-
Coraz dokładniejsze poznawanie prawdyŚwiadkowie Jehowy — głosiciele Królestwa Bożego
-
-
Skąd zatem wzięła się wiara we wrodzoną nieśmiertelność duszy ludzkiej? Kto był twórcą tego poglądu? Po starannym przeanalizowaniu zarówno Biblii, jak i dziejów religii brat Russell napisał w Strażnicy z 15 kwietnia 1894 roku: „[Pojęcie to] najwyraźniej nie wywodzi się z Biblii (...) Pismo Święte niedwuznacznie mówi, że człowiek jest śmiertelny, że może umrzeć. (...) Przeglądając karty historii, widzimy, iż choć żaden świadek natchniony przez Boga nie głosi nauki o nieśmiertelności człowieka, to stanowi ona istotę wszystkich religii pogańskich. (...) A zatem to nieprawda, jakoby pierwszymi propagatorami owej doktryny byli Sokrates i Platon. Uczynił to znacznie wcześniej inny nauczyciel, i to daleko od nich umiejętniejszy. (...) Pierwszy zapis tej fałszywej nauki można znaleźć w najstarszym znanym człowiekowi doniesieniu historycznym — w Biblii. A tym fałszywym nauczycielem był Szatan”.g
-
-
Coraz dokładniejsze poznawanie prawdyŚwiadkowie Jehowy — głosiciele Królestwa Bożego
-
-
g Temat ten obszerniej omówiono w broszurze Co Pismo Święte mówi o „życiu pozagrobowym”? (wydanej w roku 1955), gdzie wykazano, że według Biblii Szatan właściwie nakłonił Ewę do uwierzenia, iż nie umrze w ciele, gdy złamie zakaz Boży dotyczący spożycia owocu z „drzewa poznania dobra i zła” (1 Mojż. 2:16, 17; 3:4). Czas pokazał, że była to nieprawda, jednakże na kanwie tego pierwszego kłamstwa osnuto później następne. Ludzie przyjęli pogląd, iż jakaś niewidzialna cząstka człowieka dalej żyje po jego śmierci. Po potopie z czasów Noego wierzenie to ugruntowały demoniczne praktyki spirytystyczne wywodzące się z Babilonu (Izaj. 47:1, 12; 5 Mojż. 18:10, 11).
-