⁴ Zawsze pamiętajmy, że jeśli pełnimy służbę dla Boga, musimy mieć „niewinne ręce i czyste serce” (Ps. 24:3, 4; Izaj. 52:11; 2 Kor. 6:14 do 7:1). Dzięki wierze w Jezusa Chrystusa zyskaliśmy czyste sumienie (Hebr. 10:19-23, 35, 36; Obj. 7:9, 10, 14). Apostoł Paweł wezwał chrześcijan, żeby wszystko robili na chwałę Bożą i nie gorszyli drugich. Z kolei apostoł Piotr podkreślił, że przykładne postępowanie odgrywa istotną rolę w pozyskiwaniu innych dla prawdy (1 Kor. 10:31, 33; 1 Piotra 3:1).

SPEŁNIANIE WYMAGAŃ

⁶ Zanim po raz pierwszy zaprosisz daną osobę do służby od domu do domu, musisz się upewnić, że spełnia określone wymagania. Jeżeli ktoś bierze z nami udział w działalności ewangelizacyjnej, publicznie identyfikuje się ze Świadkami Jehowy. Jest wtedy oczywiste, że już dostosował życie do prawych zasad Jehowy i może być nieochrzczonym głosicielem.

⁷ Gdy w czasie studium będziesz omawiać z zainteresowanym zasady biblijne, prawdopodobnie poznasz jego sytuację życiową. Możesz zauważyć, że wprowadza w czyn to, czego się dowiaduje. Ale starsi zechcą się z wami spotkać, żeby omówić pewne dziedziny jego życia.

⁸ Do przeprowadzenia rozmowy z tobą i osobą zainteresowaną koordynator grona starszych wyznaczy dwóch nadzorców, w tym jednego z komitetu służby. W zborach, w których jest niewielu starszych, można poprosić o to któregoś ze starszych i umiejętnego sługę pomocniczego. Wyznaczeni bracia powinni przeprowadzić tę rozmowę jak najszybciej. Jeśli zostaną o to poproszeni przy okazji zebrania, może uda im się z wami porozmawiać zaraz po nim. Powinni przy tym zadbać o miłą atmosferę. Zanim zainteresowany zostanie nieochrzczonym głosicielem, trzeba się upewnić, że:

1. 1) Uważa Biblię za natchnione Słowo Boże (2 Tym. 3:16).

2. 2) Zna podstawowe nauki biblijne i w nie wierzy, więc gdy ktoś zada mu pytanie, odpowie na nie zgodnie z Biblią, a nie z naukami religii fałszywej bądź jakimiś własnymi poglądami (Mat. 7:21-23; 2 Tym. 2:15).

3. 3) Stosuje się do biblijnego nakazu, żeby spotykać się z ludem Jehowy na zebraniach zborowych, jeśli jest w stanie to robić (Ps. 122:1; Hebr. 10:24, 25).

4. 4) Wie, co Biblia mówi o niemoralnych kontaktach seksualnych, między innymi o cudzołóstwie, poligamii czy homoseksualizmie, i uwzględnia to w swoim życiu. Nie mieszka pod jednym dachem z osobą płci przeciwnej, jeśli nie jest to jego współmałżonek lub krewny (Mat. 19:9; 1 Kor. 6:9, 10; 1 Tym. 3:2, 12; Hebr. 13:4).

5. 5) Przestrzega biblijnego zakazu upijania się i jeśli nie wchodzą w grę względy medyczne, nie zażywa żadnych środków odurzających ani uzależniających (czy to naturalnych, czy syntetycznych) (2 Kor. 7:1; Efez. 5:18; 1 Piotra 4:3, 4).

6. 6) Rozumie, jak ważne jest unikanie złego towarzystwa (1 Kor. 15:33).

7. 7) Całkowicie zerwał z wszelkimi organizacjami religii fałszywej, do których należał. Przestał chodzić na ich nabożeństwa, brać udział w ich działalności i popierać je finansowo (2 Kor. 6:14-18; Obj. 18:4).

8. 8) Nie jest w żaden sposób zaangażowany w sprawy polityczne tego świata (Jana 6:15; 15:19; Jak. 1:27).

9. 9) Zachowuje całkowitą neutralność w konfliktach między narodami (Izaj. 2:4).

10. 10) Naprawdę chce być Świadkiem Jehowy (Ps. 110:3).

