1, 2. Jaka wojna jest przed nami i jakie pytania w związku z tym się nasuwają? (Zobacz ilustrację tytułową).

W CIĄGU tysięcy lat ludzie przelali mnóstwo krwi na wojnach, między innymi podczas dwóch wojen światowych stoczonych w XX wieku. Ale największa wojna w dziejach ludzkości jest dopiero przed nami! Nie będzie to konflikt między narodami, które walczą wyłącznie z samolubnych powodów. Według Biblii jest to „wojna, która ma się rozegrać w wielkim dniu Wszechmocnego Boga” (Obj. 16:14). Wywoła ją zuchwały wróg, który zaatakuje cenny dla Boga „kraj”. Ten atak sprawi, że Wszechwładny Pan, Jehowa, w sposób bezprecedensowy użyje swojej niszczycielskiej siły.

² Nasuwają się w związku z tym pewne ważne pytania: Kto jest wspomnianym wrogiem? Jaki „kraj” zaatakuje? Kiedy, dlaczego i w jaki sposób to zrobi? Powinniśmy znaleźć odpowiedzi na te pytania, ponieważ nadchodzące wydarzenia dotyczą nas, sług Jehowy żyjących na ziemi. Przeanalizujmy więc ekscytujące proroctwo zawarte w 38 i 39 rozdziale Księgi Ezechiela.

Wróg — Gog z Magog

3. Streść proroctwo Ezechiela o Gogu z Magog.

³ Odczytaj Ezechiela 38:1, 2, 8, 18; 39:4, 11. Proroctwo to można streścić następująco: „Przy końcu lat” wróg nazwany „Gogiem (...) z Magog” zaatakuje „kraj” ludu Bożego. Ten brutalny atak spowoduje, że Jehowa ‛zapłonie wielką złością’, wystąpi przeciw Gogowi i go pokonaa. Po tym zwycięstwie Bóg wyda zarówno jego, jak i jego popleczników „na żer wszelkim drapieżnym ptakom oraz dzikim zwierzętom”. Wtedy da mu „grobowiec”. Żeby zrozumieć, jak to proroctwo spełni się w niedalekiej przyszłości, musimy przede wszystkim poznać tożsamość Goga.

4. Co wiemy o Gogu z Magog?

⁴ A zatem kogo lub co wyobraża Gog? Z opisu Ezechiela wynika, że jest on wrogiem wszystkich, którzy oddają cześć Jehowie. Czy Gog to prorocze określenie Szatana — największego przeciwnika czystego wielbienia? Przez lata takie wyjaśnienie podawano w naszych publikacjach. Jednak dzięki głębszej analizie doszliśmy do wniosku, że to proroctwo należy rozumieć inaczej. W Strażnicy wyjaśniono, że nazwa Gog z Magog nie określa niewidzialnego stworzenia duchowego, ale widzialnego, ludzkiego wroga — koalicję narodów, która zaatakuje czyste wielbienieb. Zanim przeanalizujemy argumenty przemawiające za takim zrozumieniem, zwróćmy uwagę na dwie informacje z proroctwa Ezechiela, które prowadzą do wniosku, że Gog nie jest stworzeniem duchowym.

5, 6. Które informacje z proroctwa Ezechiela prowadzą do wniosku, że Gog z Magog nie jest stworzeniem duchowym?

⁵ „Wydam cię na żer wszelkim drapieżnym ptakom” (Ezech. 39:4). W biblijnych opisach Bożego wyroku często pojawia się wzmianka o ptakach jedzących zwłoki. Bóg ostrzegał w ten sposób naród izraelski oraz inne narody (Powt. Pr. 28:26; Jer. 7:33; Ezech. 29:3, 5). Zauważmy jednak, że te ostrzeżenia nie były kierowane do stworzeń duchowych, ale do ludzi. To zrozumiałe, bo przecież drapieżne ptaki i zwierzęta żywią się nie ciałami duchowymi, ale fizycznymi. Dlatego to ostrzeżenie Jehowy z proroctwa Ezechiela wskazuje, że Gog nie jest stworzeniem duchowym.

⁶ „Dam Gogowi grobowiec w Izraelu” (Ezech. 39:11). Biblia nigdzie nie wspomina o grzebaniu stworzeń duchowych na ziemi. Czytamy w niej, że Szatan i jego demony zostaną na 1000 lat wrzuceni do otchłani, a później do symbolicznego jeziora ognia, co oznacza ich wieczną zagładę (Łuk. 8:31; Obj. 20:1-3, 10). Skoro o Gogu powiedziano, że będzie miał „grobowiec” na ziemi, nie może on być stworzeniem duchowym.

