Nic „nie zdoła nas oddzielić od miłości Boga”

1. Jaka przygnębiająca myśl dręczy wielu ludzi, w tym niektórych prawdziwych chrześcijan?

CZY Jehowa Bóg cię kocha? Niektórzy przyznają, że kocha On ogół ludzi, jak to wynika z Ewangelii według Jana 3:16. Ale myślą sobie: „Bóg na pewno nie kocha mnie osobiście”. Wątpliwości takie mają nieraz nawet prawdziwi chrześcijanie. Pewien zniechęcony mężczyzna wyznał: „Bardzo trudno mi uwierzyć, że Bogu mogłoby na mnie zależeć”. Czy i ty czasem tak myślisz?

2, 3. Kto chce nam wmówić, że w oczach Jehowy jesteśmy bezwartościowi i niegodni miłości, i co nam pomaga zwalczać taki pogląd?

² Pogląd, że Jehowa Bóg nas nie kocha ani nie ceni, chce nam zaszczepić Szatan. Często zwodzi on ludzi, odwołując się do ich próżności i pychy (2 Koryntian 11:3). Ale znajduje przyjemność w czymś jeszcze — bezlitośnie ograbia wrażliwe osoby z poczucia własnej wartości (Jana 7:47-49; 8:13, 44). Robi tak zwłaszcza obecnie, w krytycznych „dniach ostatnich”. Sporo osób wychowuje się dziś w rodzinach „pozbawionych naturalnych uczuć”. Inni stale mają do czynienia z brutalnością, samolubstwem i zuchwałością (2 Tymoteusza 3:1-5). Ludzie, którzy latami stykają się z okrucieństwem, rasizmem i nienawiścią, mogą w końcu dojść do wniosku, że są bezwartościowi i niegodni miłości.

³ Jeżeli zmagasz się z podobnymi uczuciami, nie popadaj w rozpacz. Od czasu do czasu wielu z nas źle o sobie myśli. Pamiętajmy jednak, że Słowo Boże służy do „prostowania” i do ‛obalania tego, co mocno obwarowane’ (2 Tymoteusza 3:16; 2 Koryntian 10:4). W Biblii czytamy: „Uspokoimy przed Bogiem swoje serca w związku ze wszystkim, za co by nas potępiały, bo Bóg jest większy niż nasze serca i wie wszystko” (1 Jana 3:19, 20). Przeanalizujmy teraz cztery sposoby, na jakie Biblia ‛uspokaja nasze serca’, upewniając nas o miłości Jehowy.

Jehowa cię ceni

4, 5. Jak przykład Jezusa o wróblach świadczy, że Jehowa nas ceni?

⁴ Po pierwsze, Biblia wyraźnie uczy, że Bóg naprawdę ceni każdego swojego sługę. Na przykład Jezus powiedział: „Czy nie sprzedaje się dwóch wróbli za jedną drobną monetę? A przecież ani jeden z nich nie spadnie na ziemię bez wiedzy waszego Ojca. Nawet wszystkie wasze włosy na głowie są policzone. Dlatego nie bójcie się — jesteście warci więcej niż wiele wróbli” (Mateusza 10:29-31). Zastanówmy się, co te słowa znaczyły dla słuchaczy Jezusa w I wieku n.e.

⁵ Wzmianka o kupowaniu wróbli może kogoś dziwić. Ale w czasach Jezusa wróble były najtańszymi ptakami, jakimi się żywiono. Zwróćmy uwagę, że za monetę małej wartości można było kupić dwa wróble. Później jednak Jezus wspomniał, że za dwie monety otrzymywano nie cztery wróble, tylko pięć. Ostatniego dawano za darmo, jak gdyby nie przedstawiał żadnej wartości. Takie ptaki być może nic nie znaczyły dla ludzi, ale co myślał o nich Stwórca? Jezus oświadczył: „Bóg nie zapomina o żadnym z nich [nawet tym dodanym za darmo]” (Łukasza 12:6, 7). Teraz już lepiej rozumiemy, co Jezus chciał powiedzieć. Jeśli Jehowa zauważa jednego wróbla, to o ileż bardziej ceni człowieka! Jak wyjaśnił Jezus, Jehowa wie o nas wszystko. Nawet włosy na naszej głowie są policzone!

