1-3. (a) Dlaczego wizja imponujących budynków świątyni mogła być dla Ezechiela bardzo pokrzepiająca? (Zobacz ilustrację tytułową). (b) Co omówimy w tym rozdziale?

WYOBRAŹ sobie 50-letniego Ezechiela. Na wygnaniu przebywa już ćwierć wieku. Świątynia w Jerozolimie od jakiegoś czasu leży w gruzach. Jeśli Ezechiel pragnął kiedyś usługiwać w niej jako kapłan, to jego marzenie też legło w gruzach. Niewola będzie trwała jeszcze 56 lat, więc Ezechiel zdaje sobie sprawę, że raczej nie dożyje chwili, w której lud Jehowy powróci do swojej ziemi, ani nie zobaczy odbudowanej świątyni (Jer. 25:11). Czy takie myśli go przygnębiały?

² Właśnie w tym okresie Jehowa życzliwie pokazuje wiernemu prorokowi bogatą w szczegóły wizję, która będzie dla niego niezwykłym pokrzepieniem i źródłem nadziei. W tej wizji Ezechiel wraca do swojego kraju i zostaje przeniesiony na bardzo wysoką górę. Spotyka tam ‛człowieka, który lśni niczym miedź’ — anioła, który oprowadza go po imponującym kompleksie budynków świątyni (odczytaj Ezechiela 40:1-4). Wszystko jest takie realne! To przeżycie na pewno wzmocniło wiarę Ezechiela i do głębi go poruszyło, nawet jeśli było trochę zagadkowe. Chociaż pod wieloma względami świątynia ta była podobna do świątyni, którą widział w Jerozolimie, jednocześnie znacząco się od niej różniła.

³ Ta intrygująca wizja została opisana w ostatnich dziewięciu rozdziałach Księgi Ezechiela. Zastanówmy się najpierw, jakie podejście pomoże nam lepiej zrozumieć tę wizję. Potem rozważymy, czy świątynia, którą widział Ezechiel, to wielka świątynia duchowa, opisana stulecia później przez apostoła Pawła. A na końcu przeanalizujemy, co ta wizja oznaczała dla samego proroka i dla innych wygnańców.

Potrzebne nowe podejście

4. W jaki sposób wcześniej analizowaliśmy wizję świątyni, co jednak zrozumieliśmy?

⁴ W przeszłości nasze publikacje podawały, że Ezechiel widział tę samą wielką świątynię duchową, o której apostoł Paweł pod natchnieniem pisał w Liście do Hebrajczykówa. Logiczne więc wydawało się, że różne elementy świątyni z wizji Ezechiela mają symboliczne znaczenie, są pewnymi pierwowzorami, i dlatego podczas ich analizy należy korzystać z wyjaśnień Pawła dotyczących przybytku. Ale dzięki dalszemu studium połączonemu z modlitwą i rozmyślaniem zrozumieliśmy, że wyjaśnienie tej wizji jest prostsze.

5, 6. (a) Co Paweł napisał o pewnych szczegółach przybytku i jak okazał przy tym pokorę? (b) Jak możemy odnieść słowa Pawła do wizji świątyni danej Ezechielowi?

⁵ Wydaje się, że rozsądniej jest nie doszukiwać się proroczego lub symbolicznego znaczenia w każdym szczególe wizji świątyni przekazanej Ezechielowi. Dlaczego? Przeanalizujmy pewien przykład. Kiedy Paweł omawiał elementy przybytku oraz duchowej świątyni, wspomniał między innymi o złotej kadzielnicy, pokrywie Arki i złotym dzbanie z manną. Czy przypisał tym przedmiotom jakieś prorocze znaczenie? Najwyraźniej duch święty go do tego nie pobudził. Paweł napisał nawet: „Nie czas jednak na szczegółowe omawianie tych rzeczy” (Hebr. 9:4, 5). Wolał raczej poddać się kierownictwu ducha świętego i pokornie czekać na Jehowę (Hebr. 9:8).

⁶ Podobne założenie można przyjąć, jeśli chodzi o wizję świątyni daną Ezechielowi. Ona również jest bogata w szczegóły. Dlatego wydaje się, że jeśli dalsze wyjaśnienia są konieczne, najlepiej będzie pokornie czekać na Jehowę (odczytaj Micheasza 7:7). Ale czy to oznacza, że Jehowa za pośrednictwem swojego ducha nie pomógł nam lepiej zrozumieć tej wizji? Nic podobnego!

Czy Ezechiel widział wielką świątynię duchową?

7, 8. (a) Co zmieniło się w naszym zrozumieniu? (b) Pod jakim względem świątynia z wizji Ezechiela różni się od duchowej świątyni, o której pisał Paweł?

⁷ Jak już wspomnieliśmy, przez wiele lat w naszych publikacjach wyjaśniano, że Ezechiel widział wielką duchową świątynię Jehowy — tę samą, którą Paweł pod natchnieniem opisał w Liście do Hebrajczyków. Jednak głębsze studium prowadzi do wniosku, że Ezechiel nie mógł widzieć wielkiej świątyni duchowej. Skąd taki wniosek?

⁸ Po pierwsze, świątynia, którą widział Ezechiel, nie pasuje do natchnionych wyjaśnień Pawła. Zastanówmy się: Apostoł Paweł wyraźnie zaznaczył, że przybytek z czasów Mojżesza był jedynie wyobrażeniem czegoś większego. W przybytku — tak samo jak w świątyni Salomona i Zerubbabela, które zostały zaprojektowane według tego samego wzoru — było oddzielone „Miejsce Najświętsze”. Paweł nazwał je „świętym miejscem wykonanym rękami ludzkimi” i wykazał, że było ono jedynie „odbiciem rzeczywistego świętego miejsca”. A co było „rzeczywistym świętym miejscem”? „Samo niebo” (Hebr. 9:3, 24). Czy Ezechiel widział niebo? Nie. Wizja Ezechiela, w przeciwieństwie do innych wizji, w żaden sposób nie sugeruje, że oglądał on dziedzinę niebiańską (porównaj Daniela 7:9, 10, 13, 14).