7, 8. Kiedy „król północy” „dojdzie do swojego kresu” i jak to przypomina los, który spotka Goga z Magog?

⁷ Kogo lub co wyobraża więc Gog — wróg, który przypuści ostateczny atak na prawdziwych sług Bożych? Przyjrzyjmy się dwóm proroctwom, które pomagają ustalić jego tożsamość.

⁸ „Król północy” (odczytaj Daniela 11:40-45). W proroctwach Daniela znajdujemy opis mocarstw, które miały się pojawiać na arenie światowej od jego czasów aż do naszych. Jedno z tych proroctw wspomina o zmaganiach „króla południa” i „króla północy”. W ciągu stuleci w roli tych królów występowały różne potęgi polityczne, które walczyły o dominację. O ostatniej wyprawie króla północy, która odbędzie się „w czasie końca”, Daniel napisał: „Wyruszy w wielkiej złości, by wielu zgładzić, unicestwić”. Głównym celem jego ataku będą słudzy Jehowyc. Ale po tym nieskutecznym ataku król północy „dojdzie do swojego kresu” — tak samo jak Gog z Magog.

9. Wskaż podobieństwo między losem Goga z Magog a losem „królów całej ziemi”.

⁹ „Królowie całej ziemi” (odczytaj Objawienie 16:14, 16; 17:14; 19:19, 20). W Księdze Objawienia proroczo opisano, jak „ziemscy królowie” wyruszają do walki z „Królem królów” — wyniesionym do niebiańskiej chwały Jezusem. Ponieważ niebo jest poza ich zasięgiem, atakują jego ziemskich poddanych. Jezus pokonuje tych królów podczas Armagedonu. Zauważmy, że dzieje się to po ich ataku na sług Jehowy — podobnie jak w wypadku Goga z Magogd.

10. Co możemy powiedzieć o tożsamości Goga z Magog?

¹⁰ Co w takim razie możemy powiedzieć o tożsamości Goga? Z pewnością nie chodzi o stworzenie duchowe, lecz o narody, które w niedalekiej przyszłości zaatakują lud Boży. Narody te niewątpliwie będą działać w porozumieniu, czyli stworzą pewną koalicję. Skąd taki wniosek? Ponieważ słudzy Jehowy mieszkają na całej ziemi, więc żeby ich zaatakować, narody będą musiały ze sobą współpracować (Mat. 24:9). Oczywiście niegodziwym inicjatorem tego ataku będzie Szatan. On od dawna podjudza narody tego świata do sprzeciwiania się prawdziwemu wielbieniu (1 Jana 5:19; Obj. 12:17). Jednak zapowiedź Ezechiela dotycząca Goga z Magog koncentruje się na roli, jaką w ataku na lud Jehowy odegrają narodye.

Czym jest „kraj”?

11. Jak proroctwo Ezechiela opisuje „kraj”, który zaatakuje Gog?

¹¹ Jak wspomnieliśmy w akapicie 3, Gog z Magog wywoła wielką złość Jehowy, gdy zaatakuje „kraj”, który jest dla Boga bardzo cenny. O jaki kraj chodzi? Wróćmy do proroctwa Ezechiela (odczytaj Ezechiela 38:8-12). Powiedziano w nim, że Gog ‛zaatakuje kraj, którego lud został odrodzony, zebrany z narodów’. O mieszkańcach tego kraju, którzy popierają odrodzone czyste wielbienie, dowiadujemy się, że „mieszkają bezpiecznie”, ich osad „nie chronią mury, zasuwy ani bramy”, a oni sami gromadzą „bogactwo”. Słudzy Jehowy żyją w nim bez względu na to, gdzie się znajdują. Czym więc jest ten kraj?

12. Do jakiego odrodzenia doszło w Izraelu w czasach biblijnych?

¹² Przypomnijmy sobie, do jakiego odrodzenia doszło w starożytnym Izraelu — w kraju, w którym przez stulecia mieszkał, pracował i wielbił Jehowę Jego wybrany naród. Kiedy Izraelici okazali się niewierni, Jehowa za pośrednictwem Ezechiela zapowiedział, że ich kraj stanie się bezludnym pustkowiem (Ezech. 33:27-29). Jednocześnie obiecał, że okazujący skruchę wygnańcy będą mogli po jakimś czasie wrócić z niewoli w Babilonie i wznowić w ojczyźnie czyste wielbienie. Dzięki błogosławieństwu Jehowy ziemia izraelska miała być znowu uprawiana i rozkwitnąć „jak ogród Eden” (Ezech. 36:34-36). To odrodzenie rozpoczęło się w 537 roku p.n.e., kiedy żydowscy wygnańcy wrócili do Jerozolimy i ponownie zaczęli wielbić Jehowę w ukochanej ojczyźnie.