6. Dlaczego wzmianka Jezusa o policzeniu włosów na naszej głowie jest najzupełniej realistyczna?

⁶ Nasze włosy policzone? Ktoś mógłby uznać słowa Jezusa za niezbyt realistyczne. Pomyślmy jednak o nadziei na zmartwychwstanie. Jeżeli Jehowa ma kogoś odtworzyć, musi go znać niezwykle dokładnie. Ceni nas więc tak bardzo, że ma w pamięci każdy związany z nami szczegół — na przykład kod genetyczny oraz wszystkie wieloletnie przeżycia i wspomnieniaa. W porównaniu z tym policzenie naszych włosów, których przeciętnie mamy około 100 000, to zupełna drobnostka!

Co Jehowa w nas ceni?

7, 8. (a) Jaka postawa cieszy Jehowę, gdy bada On serca ludzi? (b) Co należy do uczynków cenionych przez Jehowę?

⁷ Po drugie, Biblia wyjaśnia, co Jehowa ceni w swoich sługach. Mówiąc krótko, nasze zalety i wysiłki. Król Dawid powiedział do swojego syna Salomona: „Jehowa bada wszystkie serca i dostrzega każdą myśl” (1 Kronik 28:9). Musi się bardzo cieszyć, gdy wśród miliardów ludzkich serc, w świecie pełnym nienawiści i przemocy, napotyka serce, które kocha pokój, prawdę i sprawiedliwość. A co Jehowa robi, gdy widzi, że w czyimś sercu rodzi się miłość do Niego, że ktoś taki pragnie Go poznawać i dzielić się tą wiedzą z innymi? On sam wyjawia, że uważnie się przygląda tym, którzy o Nim opowiadają. Ma nawet „księgę pamięci” z imionami wszystkich, „którzy się Go boją i rozmyślają o Jego imieniu” (Malachiasza 3:16). Takie cechy mają w Jego oczach wielką wartość.

⁸ A jakie uczynki Jehowa ceni? Na pewno nasze starania, żeby naśladować Jego Syna, Jezusa Chrystusa (1 Piotra 2:21). Do takich uczynków należy głoszenie dobrej nowiny o Jego Królestwie. W Biblii czytamy: „Jak piękne są stopy tych, którzy głoszą dobrą nowinę o czymś lepszym!” (Rzymian 10:15, przypis). Zazwyczaj nie dopatrujemy się w swoich stopach piękna. Tu jednak oznaczają one wysiłki sług Jehowy, którzy dzielą się z innymi dobrą nowiną. Są one dla Boga czymś pięknym i cennym (Mateusza 24:14; 28:19, 20).

9, 10. (a) Dlaczego możemy być pewni, że gdy nie zrażamy się przeciwnościami, Jehowa ceni naszą wytrwałość? (b) Jak Jehowa nigdy nie patrzy na swoich wiernych sług?

⁹ Jehowa ceni też naszą wytrwałość (Mateusza 24:13). Pamiętajmy, że Szatan chce nas od Niego odciągnąć. Dlatego każdy dzień, w którym pozostajemy lojalni wobec Jehowy, jest kolejnym argumentem przeciw oskarżeniom Szatana (Przysłów 27:11). Niekiedy trudno być wytrwałym. Z powodu problemów zdrowotnych, finansowych, emocjonalnych czy jeszcze innych czasem ciężko jest przeżyć każdy następny dzień. Możemy też być zniechęceni „przedłużającym się oczekiwaniem” na coś (Przysłów 13:12). Jeżeli mimo takich przeciwności nie poddajemy się, Jehowa jeszcze bardziej nas ceni. Dlatego król Dawid prosił Boga, żeby zebrał jego łzy w symbolicznym bukłaku, i z ufnością zapytał: „Czy nie są zapisane w Twojej księdze?” (Psalm 56:8). Jehowa rzeczywiście pamięta wszystkie łzy i cierpienia ludzi, którzy zachowują wobec Niego lojalność. W Jego oczach one również mają wielką wartość.