9, 10. Jaka jest różnica między świątynią z wizji Ezechiela a wielką duchową świątynią, jeśli chodzi o składanie ofiar?

⁹ Jeszcze wyraźniejsza różnica między wizją Ezechiela a opisem Pawła dotyczy składanych ofiar. Ezechiel usłyszał, jak ludowi, naczelnikom oraz kapłanom udzielono w tej kwestii wielu wskazówek. Mieli oni składać ofiary za swoje grzechy oraz ofiary współuczestnictwa, które obejmowały wspólne posiłki w wyznaczonych jadalniach (Ezech. 43:18, 19; 44:11, 15, 27; 45:15-20, 22-25). Czy w wielkiej świątyni duchowej też trzeba regularnie składać ofiary?

¹⁰ Odpowiedź jest jasna i prosta. Paweł wyjaśnił: „Kiedy Chrystus przyszedł jako arcykapłan, aby zapewnić dobra, których już doświadczamy, wszedł do większego i doskonalszego namiotu — takiego, który nie został wykonany rękami ludzkimi, czyli takiego, który nie należy do tego stworzenia. Wszedł on do świętego miejsca raz na zawsze — nie z krwią kozłów i młodych byków, lecz z własną krwią — i uzyskał dla nas wiecznotrwałe wyzwolenie” (Hebr. 9:11, 12). W wielkiej świątyni duchowej złożona została tylko jedna ofiara, raz na zawsze. Jest to ofiara okupu złożona przez samego większego Arcykapłana, Jezusa Chrystusa. Oczywisty jest więc wniosek, że świątynia z wizji Ezechiela, w której wielokrotnie składano w ofierze kozły i byki, nie była wielką świątynią duchową.

11. Dlaczego czasy Ezechiela nie były odpowiednią porą na ujawnianie prawd dotyczących wielkiej duchowej świątyni?

¹¹ Po drugie, Ezechiel nie mógł widzieć wielkiej świątyni duchowej, bo nie był to wyznaczony przez Boga czas na ujawnienie takich prawd. Pamiętajmy, że korzyść z wizji Ezechiela w pierwszej kolejności mieli odnieść wygnańcy w Babilonie. Podlegali oni Prawu Mojżeszowemu. Po powrocie z niewoli do Jerozolimy mieli odbudować świątynię i ołtarz oraz oddawać Bogu cześć zgodnie z wymogami tego Prawa. Mieli tam nadal składać ofiary przez, jak się później okazało, prawie sześć stuleci. Wyobraź sobie, jak by to na nich wpłynęło, gdyby wizja Ezechiela ukazywała duchową świątynię — świątynię, w której arcykapłan składa swoje życie na ofiarę i w rezultacie nie ma już potrzeby składania żadnych innych ofiar. Jak mogliby to zrozumieć? Czy mieliby motywację, żeby nadal stosować się do Prawa Mojżeszowego? Tak jak zawsze, Jehowa wyjawia duchowe prawdy we właściwym czasie i wtedy, kiedy Jego lud jest na to gotowy.

12-14. Jak wizja świątyni z Księgi Ezechiela oraz opis podany przez Pawła wzajemnie się uzupełniają? (Zobacz ramkę „Różne świątynie, różne znaczenia”).

¹² Jak w takim razie wizja świątyni ukazana Ezechielowi ma się do opisu duchowej świątyni podanego przez Pawła? Pamiętajmy, że Paweł nie oparł swojego wywodu na wizji świątyni z Księgi Ezechiela, ale na opisie przybytku z czasów Mojżesza. To prawda, że wymienia kilka elementów występujących zarówno w świątyniach zbudowanych przez Salomona oraz Zerubbabela, jak i w tej, którą przedstawia Ezechiel. Ale ogólnie rzecz biorąc, Ezechiel i Paweł skupiają się na różnych sprawachb. Ich opisy nie są takie same, ale wzajemnie się uzupełniają. Jak?

¹³ Na te dwa fragmenty Biblii możemy spojrzeć w następujący sposób: dzięki Pawłowi poznajemy wszystkie środki, które Jehowa nam udostępnił, byśmy mogli praktykować czyste wielbienie, a dzięki Ezechielowi — wymagania, którym musimy odpowiadać jako czciciele Jehowy. Żeby zaznajomić nas ze środkami udostępnionymi przez Boga, Paweł ujawnia znaczenie takich szczegółów duchowej świątyni, jak służba arcykapłana, ofiary, ołtarz czy Miejsce Najświętsze. Z kolei Ezechiel przedstawia obraz świątyni, który wyraźnie nam uzmysławia, jak wysokie są wymagania Jehowy dotyczące czystego wielbienia.

¹⁴ Co oznacza dla nas to skorygowane zrozumienie? Z pewnością nie pomniejsza w naszych oczach znaczenia wizji świątyni z Księgi Ezechiela. Żeby dostrzec praktyczną wartość tej wizji, przyjrzyjmy się, jak musiała wpłynąć na wiernych Żydów w czasach Ezechiela oraz po powrocie z wygnania.

Co wizja świątyni oznaczała dla żydowskich wygnańców?

15. (a) Jakie było główne przesłanie proroczej wizji Ezechiela? (b) Jakie dwa skrajnie różne opisy znajdujemy w 8 rozdziale Księgi Ezechiela i w rozdziałach od 40 do 48?

