• „Dam im jedno serce”
    Czyste wielbienie Jehowy — nareszcie przywrócone!

    • 1-3. W jaki sposób Babilończycy drwili ze sług Jehowy i dlaczego?

      WYOBRAŹ sobie, że jesteś wiernym Żydem mieszkającym w Babilonie. Twój naród przebywa na wygnaniu już jakieś 50 lat. Tak jak w każdy szabat, planujesz spotkać się z innymi wygnańcami, żeby wielbić Jehowę. Idąc tętniącymi życiem ulicami miasta, mijasz okazałe świątynie i niezliczone sanktuaria. Ludzie tłumnie chodzą do tych miejsc kultu, składają tam ofiary i śpiewają pieśni ku czci takich bóstw jak Marduk.

      2 Z dala od tłumów spotykasz się z małą grupą współwyznawcówa. Znajdujecie spokojne miejsce, być może nad jednym z kanałów rzecznych, żeby wspólnie się modlić, śpiewać psalmy i rozmyślać nad Słowem Bożym. Kiedy się modlicie, słyszysz skrzypienie drewnianych łodzi cumujących wzdłuż brzegu kanału. Delektujesz się chwilą spokoju. Masz nadzieję, że miejscowi ludzie was nie znajdą i nie przerwą wam spotkania, jak to się często zdarza. Dlaczego dochodzi do takich sytuacji?

      3 Babilon wygrał wiele wojen, a jego mieszkańcy przypisują potęgę tego miasta fałszywym bogom. Babilończycy uważają, że skoro Jerozolima została całkowicie zniszczona, to ich bóg Marduk jest silniejszy niż Jehowa. Dlatego wyśmiewają się z twojego Boga i Jego sług. Czasami szyderczo się domagają: „Zaśpiewajcie nam jakąś pieśń Syjonu” (Ps. 137:3). Wiele psalmów opiewa tryumf Syjonu (Jerozolimy) nad wrogami Jehowy. Być może Babilończycy szczególnie lubią drwić właśnie z tych psalmów. Z kolei inne mówią o pogańskich narodach, między innymi o Babilończykach. Jeden z nich brzmi: „Obróciły Jerozolimę w rumowisko (...), wszyscy dookoła szydzą z nas i drwią” (Ps. 79:1, 3, 4).

      4, 5. (a) Jaką nadzieję dawało wygnańcom proroctwo Ezechiela? (Zobacz ilustrację tytułową). (b) Co omówimy w tym rozdziale?

      4 Co więcej, z twojej wiary w Jehowę i Jego proroków wyśmiewają się też odstępczy Żydzi. Mimo takich kpin oddawanie czci prawdziwemu Bogu wzmacnia ciebie i twoją rodzinę. Lubicie razem się modlić i śpiewać. Czytanie Słowa Bożego działa na was kojąco (Ps. 94:19; Rzym. 15:4). Wyobraź sobie, że tego dnia jeden z twoich współwyznawców przynosi coś szczególnego — zwój z proroctwem Ezechiela. Z radością słuchasz obietnicy Jehowy, że sprowadzi swój lud z powrotem do ojczyzny. Serce ci rośnie, kiedy to proroctwo jest czytane na głos, a ty wyobrażasz sobie, jak pewnego dnia razem z rodziną wracacie do swojego kraju i pomagacie w przywracaniu czystego wielbienia!