Do wykonania dzieła potrzebni jesteśmy wszyscy
1 Każdy uczeń Jezusa Chrystusa powinien zdawać sobie sprawę, że jeśli stara się wspierać dzieło głoszenia o Królestwie i bierze w nim udział, jego wysiłki mają wielkie znaczenie. Jezus wiedział, że owoc Królestwa przynoszony przez poszczególnych uczniów będzie się różnić pod względem ilości (Mat. 13:23). Chociaż znaczną część dzieła głoszenia wykonuje wielu ciężko pracujących pionierów, każdy, kto gorliwie przysparza chwały Bogu i stara się wydawać jak najwięcej owocu, zasługuje na pochwałę (Jana 15:8).
2 Wspólnymi siłami można wiele osiągnąć. Jezus przepowiedział, że dzięki wspólnym wysiłkom wszyscy jego uczniowie dokonają dzieł większych niż on (Jana 14:12). Bez względu na to, czy osobiste warunki nas ograniczają, czy też pozwalają poświęcić sporo czasu na głoszenie o Królestwie, wszyscy jesteśmy potrzebni do wykonania tego dzieła. Paweł tak to ujął: „Całe ciało, harmonijnie zespolone i doprowadzone do współdziałania przez każdy staw dający to, co potrzebne — zgodnie z funkcjonowaniem każdego poszczególnego członka w należnej mierze — przyczynia się do wzrostu ciała” (Efez. 4:16).
3 Niektórzy mogą myśleć, że ich wysiłki niewiele znaczą. Jednakże w oczach Jehowy ważne jest, byśmy pełnili służbę z całej duszy. On ceni i darzy uznaniem wszystko, co dla Niego robimy (por. Łuk. 21:1-4).
4 W dalszym ciągu popieraj dzieło. Wszyscy mamy przywilej wspierać ogólnoświatowe dzieło Królestwa pod względem materialnym. Inni ofiarowują na ten cel swe siły. Każdy może dawać przemyślane komentarze na zebraniach i brać udział w teokratycznej szkole służby kaznodziejskiej. Wykorzystując okazje do zachęcania drugich, umacniamy duchowo cały zbór, dzięki czemu może on podołać powierzonej pracy.
5 Naprawdę wszyscy jesteśmy potrzebni do wykonania tego dzieła. Nikt nie powinien się czuć nieprzydatny. Nasze wspólne wysiłki — wielkie i małe — w służeniu Jehowie wyróżniają nas jako jedynych prawdziwych czcicieli Boga (Malach. 3:18). Wszyscy możemy mieć udział w przysparzaniu chwały Jehowie i pomaganiu drugim, żeby Go poznali i Mu służyli.