¹⁵ Żeby zrozumieć, co ta wizja oznaczała dla wygnańców, rozważymy kilka pytań, dzięki którym spojrzymy na to szerzej. Po pierwsze, jakie było główne przesłanie tego proroctwa? Mówiąc krótko — czyste wielbienie zostanie przywrócone. Dla Ezechiela było to jasne. Wcześniej opisał wizję, w której Jehowa pokazał mu opłakany stan świątyni w Jerozolimie, o czym czytamy w 8 rozdziale Księgi Ezechiela. A teraz z pewnością jest zachwycony, że może ze szczegółami przedstawić całkowicie inną świątynię, której opis znajdujemy w rozdziałach od 40 do 48. Możemy tu zobaczyć wielbienie Boga, które nie jest skalane, ale takie, jakie być powinno — zgodne z doskonałym wzorem określonym w Prawie Mojżeszowym.

16. Jak wizja Ezechiela harmonizuje z proroctwem Izajasza?

¹⁶ Doprowadzenie wielbienia Jehowy do właściwego stanu jest nierozerwalnie związane z jego wywyższeniem. Przeszło 100 lat wcześniej prorok Izajasz napisał: „Pod koniec dni góra domu Jehowy zostanie mocno osadzona ponad szczytami gór, wyniesiona ponad wzgórza” (Izaj. 2:2). W ten sposób Izajasz wskazał, że czyste wielbienie Jehowy zostanie przywrócone i wywyższone, niejako umieszczone na najwyższej ze wszystkich gór. A gdzie w wizji Ezechiela znajduje się dom Jehowy? Stoi „na bardzo wysokiej górze”! (Ezech. 40:2). To potwierdza, że czyste wielbienie zostanie przywrócone.

17. Streść wizję opisaną w rozdziałach od 40 do 48.

¹⁷ Streśćmy krótko wizję opisaną w rozdziałach od 40 do 48. Ezechiel przygląda się, jak anioł mierzy bramy, mur, dziedzińce i sanktuarium świątyni (Ezech., rozdz. 40-42). Wtedy dzieje się coś zachwycającego: do świątyni przybywa w wielkiej chwale sam Jehowa, który karci i poucza swój błądzący lud, w tym kapłanów i naczelników (Ezech. 43:1-12; 44:10-31; 45:9-12). Ezechiel widzi rzekę, która płynie z sanktuarium do Morza Martwego i zapewnia życie oraz urodzaj (Ezech. 47:1-12). Widzi też precyzyjnie podzielony na części kraj, w którym centralne miejsce zajmuje obszar związany z wielbieniem Jehowy (Ezech. 45:1-8; 47:13 do 48:35). Jakie jest przesłanie tej wizji? Jehowa upewnia swój lud, że czyste wielbienie zostanie przywrócone i wywyższone. Będzie przebywał w miejscu, w którym się Go wielbi, oraz sprawi, że z tej świątyni popłyną błogosławieństwa — życie, uzdrowienie i porządek.

18. Czy wizja świątyni miała być rozumiana dosłownie? Wyjaśnij to.

¹⁸ Po drugie, czy wizja świątyni miała być rozumiana dosłownie? Nie. Ezechiel i inni wygnańcy, którym przekazał wizję, prawdopodobnie od początku wiedzieli, że nie można jej rozumieć dosłownie. Dlaczego? Przypomnijmy, że świątynia znajdowała się „na bardzo wysokiej górze”. Chociaż widzimy tutaj podobieństwo do proroctwa Izajasza, opis ten nie pasuje do lokalizacji świątyni w Jerozolimie. Świątynia Salomona mieściła się na górze Moria i tam miała być pewnego dnia odbudowana. Ale czy była to „bardzo wysoka góra”? Nie. W rzeczywistości wokół niej znajdują się wzniesienia o podobnej wysokości lub wyższe. Poza tym kompleks świątynny oglądany przez Ezechiela był ogromny. Biorąc pod uwagę obwód otaczającego go muru, nie zmieściłby się na górze Moria. Miał powierzchnię większą nawet od powierzchni całej Jerozolimy w czasach Salomona! Co więcej, wygnańcy na pewno nie oczekiwali, że z sanktuarium wypłynie literalna rzeka, która wpadnie do Morza Martwego i napełni życiem jego wody. I wreszcie, górzyste ukształtowanie terenu Ziemi Obiecanej nie umożliwiłoby tak prostego podzielenia ziemi między plemiona, jak opisano to w wizjic. Z tych powodów nie można jej było rozumieć dosłownie.

19-21. W jaki sposób wizja Ezechiela miała wpłynąć na Żydów?

¹⁹ Po trzecie, jaki wpływ ta wizja miała wywrzeć na rodaków Ezechiela? Rozmyślając o wzniosłych zasadach Jehowy dotyczących czystego wielbienia, powinni się poczuć zawstydzeni. Jehowa powiedział Ezechielowi: „Opisz Izraelitom tę świątynię”. Podany przez Ezechiela opis miał być tak szczegółowy, że mogli oni ‛przestudiować jej plan’. W jakim celu? Jak już się przekonaliśmy, nie po to, żeby ją zbudować. Jehowa wyjaśnił: „Żeby się zawstydzili z powodu swoich grzechów” (odczytaj Ezechiela 43:10-12).

