chrystus, Książę Pokoju (Izaj. 9:5, Biblia warszawska). Orędzie to zawiera wszystkie prawdy, o jakich mówił Jezus i jakie zapisali jego uczniowie. Dzisiejsi głosiciele dobrej nowiny wiernie trzymają się tego jednego tematu.

KTO NADZORUJE PRAWDZIWĄ EWANGELIZACJĘ?

Prawdziwi ewangelizatorzy oddają cześć Boską wyłącznie Jehowie. To On jest Wielkim Ewangelizatorem, On kieruje głoszeniem dobrej nowiny (Gal. 3:8; Obj. 10:7). Pragnie, aby wszyscy ludzie wszędzie usłyszeli Jego orędzie i je przyjęli. „Niezawodnie dostrzegam, że Bóg nie jest stronniczy”, oświadczył apostoł Piotr małemu gronu słuchaczy zebranych w śródziemnomorskim mieście portowym, w Cezarei; przeciwnie, „w każdym narodzie człowiek, który się Go boi i czyni sprawiedliwość, jest Mu przyjemny. Posłał słowo do synów Izraela, aby im opowiedzieć dobrą nowinę o pokoju dzięki Jezusowi Chrystusowi; Ten jest Panem wszystkich innych” (Dzieje 10:34-36).

W Biblii przepowiedziano, że w naszych czasach głosiciele dobrej nowiny jeszcze raz zbiorą obfite plony (Obj. 14:15, 16). Zapoznaj się z zamieszczonymi w następnym artykule niektórymi przeżyciami Świadków Jehowy uczestniczących w tej pracy żniwnej. Prześledź sprawozdanie z ich działalności kaznodziejskiej, opublikowane na stronach od 12 do 17 niniejszego czasopisma. Potem porozmawiaj z nimi, gdy znowu zapukają do twego domu, a przekonasz się, że prawdziwymi ewangelizatorami są dziś właśnie Świadkowie Jehowy.

[Przypisy]