13, 14. (a) Czym jest duchowy kraj? (b) Dlaczego ten kraj jest dla Jehowy szczególnie cenny?

¹³ Do podobnego odrodzenia doszło w naszych czasach. Jak się dowiedzieliśmy z 9 rozdziału tej książki, w roku 1919, po długiej niewoli w Babilonie Wielkim, słudzy Boży zostali uwolnieni. W tym roku Jehowa wprowadził ich do duchowego kraju. Jest nim raj duchowy — symbolicznie rozumiany obszar działalności, w którym cieszymy się dobrobytem duchowym i możemy wielbić prawdziwego Boga. W tym kraju czujemy się bezpieczni, zaznając pokoju umysłu i serca (Prz. 1:33). Mamy pod dostatkiem pokarmu duchowego i mnóstwo satysfakcjonującej pracy związanej z głoszeniem o Królestwie Bożym. Doświadczamy na sobie prawdziwości słów: „Tym, co wzbogaca, jest błogosławieństwo Jehowy, a On nie dokłada do niego żadnego bólu” (Prz. 10:22). Bez względu na to, w jakim miejscu na ziemi żyjemy, przebywamy w tym kraju — raju duchowym — kiedy słowem i czynem popieramy czyste wielbienie.

¹⁴ Ten duchowy kraj jest dla Jehowy szczególnie cenny. Dlaczego? Jego mieszkańcy — osoby, które On sam pociągnął do czystego wielbienia — to „kosztowności ze wszystkich narodów” (Agg. 2:7; Jana 6:44). ‛Wkładają na siebie nową osobowość’, odzwierciedlającą Jego wzniosłe przymioty (Efez. 4:23, 24; 5:1, 2). Z całego serca angażują się w służbę dla Niego i starają się pełnić ją w taki sposób, żeby przysparzać Mu chwały i dowodzić swojej miłości do Niego (Rzym. 12:1, 2; 1 Jana 5:3). Możemy sobie wyobrazić, jak bardzo cieszy się Jehowa, gdy widzi, że Jego słudzy dokładają starań, by upiększać ten duchowy kraj. Pomyśl: Kiedy na pierwszym miejscu w życiu stawiasz czyste wielbienie, nie tylko przyczyniasz się do rozkwitu raju duchowego, ale też sprawiasz radość Jehowie! (Prz. 27:11).

Kiedy, dlaczego i w jaki sposób Gog zaatakuje duchowy kraj?

15, 16. Kiedy Gog z Magog zaatakuje nasz duchowy kraj?

¹⁵ Myśl, że wkrótce koalicja narodów zaatakuje nasz duchowy kraj, jest bardzo trzeźwiąca. Ponieważ dotyczy to każdego z nas, chcemy jak najwięcej się na ten temat dowiedzieć. Omówmy trzy pytania, które w związku z tym się nasuwają.

¹⁶ Kiedy Gog z Magog zaatakuje nasz odrodzony duchowy kraj? W proroctwie napisano: „Przy końcu lat zaatakujesz kraj” (Ezech. 38:8). Wskazuje to na czas bliski końca tego systemu rzeczy. Pamiętajmy, że wielki ucisk rozpocznie się zagładą Babilonu Wielkiego, czyli światowego imperium religii fałszywej. Gog rozpocznie ostateczny, zaciekły atak na czcicieli Jehowy po tym, jak zostaną zniszczone organizacje religii fałszywej, ale jeszcze przed Armagedonem.

17, 18. Jak Jehowa pokieruje wydarzeniami podczas wielkiego ucisku?

¹⁷ Dlaczego Gog zaatakuje odrodzony kraj prawdziwych czcicieli Jehowy? Proroctwo Ezechiela mówi o dwóch powodach: o działaniu Jehowy oraz o niegodziwych pobudkach Goga.