²⁰ Dlaczego ta wizja mogła poruszyć sumienie szczerych osób i je zawstydzić? Ezechiel otrzymał polecenie: „Synu człowieczy, zwróć uwagę, dobrze się przyjrzyj i uważnie posłuchaj wszystkiego, co ci powiem, o zarządzeniach i prawach dotyczących świątyni Jehowy” (Ezech. 44:5). Ezechiel raz po raz słyszał o zarządzeniach, ustawach i prawach (Ezech. 43:11, 12; 44:24; 46:14). Często też słyszał o normach Jehowy — nawet o normie dotyczącej długości łokcia oraz jednostek wagowych (Ezech. 40:5; 45:10-12; porównaj Przysłów 16:11). W opisie tej jednej wizji Ezechiel ponad 50 razy używa hebrajskich słów nawiązujących do miary i odmierzania.

²¹ Odmierzanie, miary, zarządzenia, ustawy, prawa — co Jehowa chciał powiedzieć swojemu ludowi? W ten dobitny sposób przypominał im ważną prawdę: tylko Jehowa ustala normy dotyczące czystego wielbienia. Osoby, które je lekceważą, powinny się zawstydzić. Ale które elementy wizji miały skłonić Żydów do takich wniosków? W następnym rozdziale omówimy kilka przykładów. Dzięki temu lepiej zrozumiemy, jakie znaczenie ta niezwykła wizja ma dla nas.

1, 2. (a) Czego o świątyni z wizji Ezechiela dowiedzieliśmy się z poprzedniego rozdziału? (b) Jakie dwa zagadnienia teraz omówimy?

EZECHIEL nie oglądał w wizji wielkiej świątyni duchowej, którą wieki później omówił apostoł Paweł. Była o tym mowa w poprzednim rozdziale. Dowiedzieliśmy się, że lud Jehowy miał się nauczyć z tej wizji, jak ważne są wymagania dotyczące czystego wielbienia. Tylko dzięki trzymaniu się tych norm mógł na nowo nawiązać z Nim więź. Dlatego w jednym wersecie znajdujemy dwie takie same wypowiedzi Jehowy podkreślające znaczenie trzymania się Jego wymagań: „Takie jest prawo dotyczące świątyni” (odczytaj Ezechiela 43:12).

² W tym rozdziale zajmiemy się dwoma ważnymi zagadnieniami. Najpierw zastanowimy się, jakie wnioski na temat wymagań dotyczących czystego wielbienia Jehowy mogli wyciągnąć z tej wizji Żydzi żyjący w czasach Ezechiela. To pomoże nam zrozumieć drugą sprawę — jakie znaczenie ma ta wizja dla nas.

Praktyczne wnioski dla rodaków Ezechiela

3. Dlaczego wizja świątyni umieszczonej na wysokiej górze mogła wywołać u Żydów wstyd za popełnione grzechy?

³ Zajmijmy się teraz pierwszym zagadnieniem. W tym celu przeanalizujemy kilka imponujących elementów wizji świątyni. Wysoka góra. Żydzi prawdopodobnie mogli skojarzyć położenie świątyni z wizji Ezechiela z pokrzepiającym proroctwem Izajasza dotyczącym odrodzenia czystego wielbienia (Izaj. 2:2). A czego miał ich nauczyć ten obraz domu Jehowy stojącego na wysokiej górze? Wskazywał, że czyste wielbienie powinno być wywyższone ponad wszystko inne. Oczywiście ma ono wyjątkową pozycję ze względu na sam fakt, że jego kryteria są określone przez Tego, który jest „bardzo wywyższony ponad wszystkich innych bogów” (Ps. 97:9). Niestety, nie dopisali ludzie — przez stulecia wielokrotnie dopuścili do tego, że czyste wielbienie zostało skalane i zhańbione. Wizja, w której święty dom Jehowy odzyskuje należną mu chwałę i wysoką pozycję, na pewno wywołała u szczerych jednostek wstyd za popełnione grzechy.

4, 5. Do jakich wniosków mógł dojść ktoś, kto wyobraził sobie wysokie bramy świątyni?

⁴ Wysokie bramy. Ezechiel zobaczył, jak anioł oprowadzający go po świątyni mierzy bramy znajdujące się na jej terenie. Były one wysokie na jakieś 30 metrów! (Ezech. 40:14). W każdej z nich znajdowały się wartownie. Jakie przemyślenia mógł mieć ktoś, kto wyobraził sobie takie bramy? Jehowa powiedział Ezechielowi: „Dobrze się przypatrz wejściu do świątyni”. Dlaczego miał to zrobić? Ponieważ do świętego domu Jehowy wprowadzano osoby „o nieobrzezanym sercu i ciele”. Jaki był tego skutek? Jehowa wyjaśnił: „Profanują moją świątynię” (Ezech. 44:5, 7).

⁵ Ci, którzy mieli ‛nieobrzezane ciało’, nie byli posłuszni wyraźnemu nakazowi Boga danemu jeszcze w czasach Abrahama (Rodz. 17:9, 10; Kapł. 12:1-3). Ale ci „o nieobrzezanym sercu” znajdowali się w gorszym położeniu. Byli uparci, buntowniczy i nie reagowali na skarcenie od Jehowy. Tacy ludzie nie mieli prawa wchodzić do świętego domu Boga! On nienawidzi obłudy, a Jego lud pozwolił na to, żeby się tam rozpleniła. Bramy i wartownie przedstawione w wizji wyraźnie wskazywały, że na takie nadużycia nie ma już miejsca — osoby wchodzące do domu Jehowy muszą spełniać Jego wysokie wymagania! Tylko pod takim warunkiem będzie On błogosławił swojemu ludowi.

6, 7. (a) Co Jehowa chciał przekazać ludowi, kiedy pokazał w wizji mur otaczający teren świątyni? (b) Jak lud Jehowy wcześniej traktował Jego świątynię? (Zobacz przypis).