⁹ Jeśli starsi nie są pewni, jakie poglądy ma zainteresowany w którejś z tych spraw, powinni ją z nim przedyskutować. Mogą na przykład skorzystać z podanych wersetów. Ważne jest, by ktoś taki rozumiał, że osoby, które biorą udział w działalności ewangelizacyjnej prowadzonej przez Świadków Jehowy, muszą przestrzegać w życiu wymienionych powyżej norm biblijnych. Jego wypowiedzi pomogą starszym ustalić, czy wie, czego się od niego oczekuje, i czy w rozsądnej mierze spełnia te wymagania.

¹⁰ Starsi powinni jak najszybciej poinformować zainteresowanego, czy może zostać głosicielem. W większości wypadków zrobią to pod koniec rozmowy. Jeżeli odpowiada on stawianym wymaganiom, serdecznie go przywitają jako nowego głosiciela (Rzym. 15:7). Zachęcą go, żeby jak najszybciej zaczął wyruszać do służby i na koniec miesiąca złożył z niej sprawozdanie. Wyjaśnią mu, że gdy nieochrzczony głosiciel złoży je po raz pierwszy, tworzy się dla niego „Zborowe zestawienie sprawozdań głosiciela” i umieszcza w dokumentacji zboru. Starsi zbierają te informacje, żeby organizacja mogła należycie zadbać o działalność religijną Świadków Jehowy na całym świecie i żeby poszczególni głosiciele mogli brać w niej udział i otrzymywać duchową pomoc. Starsi powiadomią nowego głosiciela, że wszelkie dane osobowe są wykorzystywane zgodnie z „Globalną polityką Świadków Jehowy dotyczącą ochrony danych” opublikowaną w serwisie internetowym jw.org.

¹¹ Jeśli bliżej zapoznamy się z nowym głosicielem i będziemy interesować się jego postępami, możemy wywrzeć na niego korzystny wpływ. Może go to zachęcić do regularnego składania sprawozdań z działalności kaznodziejskiej i do zwiększania wysiłków w służbie dla Jehowy (Filip. 2:4; Hebr. 13:2).

¹² Kiedy starsi ustalą, że osoba studiująca Biblię nadaje się na głosiciela, poinformują ją, że odtąd może korzystać z książki Zorganizowani do spełniania woli Jehowy. Gdy złoży pierwsze sprawozdanie ze służby, w zborze należy podać krótkie ogłoszenie, że jest nowym nieochrzczonym głosicielem.

POMAGANIE MŁODYM

¹³ Głosicielami dobrej nowiny mogą być również dzieci. Jezus chętnie przebywał z dziećmi i udzielał im błogosławieństwa (Mat. 19:13-15; 21:15, 16). Obowiązek wychowywania ich spoczywa na rodzicach, ale inne osoby w zborze zapewne też będą chciały wspierać młodych, którzy szczerze pragną głosić o Królestwie. Rodzice swoim dobrym przykładem mogą wiele zrobić, żeby zachęcić dziecko do gorliwego głoszenia. Jeśli postępuje ono właściwie i serce pobudza je do rozmawiania z innymi o swojej wierze, to jak jeszcze można mu pomóc?

¹⁴ Któreś z rodziców powinno poprosić członka zborowego komitetu służby o przeprowadzenie z dzieckiem rozmowy i ustalenie, czy spełnia ono wymagania stawiane głosicielom. Koordynator zadba wtedy, żeby dwóch starszych (w tym jeden ze zborowego komitetu służby) spotkało się z dzieckiem i co najmniej z jednym z jego chrześcijańskich rodziców albo prawnych opiekunów. Jeżeli ma ono podstawową wiedzę biblijną i widać, że naprawdę chce brać udział w służbie, świadczy to o jego wyraźnych postępach duchowych. Po uwzględnieniu tych i innych czynników — podobnych jak w wypadku dorosłych — starsi ci ustalą, czy dziecko może zostać nieochrzczonym głosicielem (Łuk. 6:45; Rzym. 10:10). Podczas takiej rozmowy nie ma potrzeby poruszać pewnych kwestii, które zazwyczaj omawia się z dorosłymi, a które z oczywistych względów nie dotyczą dzieci.

¹⁵ Starsi powinni przy tej okazji pochwalić dziecko za postępy i zachęcić je do postawienia sobie celu, jakim jest chrzest. Pochwalą też rodziców, którzy z pewnością robią, co mogą, żeby wpajać prawdę w serce dziecka. Zachęcą ich do zapoznania się z materiałem, który pomoże im dalej je wspierać, zatytułowanym „Do chrześcijańskich rodziców” (strony 179-181).