¹⁰ Nieraz jednak zbyt samokrytyczne serce odrzuca dowody, że jesteśmy dla Boga cenni. Może nam nieustannie szeptać: „Wiele osób daje znacznie lepszy przykład. Jehowa musi być mną bardzo rozczarowany, kiedy mnie z nimi porównuje!”. Ale Jehowa nikogo nie porównuje, nie jest też rygorystyczny ani surowy (Galatów 6:4). Z niezwykłą przenikliwością czyta w naszych sercach i docenia to, co dobre — nawet rzeczy małe.

Jehowa oddziela dobre od złego

11. Czego możemy się nauczyć z tego, jak Jehowa potraktował Abijasza?

¹¹ Po trzecie, gdy Jehowa nas bada, starannie poszukuje tego, co dobre. Kiedy na przykład zapowiedział zagładę całej odstępczej dynastii Jeroboama, polecił godnie pochować Abijasza, jednego z synów królewskich. Dlaczego? „Bo tylko w nim Jehowa, Bóg Izraela, znalazł coś dobrego” (1 Królów 14:1, 10-13). Tak więc Jehowa niejako dokładnie przeszukał serce tego chłopca. Choć mógł w nim znaleźć zaledwie odrobinę dobra, uznał, że zasługuje to na wzmiankę w Jego Słowie. Co więcej, wynagrodził tego członka odstępczej rodziny, bo tylko jemu okazał pewną miarę miłosierdzia.

12, 13. (a) Jak przykład króla Jehoszafata dowodzi, że Jehowa szuka w nas dobra, chociaż grzeszymy? (b) Pod jakim względem Jehowa przypomina kochających rodziców, gdy widzi nasze zalety i dobre czyny?

¹² Jeszcze wymowniejszy jest przykład dobrego króla Jehoszafata. Kiedy zachował się on niemądrze, prorok Jehowy oświadczył: „Z tego powodu ściągnąłeś na siebie oburzenie Jehowy”. Czy to nie trzeźwiące słowa? Ale Jehowa na tym nie poprzestał. Prorok powiedział: „Bóg jednak znalazł u ciebie też dobre rzeczy” (2 Kronik 19:1-3). Jehowa nie pozwolił więc, żeby uzasadnione oburzenie przysłoniło Mu zalety Jehoszafata. Zupełnie inaczej postępują niedoskonali ludzie! Kiedy inni nas zirytują, jesteśmy skłonni nie widzieć ich dobrych stron. Podobnie gdy sami zgrzeszymy, możemy czuć się tak rozczarowani sobą, zawstydzeni i winni, że nie dostrzegamy u siebie nic pozytywnego. Pamiętajmy jednak, że jeśli żałujemy za swoje grzechy i ze wszystkich sił staramy się ich nie powtórzyć, Jehowa nam je wybacza.

¹³ Kiedy Jehowa nas bada, odrzuca takie grzechy, podobnie jak poszukiwacz złota odsiewa bezwartościowy żwir. A co z naszymi dobrymi cechami i uczynkami? Są dla Niego niczym bryłki złota, które zatrzymuje! Pewnie wiesz, że kochający rodzice nieraz przez wiele lat przechowują rysunki dzieci albo ich szkolne prace, o których one same dawno zapomniały. Jehowa to najbardziej kochający Ojciec. Dopóki jesteśmy Mu wierni, zawsze będzie pamiętał nasze dobre uczynki i cechy. Gdyby o nich zapomniał, w Jego oczach byłoby to czymś nieprawym, a On nie dopuszcza się nieprawości (Hebrajczyków 6:10). Ale Jehowa bada nas w jeszcze inny sposób.