⁶ Mur otaczający teren świątyni. Innym fascynującym szczegółem wizji jest mur wokół terenu świątyni. Ezechiel pisze, że długość każdego z jego boków wynosiła 500 trzcin, czyli ponad półtora kilometra! (Ezech. 42:15-20). Budynki świątyni razem z dziedzińcami zajmowały powierzchnię kwadratu o boku zaledwie 500 łokci, czyli jakichś 260 metrów (Ezech. 45:2). Oznacza to, że wokół świątyni znajdował się ogromny terena. Jakiemu celowi to służyło?

⁷ Jehowa powiedział: „Niech teraz porzucą duchową prostytucję i zabiorą sprzed moich oczu zwłoki swych królów, a wtedy zamieszkam wśród nich na zawsze” (Ezech. 43:9). Wyrażenie „zwłoki swych królów” najpewniej nawiązywało do bożków. Dlatego Jehowa posłużył się obrazem przedstawiającym duży teren otoczony murem, żeby niejako powiedzieć: „Trzymajcie taką nieczystość z dala. Nie pozwalajcie się jej nawet zbliżyć”. Jeśli właśnie tak będą dbali o czystość wielbienia Jehowy, to On będzie wśród nich.

8, 9. Czego można było się nauczyć ze stanowczej rady udzielonej przez Jehowę mężczyznom odpowiedzialnym za lud?

⁸ Skorygowanie mężczyzn odpowiedzialnych za lud. Jehowa udziela stanowczej, ale życzliwej rady mężczyznom, którzy mieli dbać o dobro ludu. Dobitnie skorygował Lewitów, którzy oddalili się od Niego, kiedy lud popadł w bałwochwalstwo. Natomiast synów Cadoka pochwalił: „Dbali o moje sanktuarium, gdy Izraelici ode mnie odeszli”. Każdą grupę potraktował miłosiernie i adekwatnie do czynów (Ezech. 44:10, 12-16). Stanowcze skarcenie otrzymali również naczelnicy Izraela (Ezech. 45:9).

⁹ W ten sposób Jehowa jasno wykazał, że mężczyźni sprawujący nadzór i władzę odpowiedzą przed Nim za to, jak wywiązywali się ze swoich obowiązków. Oni też potrzebowali rad, wskazówek i karcenia. Mieli przecież dawać przykład pod względem przestrzegania zasad Jehowy!

10, 11. Co dowodzi, że część repatriantów wyciągnęła wnioski z wizji świątyni?

¹⁰ Czy powracający wygnańcy wyciągnęli odpowiednie wnioski z niezwykłej wizji Ezechiela? Oczywiście nie mamy pewności, co myśleli o niej wierni mężczyźni i kobiety w tamtych czasach. Jednak z Biblii można się dużo dowiedzieć o tym, co robili repatrianci i jak patrzyli na oddawanie czci Jehowie. Czy postąpili zgodnie z przesłaniem wizji? W jakimś stopniu tak — zwłaszcza w porównaniu ze swoimi buntowniczymi przodkami żyjącymi przed niewolą babilońską.

¹¹ Prorocy Aggeusz oraz Zachariasz, kapłan i przepisywacz Ezdrasz czy namiestnik Nehemiasz z zaangażowaniem uczyli lud takich zasad jak te, na które wskazują elementy wizji świątyni (Ezd. 5:1, 2). Ci wierni mężczyźni pokazywali, że czyste wielbienie musi zostać wywyższone i być ważniejsze od rzeczy materialnych i od samolubnych dążeń (Agg. 1:3, 4). Zachęcali do respektowania wymagań stawianych czcicielom Jehowy. Na przykład Ezdrasz i Nehemiasz usilnie zachęcali rodaków do odprawienia cudzoziemskich żon, które źle wpływały na ich stan duchowy (odczytaj Ezdrasza 10:10, 11; Nehem. 13:23-27, 30). A co z bałwochwalstwem, w które Żydzi wcześniej tak często się wikłali? Wydaje się, że po niewoli w końcu zaczęli go nienawidzić. Z kolei jeśli chodzi o kapłanów i naczelników, czyli książąt, to zgodnie z zapowiedzią z wizji Ezechiela znaleźli się wśród osób skorygowanych przez Jehowę (Nehem. 13:22, 28). Wielu pokornie się zastosowało do tych wskazówek (Ezd. 10:7-9, 12-14; Nehem. 9:1-3, 38).

12. W jaki sposób Jehowa pobłogosławił repatriantom?

¹² W tej sytuacji Jehowa znowu błogosławił Żydom. Mieli z Nim bliską więź, cieszyli się dobrym zdrowiem, a w kraju panował porządek, jakiego dawno nie było (Ezd. 6:19-22; Nehem. 8:9-12; 12:27-30, 43). Dlaczego? Ponieważ ludzie zaczęli w końcu stosować się do prawych wymagań Jehowy dotyczących czystego wielbienia. Z wizji świątyni odniosło korzyść wiele osób o szczerych sercach. Podsumowując, możemy powiedzieć, że wizja ta pomogła wygnańcom na dwa sposoby: 1) Lepiej poznali wymagania dotyczące czystego wielbienia i dowiedzieli się, jak powinni się do nich stosować. 2) Otrzymali prorocze zapewnienie, że czyste wielbienie zostanie przywrócone i że jeśli tylko będą je praktykować, Jehowa będzie im błogosławił. Teraz zastanówmy się, jak ta wizja spełnia się w naszych czasach.

Czego wizja Ezechiela uczy nas obecnie

13, 14. (a) Skąd wiemy, że wizja świątyni spełnia się w naszych czasach? (b) Pod jakimi dwoma względami wizja Ezechiela przynosi nam korzyści? (Zobacz też ramkę 13A: „Różne świątynie, różne znaczenia”).