¹⁸ Działanie Jehowy (odczytaj Ezechiela 38:4, 16). Zauważmy, że Jehowa mówi do Goga: „W twoje szczęki włożę haki” oraz „Przyprowadzę cię przeciw mojemu krajowi”. Czy Jehowa zmusi narody, by zaatakowały Jego lud? Oczywiście, że nie! Nigdy by nie sprowadził nieszczęścia na wiernych sług (Hioba 34:12). Ale On dobrze zna swoich wrogów — wie, że nienawidzą prawdziwych chrześcijan i kiedy tylko nadarzy się okazja, będą próbowali ich zgładzić (1 Jana 3:13). Jehowa włoży haki w szczęki Goga i go poprowadzi w tym sensie, że tak pokieruje sprawami, żeby wydarzenia potoczyły się zgodnie z Jego wolą i w wyznaczonym przez Niego czasie. W pewnym momencie po zagładzie Babilonu Wielkiego Jehowa może w jakiś sposób sprowokować narody, żeby po prostu postąpiły zgodnie z własnym pragnieniem. Atak, który przeprowadzą, zakończy się Armagedonem, największą wojną na ziemi. Wtedy Jehowa ocali swój lud, wywyższy się jako Władca Wszechświata i uświęci swoje święte imię (Ezech. 38:23).

19. Co skłoni Goga do ataku na czyste wielbienie?

¹⁹ Niegodziwe pobudki Goga. Narody ‛ukartują nikczemny plan’. Postanowią dać upust swojej długoletniej złości i nienawiści do sług Jehowy, którzy będą się wydawać łatwym celem, bo „mieszkają w osadach, których nie chronią mury, zasuwy ani bramy”. Celem narodów „będzie zdobycie wielkiego łupu”, ‛ograbienie’ ludu, „który gromadzi (...) bogactwo” (Ezech. 38:10-12). Jakie „bogactwo”? Lud Jehowy jest bardzo bogaty pod względem duchowym. Naszym najcenniejszym dobrem jest zaszczyt oddawania czci wyłącznie Jehowie. Narody będą usiłowały ‛dokonać grabieży’ czystego wielbienia nie dlatego, że jest dla nich cenne, ale z nienawiści do niego oraz do wszystkich, którzy je popierają.

20. W jaki sposób Gog zaatakuje raj duchowy?

²⁰ W jaki sposób Gog zaatakuje nasz kraj, czyli raj duchowy? Narody mogą próbować przeszkodzić nam w prowadzeniu chrześcijańskiego trybu życia i powstrzymać nas od oddawania czci Jehowie. Być może będą starały się zburzyć naszą jedność oraz uniemożliwić nam dostęp do pokarmu duchowego, spotykanie się na wspólnych zebraniach i gorliwe głoszenie orędzia od Boga. Wszystko to są elementy raju duchowego. Narody, podburzone przez Szatana, będą próbowały wymazać z ziemi wszelki ślad po religii prawdziwej i jej wyznawcach.

21. Dlaczego jesteś wdzięczny, że Jehowa ostrzega nas przed zbliżającymi się wydarzeniami?

²¹ Przyszły atak Goga z Magog nie ominie nikogo z prawdziwych chwalców Boga, którzy przebywają w otrzymanym od Niego duchowym kraju. Jesteśmy bardzo wdzięczni Jehowie, że nas o tym uprzedził! Czekając na wielki ucisk, bądźmy zdecydowani stawać w obronie czystego wielbienia i przyznawać mu pierwsze miejsce w życiu. W ten sposób już teraz upiększamy nasz odrodzony kraj. A w niedalekiej przyszłości będziemy mieli szansę zobaczyć coś naprawdę spektakularnego: Jehowa stanie w obronie swojego ludu i swojego imienia podczas Armagedonu. Więcej na ten temat dowiemy się z następnego rozdziału.

1-3. (a) Do czego doprowadzi „wielka złość” Jehowy? (Zobacz ilustrację tytułową). (b) Co teraz rozważymy?

MĘŻCZYŹNI, kobiety i dzieci stoją razem i śpiewają pieśń Królestwa. Następnie starszy z głębi serca modli się do Jehowy, prosząc Go o ochronę. Ci wierni słudzy Jehowy są pewni, że On o nich zadba, mimo to potrzebują zachęt i pokrzepienia. Z zewnątrz dochodzą odgłosy walki. Zaczął się Armagedon! (Obj. 16:14, 16).

² Podczas Armagedonu Jehowa nie będzie wykonywał wyroku bez emocji, ale w „wielkiej złości” (odczytaj Ezechiela 38:18). Poza tym Jego straszny gniew będzie skierowany nie przeciwko jednej armii albo narodowi, ale przeciwko niezliczonym rzeszom ludzi. „Zabitych przez Jehowę będzie od jednego krańca ziemi aż po drugi” (Jer. 25:29, 33).

