15. Co było jednym z głównych źródeł pokarmu duchowego w I stuleciu i kto przewodził w jego rozdzielaniu?

¹⁵ W I wieku zasadnicza część pokarmu duchowego wychodziła bezpośrednio spod pióra apostołów i innych uczniów sprawujących przewodnictwo. Spisane przez nich listy — zwłaszcza te zaliczające się do 27 natchnionych ksiąg Chrześcijańskich Pism Greckich — krążyły między zborami i bez wątpienia właśnie na ich podstawie nauczali miejscowi starsi. W ten sposób przedstawiciele niewolnika wiernie rozdzielali wśród prawdziwych chrześcijan wartościowy pokarm duchowy. Klasa ta w I wieku rzetelnie wywiązywała się ze swego zadania.

„Niewolnik” dziewiętnaście stuleci później

16, 17. Jak w latach poprzedzających rok 1914 klasa niewolnika okazała się wierna w wykonywaniu swych zadań?

¹⁶ A co powiedzieć o naszych czasach? Czy w roku 1914, kiedy rozpoczęła się obecność Jezusa, zastał on namaszczonych chrześcijan wiernie rozdzielających pokarm we właściwym czasie? Z całą pewnością tak. Grupę tę można było wyraźnie rozpoznać po wydawanych przez nią wybornych owocach (Mateusza 7:20). Minione lata dostarczyły dalszych dowodów potwierdzających ten wniosek.

¹⁷ W chwili przybycia Jezusa głoszeniem prawdy biblijnej gorliwie zajmowało się około 5000 członków jego czeladzi. Pracowników było więc niewielu, ale niewolnik posługiwał się w tej działalności rozmaitymi pomysłowymi metodami (Mateusza 9:38). Na przykład publikowano kazania biblijne niemal w 2000 gazet. Dzięki temu prawda ze Słowa Bożego docierała jednocześnie do dziesiątków tysięcy czytelników. Przygotowano też ośmiogodzinną prezentację kolorowych slajdów i filmów, przedstawiającą orędzie biblijne od początków stworzenia do końca Tysiącletniego Panowania Chrystusa. Ten nowatorski jak na owe czasy pokaz przybliżył prawdę biblijną łącznie 9 milionom ludzi na trzech kontynentach. Kolejną pomocą była literatura. Na przykład w roku 1914 niniejsze czasopismo wydawano w nakładzie około 50 000 egzemplarzy.

18. Kiedy Jezus ustanowił niewolnika nad całym swoim mieniem i dlaczego?

¹⁸ Istotnie, Pan po przybyciu stwierdził, że jego wierny niewolnik pracowicie rozdziela pokarm między członków czeladzi i głosi dobrą nowinę.