¹³ Czy możemy być pewni, że wizja świątyni z Księgi Ezechiela dotyczy też nas? Tak. Przypomnijmy sobie podobieństwa między wizją Ezechiela, w której święty dom Boga stoi „na bardzo wysokiej górze”, a proroctwem Izajasza, które zapowiadało, że „góra domu Jehowy” będzie „mocno osadzona ponad szczytami gór”. Izajasz precyzuje, że to proroctwo miało się spełnić „pod koniec dni”, czyli „w dniach ostatnich” (Ezech. 40:2; Izaj. 2:2-4 i przypis; zobacz też Micheasza 4:1-4). Oba proroctwa odnoszą się do okresu, który rozpoczął się w roku 1919. Czyste wielbienie zostało wtedy wywyższone i od tego momentu niejako znajduje się na wysokiej górzeb.

¹⁴ Wyraźnie więc widać, że wizja Ezechiela odnosi się do czystego wielbienia w naszych czasach. Była ona wartościowa dla żydowskich wygnańców i nam też pomaga na dwa sposoby: 1) Uczymy się z niej, jak przestrzegać wymagań dotyczących czystego wielbienia. 2) Upewnia nas ona, że czyste wielbienie zostanie całkowicie przywrócone, a Jehowa będzie nam błogosławił.

Wymagania Jehowy w naszych czasach

15. O czym powinniśmy pamiętać, kiedy wyciągamy wnioski z elementów wizji Ezechiela?

¹⁵ Przeanalizujmy teraz niektóre elementy wizji Ezechiela. Wyobraźmy sobie, że dołączamy do tego proroka, kiedy jest oprowadzany po świątyni. Pamiętajmy, że nie oglądamy wielkiej świątyni duchowej, ale po prostu wyciągamy praktyczne wnioski dotyczące czystego wielbienia w naszych czasach. Czego możemy się nauczyć?

16. Czego się uczymy z faktu, że w świątyni wykonano dokładne pomiary? (Zobacz ilustrację tytułową).

¹⁶ Dlaczego podano te wszystkie wymiary? Ezechiel widzi anioła ‛lśniącego niczym miedź’, który dokładnie mierzy poszczególne elementy świątyni, takie jak mury, bramy, wartownie, dziedzińce oraz ołtarz. Taka ilość szczegółów może się wydawać przytłaczająca (Ezech. 40:1 do 42:20; 43:13, 14). Pomyślmy jednak, czego możemy się nauczyć z tego szczegółowego opisu. W ten sposób Jehowa wyraźnie podkreśla, jak ważne są Jego wymagania dotyczące czystego wielbienia. To On je ustala, a nie jakiś człowiek. Jeśli ktoś twierdzi, że sposób oddawania czci Bogu nie ma znaczenia, jest w poważnym błędzie. Jehowa polecił dokonać szczegółowego pomiaru świątyni również po to, żeby upewnić nas, że przywrócenie czystego wielbienia jest absolutnie pewne. Obietnice Boga spełnią się tak dokładnie, jak dokładne są podane wymiary. Jasne było więc, że czyste wielbienie w dniach ostatnich zostanie przywrócone.

17. O czym przypomina nam mur otaczający teren świątyni?

¹⁷ Mur otaczający teren świątyni. Jak wspomnieliśmy, Ezechiel zobaczył w wizji mur otaczający cały teren świątyni. Ten element dobitnie przypominał, że lud Boży miał wystrzegać się wszelkich form nieczystości duchowej, by nie kalać domu Bożego (odczytaj Ezechiela 43:7-9). Również dla nas jest to bardzo praktyczna wskazówka. Kiedy w 1919 roku słudzy Jehowy zostali wyzwoleni z trwającej wiele stuleci niewoli duchowej w Babilonie Wielkim, Chrystus ustanowił niewolnika wiernego i roztropnego. Zwłaszcza od tego momentu lud Boży wystrzega się fałszywych wierzeń i praktyk o pochodzeniu pogańskim czy mających związek z bałwochwalstwem. Chcemy trzymać się jak najdalej od duchowej nieczystości. Nie pozwalamy sobie nawet na prowadzenie interesów w Sali Królestwa, bo dbamy o to, żeby codzienne sprawy były oddzielone od czystego wielbienia (Marka 11:15, 16).

18, 19. (a) Jakie wnioski wyciągamy z opisu wysokich bram świątyni? (b) Jak powinniśmy reagować w sytuacjach, kiedy ktoś próbuje umniejszyć wartość wysokich norm moralnych Jehowy? Podaj przykład.

¹⁸ Wysokie bramy. Jakie wnioski możemy wyciągnąć, analizując ten szczegół wizji Ezechiela? Dla żydowskich wygnańców była to lekcja, że normy moralne Jehowy są bardzo wysokie. A czego możemy nauczyć się my? Oddajemy cześć Jehowie w wielkiej świątyni duchowej. Czy wobec tego prawe postępowanie nie jest teraz jeszcze ważniejsze? (Rzym. 12:9; 1 Piotra 1:14, 15). W dniach ostatnich Jehowa stopniowo pokazuje swoim sługom, jak mogą jeszcze lepiej dostosować się do Jego norm moralnychc. Na przykład grzesznicy, którzy nie okazują skruchy, są usuwani ze zboru (1 Kor. 5:11-13). Co więcej, wartownie znajdujące się w bramach przypominają nam, że Jehowy nie może wielbić osoba, która nie cieszy się Jego uznaniem. Ktoś, kto prowadzi podwójne życie, co prawda może wejść do Sali Królestwa, ale nie zyska uznania Boga, dopóki nie naprawi swoich stosunków z Nim (Jak. 4:8). To wspaniała ochrona czystego wielbienia w tym zepsutym i niemoralnym świecie!