³ Co spowoduje, że Jehowa, Bóg miłości, który jest „miłosierny i współczujący” oraz „nieskłonny do gniewu”, w „wielkiej złości” zrobi coś takiego? (Wyjścia 34:6; 1 Jana 4:16). Zobaczmy, jak odpowiedź na to pytanie może nas pokrzepić, dodać nam odwagi i zmotywować nas do głoszenia.

Co wywołuje „wielką złość” Jehowy?

4, 5. Czym gniew Jehowy różni się od gniewu niedoskonałych ludzi?

⁴ Przede wszystkim musimy pamiętać, że gniew Jehowy nie przypomina gniewu niedoskonałych ludzi. Kiedy człowiek pozwala, żeby narastał w nim gniew, a potem działa pod jego wpływem, skutki są nieprzewidywalne i rzadko prowadzą do czegoś dobrego. Na przykład Kain, pierwszy syn Adama, „bardzo się rozgniewał”, gdy Jehowa odrzucił jego ofiarę, a przyjął dar złożony przez Abla. Jak się to skończyło? Kain zamordował swojego brata, który był prawym człowiekiem (Rodz. 4:3-8; Hebr. 11:4). Pomyślmy też o Dawidzie, o którym Jehowa powiedział: „Człowiek miły mojemu sercu” (Dzieje 13:22). Nawet on prawie dopuścił się strasznej zbrodni, kiedy usłyszał, że bogaty Nabal obraził jego i jego posłańców. Wzburzony Dawid i jego ludzie chwycili za miecze i zamierzali zabić nie tylko niewdzięcznego Nabala, ale też wszystkich mężczyzn w jego domu. Na szczęście żona Nabala, Abigail, powstrzymała Dawida od zemsty (1 Sam. 25:9-14, 32, 33). Jak widzimy, nie bez powodu uczeń Jakub napisał pod natchnieniem od Jehowy: „Człowiek owładnięty gniewem nie robi tego, co prawe w oczach Bożych” (Jak. 1:20).

⁵ W przeciwieństwie do ludzi Jehowa zawsze panuje nad swoim gniewem i nigdy nie działa w sposób nieobliczalny. Nawet jeśli czuje wielką złość, nadal postępuje w sposób prawy. Kiedy walczy z wrogami, nie ‛uśmierca prawego razem z niegodziwym’ (Rodz. 18:22-25). Co więcej, zawsze ma uzasadnione powody do gniewu. Rozważmy dwa z nich i zobaczmy, czego możemy się z tego nauczyć.

6. Jak Jehowa reaguje, gdy Jego imię jest hańbione?

⁶ Powód: hańbienie imienia Jehowy. Ludzie, którzy twierdzą, że reprezentują Jehowę, ale postępują niegodziwie, szargają Mu opinię i dlatego wywołują Jego słuszny gniew (Ezech. 36:23). Jak omówiono w poprzednich rozdziałach tej książki, wielką hańbę na imię Jehowy ściągnął naród izraelski. Nic dziwnego, że swoją postawą i czynami wywołał gniew Jehowy. Ale Bóg nigdy nie stracił kontroli nad złością — zawsze karał swój lud w odpowiedniej mierze (Jer. 30:11). A gdy kara osiągała cel, Jehowa nie odczuwał już gniewu ani nie chował urazy (Ps. 103:9).

7, 8. Czego się uczymy z postępowania Jehowy z Izraelitami?

⁷ Wnioski. Sposób, w jaki Jehowa postępował z Izraelitami, działa na nas trzeźwiąco. Podobnie jak oni mamy zaszczyt nosić Jego imię — jesteśmy Świadkami Jehowy (Izaj. 43:10). Nasze słowa i czyny bezpośrednio wpływają na to, co ludzie myślą o Bogu, którego reprezentujemy. Nigdy nie chcielibyśmy bezwstydnie trwać w grzechu, bo ściągalibyśmy hańbę na imię Jehowy. Takie postępowanie wywołuje Jego gniew i wcześniej czy później On zadziała, żeby zadbać o swoją reputację (Hebr. 3:13, 15; 2 Piotra 2:1, 2).

