NIEWOLNIK NIEGODZIWY I GNUŚNY

14, 15. Czy Jezus sugerował, że spora liczba jego namaszczonych duchem braci okaże się niegodziwa i gnuśna? Wyjaśnij to szerzej.

¹⁴ Ostatni niewolnik zakopał swój talent, zamiast nim obracać lub choćby złożyć go u bankierów. Ów niewolnik wykazał złe nastawienie, ponieważ rozmyślnie działał na szkodę interesów swego pana. Ten słusznie nazwał go „niegodziwym i gnuśnym”. Odebrał mu talent i dał go temu, który miał dziesięć. Następnie niegodziwego niewolnika wyrzucono „w ciemność na zewnątrz”, gdzie „będzie płakał i zgrzytał zębami” (Mat. 25:24-30; Łuk. 19:22, 23).

¹⁵ Czy mówiąc, iż jeden z trzech niewolników ukrył swój talent, Jezus chciał wskazać, że co trzeci jego namaszczony naśladowca okaże się niegodziwy i gnuśny? Nie. Spójrzmy na kontekst. W przykładzie o niewolniku wiernym i roztropnym Jezus wspomniał o złym niewolniku, który bije swych współsług. Bynajmniej nie przepowiedział w ten sposób, że pojawi się jakaś klasa złego niewolnika. Przestrzegł raczej wiernego, by nie przejawiał cech złego niewolnika. Podobnie w przypowieści o dziesięciu dziewicach Jezus nie sugerował, że połowa jego namaszczonych duchem naśladowców postąpi jak pięć głupich dziewic. Przeciwnie, ostrzegł swych duchowych braci przed tym, co by się stało, gdyby utracili czujność i nie byli przygotowanif. W tym kontekście rozsądny wydaje się wniosek, że w przypowieści o talentach Jezus nie mówił, iż w dniach ostatnich spora liczba jego namaszczonych duchem braci stanie się niegodziwa i gnuśna. Wskazał raczej, że muszą zachowywać pilność — czyli obracać powierzonym im talentem — oraz wystrzegać się postaw i czynów charakteryzujących niegodziwego niewolnika (Mat. 25:16).