¹⁹ Biblia zapowiedziała, że przed nadejściem końca na świecie nastąpi upadek moralny: „Ludzie niegodziwi i oszuści będą coraz bardziej brnąć w zło, wprowadzając w błąd innych i sami będąc w błąd wprowadzani” (2 Tym. 3:13). Coraz więcej ludzi daje sobie wmówić, że wymagania Jehowy są zbyt surowe, przestarzałe albo po prostu niewłaściwe. A ty — czy dasz się wprowadzić w błąd? Załóżmy, że ktoś próbuje podważyć słuszność Bożego poglądu na homoseksualizm. Czy przyznasz mu rację? Czy raczej przyznasz rację Jehowie, który w swoim Słowie wyraźnie wskazał, że ludzie, którzy tak postępują, ‛dopuszczają się tego, co ohydne’? Bóg ostrzega nas przed akceptowaniem niemoralności (Rzym. 1:24-27, 32). Kiedy wyłaniają się takie kwestie, warto wyobrażać sobie świątynię z wizji Ezechiela oraz jej wysokie bramy i pamiętać, że Jehowa nigdy nie obniża swoich prawych norm — niezależnie od tendencji panujących w niegodziwym świecie. Czy popieramy pogląd naszego niebiańskiego Ojca i stajemy w obronie tego, co prawe?

20. Dlaczego wizja Ezechiela jest pokrzepiająca dla „wielkiej rzeszy”?

²⁰ Dziedzińce. Kiedy Ezechiel zobaczył przestronny dziedziniec zewnętrzny, na pewno był zachwycony tym, ilu szczęśliwych czcicieli Jehowy może się tam zebrać. Obecnie chrześcijanie wielbią Boga w miejscu, które jest jeszcze bardziej święte. Ci, którzy wchodzą w skład „wielkiej rzeszy” sług Jehowy i wielbią Go na dziedzińcu zewnętrznym wielkiej świątyni duchowej, mogą się czuć bardzo zachęceni wizją Ezechiela (Obj. 7:9, 10, 14, 15). Prorok ten widział, że dookoła dziedzińców były jadalnie, w których czciciele Jehowy mogli razem jeść przyniesione przez siebie ofiary współuczestnictwa (Ezech. 40:17). W pewnym sensie mogli spożyć posiłek z Jehową — oznaczało to, że mają z Nim pokojowe, przyjacielskie relacje. Obecnie nie składamy ofiar tak, jak robili to Żydzi podlegający Prawu Mojżeszowemu. Składamy Bogu „ofiarę wysławiania”, kiedy praktykujemy czyste wielbienie — na przykład mówimy o swojej wierze na zebraniach i w służbie kaznodziejskiej (Hebr. 13:15). Jesteśmy też dobrze odżywieni dzięki temu, że Jehowa zapewnia nam pokarm duchowy. Z pewnością czujemy się jak synowie Koracha, którzy śpiewali Jehowie: „Jeden dzień na Twoich dziedzińcach jest lepszy niż gdziekolwiek indziej tysiąc!” (Ps. 84:10).

21. Czego od kapłanów z wizji Ezechiela mogą się nauczyć pomazańcy?

²¹ Kapłaństwo. Ezechiel zobaczył, że kapłani i Lewici wchodzą na dziedziniec wewnętrzny przez takie same bramy jak te, przez które członkowie plemion niekapłańskich wchodzą na dziedziniec zewnętrzny. W ten trafny sposób przypomniano mężczyznom z klasy kapłańskiej, że oni też muszą sprostać wymaganiom Jehowy dotyczącym czystego wielbienia. A jak jest obecnie? Co prawda wśród sług Jehowy nie ma plemienia kapłańskiego, ale namaszczonych chrześcijan nazwano „wybranym rodem, królewskim kapłaństwem” (1 Piotra 2:9). Kapłani w starożytnym Izraelu czcili Boga na oddzielnym dziedzińcu. Obecnie namaszczeni chrześcijanie nie są dosłownie oddzieleni od współwyznawców, ale cieszą się wyjątkową więzią z Jehową jako Jego przybrane dzieci (Gal. 4:4-6). Pomazańcy mogą jednak znaleźć w wizji Ezechiela praktyczne wskazówki. Dostrzegają między innymi, że kapłani musieli słuchać rad i karcenia. Wszyscy chrześcijanie powinni pamiętać, że są częścią „jednej trzody”, która słucha „jednego pasterza” (odczytaj Jana 10:16).

22, 23. (a) Jakie wnioski z opisu naczelnika mogą wyciągnąć starsi w zborach? (b) Co może się wydarzyć w przyszłości?

²² Naczelnik. W wizji Ezechiela naczelnik ma dość wysoką pozycję. Nie pochodzi z plemienia kapłańskiego i w świątyni musi podporządkować się kapłanom. Występuje jednak w roli zwierzchnika i dostarcza niektóre ofiary składane za lud (Ezech. 44:2, 3; 45:16, 17; 46:2). Jest więc przykładem dla braci, którzy mają w zborze odpowiedzialne zadania. Przecież zamianowani starsi, w tym nadzorcy obwodów, muszą być podporządkowani namaszczonemu wiernemu niewolnikowi (Hebr. 13:17). Ciężko pracują, żeby pomagać sługom Bożym w składaniu ofiar wysławiania na zebraniach i w służbie kaznodziejskiej (Efez. 4:11, 12). Poza tym nadzorcy mogą wyciągnąć wniosek ze sposobu, w jaki Jehowa zganił izraelskich naczelników za nadużywanie władzy (Ezech. 45:9). Nie uważają, że nie potrzebują rad i korygowania. Przeciwnie, cieszą się, gdy Jehowa ich kształtuje, żeby byli jeszcze lepszymi nadzorcami i pasterzami (odczytaj 1 Piotra 5:1-3).