⁸ Czy świadomość, że Jehowa może wybuchnąć „wielką złością”, powinna nas powstrzymywać od zbliżania się do Niego? Wcale nie! Wiemy, że Jehowa jest cierpliwy i chętnie wybacza (Izaj. 55:7; Rzym. 2:4). Ale wiemy też, że nie daje się zaślepić uczuciom. Odczuwamy przed Nim zdrową bojaźń, bo rozumiemy, że ci, którzy świadomie grzeszą, ściągają na siebie Jego gniew i nie mogą pozostać w Jego organizacji (1 Kor. 5:11-13). Jehowa wyraźnie nam mówi, co Go gniewa. A my jesteśmy w stanie unikać postaw i czynów, które Mu się nie podobają (Jana 3:36; Rzym. 1:26-32; Jak. 4:8).

9, 10. Jak Jehowa reaguje, kiedy Jego wiernym sługom grozi niebezpieczeństwo? Podaj przykłady.

⁹ Powód: wiernym sługom Jehowy grozi niebezpieczeństwo. Jehowa wpada w gniew, kiedy wrogowie atakują osoby, które są wobec Niego lojalne i szukają u Niego ochrony. Na przykład gdy Izraelici wyszli z Egiptu, faraon na czele potężnej armii postanowił zaatakować tych pozornie bezbronnych ludzi stłoczonych na brzegu Morza Czerwonego. Ale kiedy ta wielka armia ścigała Izraelitów przechodzących po suchym dnie, Jehowa sprawił, że odpadały koła od rydwanów Egipcjan i zatopiły ich wody morza. „Żaden Egipcjanin nie przeżył” (Wyjścia 14:25-28). Jehowa wybuchł gniewem na Egipcjan ze względu na „lojalną miłość” do swojego ludu (odczytaj Wyjścia 15:9-13).

¹⁰ Podobnie miłość Jehowy do Jego ludu skłoniła Go do działań za panowania króla Ezechiasza. Przeciwko Jerozolimie wyruszyli Asyryjczycy, dysponujący najpotężniejszą i najbardziej brutalną armią w tamtych czasach. Lojalnym sługom Jehowy groziło oblężenie i powolna, straszliwa śmierć (2 Król. 18:27). Jehowa wysłał zaledwie jednego anioła, który jednej nocy zabił 185 000 wrogów! (2 Król. 19:34, 35). Wyobraź sobie poranek następnego dnia w asyryjskim obozie. Włócznie, tarcze i miecze leżą nietknięte. Nikt nie dmie w trąby, żeby obudzić wojowników. Nikt nie wydaje rozkazów. W obozie panuje pełna grozy cisza. Wszędzie leżą martwe ciała.

11. Jakim pokrzepieniem są dla nas biblijne relacje o tym, jak Jehowa broni swoich sług?

¹¹ Wnioski. To, jak Jehowa reagował w sytuacjach, gdy Jego słudzy znajdowali się w niebezpieczeństwie, jest dobitnym ostrzeżeniem dla naszych wrogów, którzy pobudzają Go do gniewu: „Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego” (Hebr. 10:31). Dla nas te sytuacje są pokrzepiające i dodają nam odwagi. Jesteśmy pewni, że nasz główny wróg, Szatan, poniesie porażkę. Wkrótce jego dominacja się skończy (Obj. 12:12). Dopóki to nie nastąpi, możemy służyć Jehowie z odwagą, pewni, że żaden człowiek, żadna organizacja ani żaden rząd nie jest w stanie nas powstrzymać od spełniania woli Bożej (odczytaj Psalm 118:6-9). Apostoł Paweł pod natchnieniem tak wyraził nasze przekonanie: „Jeśli za nami jest Bóg, to kto będzie przeciwko nam?” (Rzym. 8:31).

12. Co wywoła wielką złość Jehowy podczas wielkiego ucisku?

¹² Podczas zbliżającego się wielkiego ucisku Jehowa stanie w naszej obronie, tak jak to było w wypadku Izraelitów, kiedy byli ścigani przez Egipcjan oraz kiedy zagrażali im Asyryjczycy. Gdy nasi wrogowie będą próbowali nas unicestwić, Jehowa, kierując się głęboką miłością do nas, zapała gniewem. Ci, którzy będą na tyle nierozsądni, żeby nas zaatakować, niejako dotkną źrenicy oka Jehowy. Jego reakcja będzie błyskawiczna i stanowcza (Zach. 2:8, 9). Życie straci największa liczba ludzi w historii. Ale wrogowie Boży nie będą mieli podstaw do twierdzenia, że są zaskoczeni. Dlaczego?

Jak Jehowa ostrzega ludzi?