14, 15. (a) Dlaczego nasze wady nigdy nie przysłaniają Jehowie tego, co w nas dobre? Wyjaśnij to na przykładzie. (b) Jak Jehowa traktuje dobro, które w nas dostrzega, i jak patrzy na wiernych Mu ludzi?

¹⁴ Jehowa nie skupia się na naszych wadach i zna naszą prawdziwą wartość. Zilustrujmy to przykładem: Miłośnicy sztuki potrafią dołożyć wszelkich starań, żeby odrestaurować poważnie uszkodzony obraz czy inne dzieło. Gdy w londyńskiej Galerii Narodowej ktoś przedziurawił kulą rysunek Leonarda da Vinci, wart jakieś 30 milionów dolarów, nie uznano, że trzeba go wyrzucić. Natychmiast rozpoczęto renowację tego prawie 500-letniego arcydzieła. Dlaczego? W oczach znawców było drogocenne. Czy nie jesteś wart więcej niż rysunek wykonany kredą i węglem? Dla Boga na pewno tak — bez względu na to, jak mocno uszkodziła cię odziedziczona niedoskonałość (Psalm 72:12-14). Jehowa Bóg, genialny Stwórca człowieka, zadba o przywrócenie doskonałości każdemu, kto reaguje na Jego miłość i troskę (Dzieje 3:21; Rzymian 8:20-22).

¹⁵ Jehowa naprawdę zauważa w nas dobro, którego my sami możemy nie dostrzegać. A jeśli Mu służymy, pomoże nam je rozwijać, aż osiągniemy doskonałość. Niezależnie od tego, jak do wiernych sług Bożych odnosi się świat poddany Szatanowi, Jehowa uznaje ich za „kosztowności” (Aggeusza 2:7).

Jehowa potwierdza swoją miłość czynami

16. Co jest największym dowodem miłości Jehowy i skąd wiemy, że jest to dar dla każdego z nas?

¹⁶ Po czwarte, Jehowa dużo robi, żeby dowieść swojej miłości. Najlepszą odpowiedź na fałszywe twierdzenia Szatana, że jesteśmy bezwartościowi i nie zasługujemy na miłość, bez wątpienia stanowi ofiara okupu złożona przez Chrystusa. Nigdy nie zapominajmy, że jego męczeńska śmierć na palu oraz jeszcze większe cierpienia Jehowy, który na nią patrzył, świadczą o Ich miłości do nas. Niestety, wielu ludzi nie potrafi uwierzyć, że okup został złożony również z myślą o nich. Czują się tego niegodni. Przypomnijmy sobie jednak, co napisał apostoł Paweł, który wcześniej prześladował uczniów Chrystusa: „Syn Boży (...) mnie pokochał i oddał za mnie samego siebie” (Galatów 1:13; 2:20).

17. W jaki sposób Jehowa ‛pociąga’ nas do siebie i do swojego Syna?

¹⁷ Jehowa dowodzi swojej miłości, pomagając każdemu z nas odnieść pożytek z ofiary Chrystusa. Jezus powiedział: „Nikt nie może przyjść do mnie, jeśli Ojciec, który mnie posłał, go nie pociągnie” (Jana 6:44). Jehowa rzeczywiście sam ‛pociąga’ nas do swojego Syna i wskazuje nadzieję na życie wieczne. Jak? Przez działalność kaznodziejską, dzięki której można dotrzeć do poszczególnych osób, oraz przez ducha świętego, dzięki któremu — mimo swoich słabości i braków — potrafimy zrozumieć i zastosować w życiu duchowe prawdy. Jehowa może więc o nas powiedzieć to, co kiedyś o Izraelu: „Pokochałem cię wieczną miłością. Dlatego przyciągnąłem cię do siebie lojalną miłością” (Jeremiasza 31:3).