²³ W raju Jehowa nadal będzie ustanawiał umiejętnych i życzliwych nadzorców. Starsi w zasadzie już teraz otrzymują szkolenie, dzięki któremu będą wtedy użytecznymi pasterzami (Ps. 45:16). Rozmyślanie o tym, jakim błogosławieństwem będą w nowym świecie, jest naprawdę fascynujące. Nasze zrozumienie wizji Ezechiela może się pogłębić w odpowiednim czasie, tak jak to było z innymi proroctwami o duchowym odrodzeniu. Być może w przyszłości niektóre jej aspekty spełnią się w niezwykły sposób, jakiego teraz nawet nie jesteśmy w stanie sobie wyobrazić. Czas pokaże.

Jehowa błogosławi swoim sługom

24, 25. Jak w wizji Ezechiela przedstawiono błogosławieństwa Jehowy, których może zaznać Jego lud?

²⁴ Na zakończenie przypomnijmy sobie pewne niezwykłe wydarzenie z wizji Ezechiela. Jehowa pojawia się w świątyni i obiecuje swoim sługom, że zostanie tam, dopóki będą przestrzegać Jego wymagań co do czystego wielbienia (Ezech. 43:4-9). Jaki wpływ obecność Jehowy będzie miała na Jego sług i ich kraj?

²⁵ Żeby opisać Boże błogosławieństwa, w wizji użyto dwóch proroczych obrazów: 1) rzeki, która wypływa z sanktuarium, zapewniając życie i urodzaj, oraz 2) precyzyjnie podzielonego na części kraju, w którym centralne miejsce zajmuje teren świątyni. Jak obecnie mamy rozumieć te fragmenty? Bardzo nas to interesuje, bo przecież w naszych czasach Jehowa wszedł do znacznie świętszego miejsca — wielkiej świątyni duchowej, którą oczyścił i zaakceptował jako strukturę umożliwiającą oddawanie Mu czci (Malach. 3:1-4). Te dwa prorocze obrazy omówimy w rozdziałach od 19 do 21.

Świątynia z wizji Ezechiela:

• Została opisana przez Ezechiela dla żydowskich wygnańców w Babilonie

• Na znajdującym się w niej ołtarzu ofiary składano wielokrotnie

• Podkreśla wymagania Jehowy co do czystego wielbienia

• Kieruje uwagę na duchowe odrodzenie, które zaczęło się w roku 1919

Wielka świątynia duchowa:

• Wyjaśnienia Pawła były skierowane do chrześcijan pochodzenia hebrajskiego

• Na jej ołtarzu złożono tylko jedną ofiarę, „raz na zawsze” (Hebr. 10:10)

• Jest duchową strukturą, której zapowiedzią od dawna był przybytek oraz literalne świątynie, i obejmuje wszystkie środki, które umożliwiają nam wielbienie Jehowy na podstawie ofiary złożonej przez Chrystusa

• Kieruje uwagę na to, czego w latach 29-33 n.e. dokonał Chrystus jako większy Arcykapłan

Czyste wielbienie wywyższone i chronione

Świątynia z wizji Ezechiela znajduje się na „bardzo wysokiej górze” (1). A czy w naszym życiu czyste wielbienie zajmuje najważniejsze miejsce?

Mur (2), który otaczał ogromny teren (3) wokół kompleksu budynków świątyni, przypomina nam, że nie możemy pozwolić, żeby cokolwiek skalało nasz sposób wielbienia Jehowy. Skoro nawet to, co służyło do „powszechnego użytku”, musiało być trzymane z dala od czystego wielbienia, to tym bardziej ktoś, kto dzisiaj oddaje cześć Jehowie, musi trzymać się z dala od nieczystego lub niemoralnego postępowania! (Ezech. 42:20).

Wieczne błogosławieństwa

Z sanktuarium świątyni wypływa strumień, który stopniowo zmienia się w głęboką rzekę i jest źródłem życia i urodzaju (4). Błogosławieństwa te omówiono w 19 rozdziale tej książki.

Te same normy moralne dla wszystkich

Wysokie bramy zewnętrzne (5) oraz wewnętrzne (9) przypominają nam, że Jehowa ma wysokie normy moralne i że obowiązują one każdego, kto chce Mu służyć. Zauważmy, że wszystkie bramy mają identyczne wymiary. Nic w tym dziwnego, bo prawe wymagania Jehowy są takie same dla wszystkich Jego sług, niezależnie od ich zadań w zborze czy nadziei, jaką mają.

Posiłek przy stole Jehowy

Jadalnie (8) przypominają nam, że w starożytności Izraelici mogli zjeść część tego, co składali na ofiarę w świątyni. Był to w gruncie rzeczy posiłek z samym Jehową. W świątyni duchowej, w której obecnie chrześcijanie oddają cześć Jehowie, została złożona „jedna ofiara” (Hebr. 10:12). Jednak cały czas składamy ofiarę wysławiania (Hebr. 13:15).

Zapewnienie od samego Boga

Ilość szczegółowych pomiarów podanych w wizji może się wydawać przytłaczająca. Ale uczy to pewnej podstawowej prawdy: Te precyzyjne i niezmienne wymiary są gwarancją, że zamierzenie Jehowy co do przywrócenia czystego wielbienia spełni się dokładnie i niezawodnie. Chociaż Ezechiel nie wspomina, że w wizji pojawiają się ludzie, przekazuje stanowczą radę dla kapłanów, naczelników oraz dla ludu. Wysokich norm moralnych Jehowy muszą przestrzegać wszyscy Jego słudzy.