13. Jakie ostrzeżenia podał ludziom Jehowa?

¹³ Jehowa jest „nieskłonny do gniewu”, dlatego podał liczne ostrzeżenia, że zniszczy tych, którzy Mu się sprzeciwiają i zagrażają Jego sługom (Wyjścia 34:6, 7). Za pośrednictwem takich proroków, jak Jeremiasz, Ezechiel i Daniel, oraz Jezusa Chrystusa czy apostołów Piotra, Pawła i Jana ostrzegał przed pewną wielką i kulminacyjną bitwą (zobacz ramkę „Jehowa ostrzega przed nadchodzącą wielką bitwą”).

14, 15. O co zadbał Jehowa i dlaczego?

¹⁴ Jehowa zadbał, żeby te ostrzeżenia zostały zapisane w Jego Słowie, Biblii, i żeby stała się ona najczęściej tłumaczoną oraz najbardziej rozpowszechnioną książką w historii. Ma na ziemi armię ochotników, którzy uczą innych, jak nawiązać z Nim dobre relacje, i którzy ostrzegają przed nadciągającym „wielkim dniem Jehowy” (Sof. 1:14; Ps. 2:10-12; 110:3). Pobudza swoich sług, żeby tłumaczyli publikacje do studiowania Biblii na setki języków i żeby każdego roku poświęcali setki milionów godzin na przekazywanie obietnic i ostrzeżeń znajdujących się w Jego Słowie.

¹⁵ Jehowa zadbał o to wszystko, „bo nie chce, żeby ktokolwiek został zgładzony, ale żeby wszyscy zdobyli się na skruchę” (2 Piotra 3:9). To dla nas ogromny przywilej, że możemy reprezentować naszego kochającego, cierpliwego Boga i mieć skromny udział w ogłaszaniu Jego orędzia. Jednak niedługo będzie już za późno, żeby ludzie mogli zareagować na te ostrzeżenia.

Kiedy Jehowa ‛zapłonie wielką złością’?

16, 17. Skąd Jehowa wie, kiedy wrogowie zaatakują?

¹⁶ Jehowa wyznaczył dzień ostatecznego starcia. On już wie, kiedy wrogowie zaatakują Jego lud (Mat. 24:36). Skąd o tym wie?

¹⁷ Jak się dowiedzieliśmy z poprzedniego rozdziału tej książki, Jehowa mówi Gogowi: „W twoje szczęki włożę haki”. Innymi słowy, Bóg sprowokuje narody do decydującego starcia (Ezech. 38:4). Nie oznacza to, że zaatakuje przeciwników albo uniemożliwi im podejmowanie samodzielnych decyzji. Chodzi raczej o to, że Jehowa potrafi czytać w sercach i dobrze wie, jak wrogowie zareagują w określonej sytuacji (Ps. 94:11; Izaj. 46:9, 10; Jer. 17:10).

18. Dlaczego ludzie zaczną walczyć z Wszechmocnym?

¹⁸ Skoro Jehowa nie zaatakuje ani nie zmusi ludzi do walki, to dlaczego doprowadzą oni do sytuacji, w której będą walczyć przeciw samemu Wszechmocnemu? Być może będą wtedy przekonani, że Bóg nie istnieje albo że nie zaingeruje w to, co się dzieje na ziemi. Przecież właśnie udało im się zniszczyć wszystkie religie fałszywe. Mogą więc uważać, że gdyby Bóg istniał, stanąłby w obronie instytucji, które twierdziły, że Go reprezentują. Nie będą zdawać sobie sprawy, że w gruncie rzeczy to On podsunął im myśl, żeby unicestwili religie, które ściągały na Niego tak wielką hańbę (Obj. 17:16, 17).

19. Co prawdopodobnie wydarzy się po zagładzie religii fałszywej?

¹⁹ Jakiś czas po zagładzie religii fałszywej Jehowa najprawdopodobniej posłuży się swoimi sługami do przekazywania demaskatorskiego orędzia. W Księdze Objawienia porównano je do gradu, którego każda bryła ważyła około 20 kilogramów (Obj. 16:21 i przypis). Orędzie to — przypuszczalnie zapowiedź całkowitej zagłady systemu politycznego i ekonomicznego — będzie tak bardzo dokuczliwe dla ludzi, że zaczną bluźnić Bogu. Niewykluczone, że właśnie to orędzie sprowokuje narody do zaatakowania ludu Bożego — będą chciały uciszyć nas raz na zawsze. Będą myślały, że jesteśmy bezbronni i że łatwo nas zniszczą. Jak bardzo się pomylą!