18, 19. (a) W jaki najbardziej bezpośredni sposób Jehowa daje nam odczuć swoją miłość i skąd wiadomo, że zajmuje się tym osobiście? (b) Jak Słowo Boże zapewnia, że Jehowa słucha nas z empatią?

¹⁸ Ale chyba najbardziej bezpośrednio doświadczamy miłości Jehowy dzięki modlitwie. Biblia zachęca każdego z nas, żebyśmy ‛nieustannie modlili się’ do Boga (1 Tesaloniczan 5:17). On nas słucha. W Psalmie 65:2 powiedziano o Nim, że ‛wysłuchuje modlitw’. Nie powierzył tego zadania nikomu innemu, nawet swojemu Synowi. Pomyślmy: Stwórca całego wszechświata zaprasza nas, żebyśmy swobodnie się do Niego zwracali. A jakim jest słuchaczem? Chłodnym, nieczułym, obojętnym? W żadnym wypadku!

¹⁹ Jehowa okazuje empatię. Na czym ona polega? Pewien wierny chrześcijanin w starszym wieku zauważył: „Empatia to odczuwanie twojego bólu w moim sercu”. Czy Jehowa rzeczywiście odczuwa nasz ból? Kiedy Izraelici cierpieli, „podczas całej ich udręki odczuwał udrękę” (Izajasza 63:9). Nie tylko dostrzegał sytuację swoich sług, ale też się w nią wczuwał. O swoich silnych uczuciach tak do nich powiedział: „Kto dotyka was, dotyka źrenicy mojego oka” (Zachariasza 2:8)b. Jak bolesne jest takie dotknięcie! Jehowa naprawdę przeżywa nasze udręki. Gdy my cierpimy, On też cierpi.

20. Jakiej niezrównoważonej postawy musimy się wystrzegać zgodnie z radą z Listu do Rzymian 12:3?

²⁰ Żaden zrównoważony chrześcijanin nie wykorzystuje tych dowodów Bożej miłości i uznania, żeby wynosić się nad innych albo skupiać wyłącznie na sobie. Apostoł Paweł napisał: „Ze względu na niezasłużoną życzliwość, jaką mnie obdarzono, mówię każdemu wśród was, żeby nie myślał o sobie więcej, niż należy myśleć. Niech raczej myśli o sobie trzeźwo — odpowiednio do tego, jak dużo Bóg mu dał wiary” (Rzymian 12:3). We Współczesnym przekładzie czytamy: „Aby nie myślał o sobie, że jest kimś większym niż jest naprawdę; niech każdy myśli o sobie z umiarem”. Chociaż więc cieszymy się serdeczną miłością naszego niebiańskiego Ojca, zachowujmy trzeźwość umysłu i pamiętajmy, że niczym nie możemy sobie na tę miłość zapracować ani zasłużyć (Łukasza 17:10).

21. Jakie kłamstwa Szatana musimy stale odrzucać i jaką prawdą biblijną możemy ‛uspokajać swoje serca’?

²¹ Niech każdy z nas robi, co tylko może, żeby odrzucać wszelkie kłamstwa Szatana — również to, że jesteśmy nic niewarci i niegodni miłości. Jeżeli po różnych przeżyciach nabrałeś przekonania, że takiej osoby jak ty nie zdoła pokochać nawet Bóg w swojej ogromnej miłości, że twoje dobre uczynki zbyt mało znaczą, by dostrzegły je nawet Jego wszystkowidzące oczy, że twoich grzechów nie zakryje nawet śmierć Jego ukochanego Syna — to uwierzyłeś w kłamstwa. Stanowczo je odrzuć! Wszyscy ‛uspokajajmy swoje serca’ prawdą zawartą w natchnionych przez Boga słowach Pawła: „Jestem przekonany, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani rządy, ani rzeczy teraźniejsze, ani rzeczy przyszłe, ani moce, ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie nie zdoła nas oddzielić od miłości Boga, która się wyraża za pośrednictwem Chrystusa Jezusa, naszego Pana” (Rzymian 8:38, 39).