Jak Jehowa da wyraz swojej „wielkiej złości”?

20, 21. Kogo wyobraża Gog i co się z nim stanie?

²⁰ Jak to wykazaliśmy w poprzednim rozdziale, użyte przez Ezechiela prorocze określenie „Gog z krainy Magog” odnosi się do koalicji narodów, które nas zaatakują (Ezech. 38:2). Jednak ich sojusz okaże się bardzo nietrwały. Współpraca w ramach tej koalicji będzie tylko pozorna, bo jej członkowie nadal będą się kierować dumą, duchem rywalizacji i nacjonalizmu. Jehowa bez problemu sprawi, że „każdy podniesie miecz na swojego brata” (Ezech. 38:21). Ale zagłada narodów nie zostanie dokonana rękami ludzkimi.

²¹ Zanim nasi wrogowie zostaną zgładzeni, zobaczą „znak Syna Człowieczego” — prawdopodobnie nadprzyrodzony przejaw potęgi Jehowy i Jezusa (Mat. 24:30). Wpadną w popłoch. Zgodnie z zapowiedzią Jezusa „będą mdleć ze strachu w oczekiwaniu tego, co ma przyjść na świat” (Łuk. 21:25-27). Ku swojemu przerażeniu zrozumieją, że atakując sług Jehowy, popełnili wielki błąd. Będą zmuszeni przyjąć do wiadomości, że Stwórca istnieje i że jest Bogiem Zastępów — stoi na czele potężnej armii stworzeń duchowych (Ps. 46:6-11; Ezech. 38:23). Jehowa na pewno posłuży się niebiańską armią i siłami natury w taki sposób, że ochroni swoich sług, a zgładzi wrogów (odczytaj 2 Piotra 2:9).

22, 23. Kto i z jakim nastawieniem będzie walczył w obronie ludu Jehowy?

²² Wyobraźmy sobie, z jakim zapałem Jezus wyruszy przeciwko Bożym wrogom, żeby obronić tych, którzy kochają jego Ojca i Mu służą. Pomyślmy też, co będą czuli pomazańcy. W jakimś momencie przed rozpoczęciem Armagedonu ostatni z nich zostaną zabrani z ziemi do nieba, żeby razem z resztą 144 000 stoczyć wojnę pod wodzą Jezusa (Obj. 17:12-14). Wielu pomazańców w czasie dni ostatnich współpracuje z drugimi owcami i ma wśród nich bliskich przyjaciół. Podczas Armagedonu pomazańcy będą mogli skorzystać ze swojej władzy i mocy, żeby obronić tych, którzy lojalnie ich wspierali (Mat. 25:31-40).

²³ W skład niebiańskich wojsk Jezusa będą też wchodzić aniołowie (2 Tes. 1:7; Obj. 19:14). W przeszłości pomogli mu już usunąć z nieba Szatana i demony (Obj. 12:7-9). Pomagają też wyszukiwać mieszkańców ziemi, którzy pragną wielbić Jehowę (Obj. 14:6, 7). Nic więc dziwnego, że Jehowa pozwoli im ochronić takie lojalne osoby. Ale najważniejszą kwestią dla wszystkich walczących w wojsku Jehowy jest oczyszczenie z zarzutów i uświęcenie Jego imienia. Będą się czuli zaszczyceni, że mogą stanąć w obronie reputacji Jehowy, niszcząc Jego wrogów (Mat. 6:9, 10).

24. Jak na atak Goga zareaguje wielka rzesza drugich owiec?

²⁴ Z tak potężną i zmotywowaną armią po swojej stronie wielka rzesza drugich owiec nie będzie miała powodu, żeby się bać. Zastosuje się wtedy do słów Jezusa: „Wyprostujcie się i podnieście głowy, bo zbliża się wasze wyzwolenie” (Łuk. 21:28). Jakie to ważne, żebyśmy przed nadejściem dnia Jehowy pomogli jak największej liczbie osób poznać i pokochać naszego miłosiernego i troskliwego Ojca! (Odczytaj Sofoniasza 2:2, 3).

25. Co przeanalizujemy w następnym rozdziale?

²⁵ Wojny prowadzone przez ludzi pozostawiają po sobie chaos i ból. Natomiast po Armagedonie zapanuje porządek i szczęście. Co się wydarzy, kiedy złość Jehowy opadnie, Jego wojska schowają miecze, a odgłosy bitwy ucichną? O tej wspaniałej przyszłości mówi następny rozdział.