Dalszym dowodem na to, że w stosunkowo niezbyt odległej przeszłości miała miejsce olbrzymia powódź, jest znaczna liczba skamieniałości i liczne ciała padłych zwierząt znajdowanych w zmarzlinie. W czasopiśmie The Saturday Evening Post czytamy: „Mięso niejednego z tych zwierząt było całkiem świeże, a poza tym zachowały się w nienaruszonym stanie i w pozycji stojącej albo klęczącej (...) Jest to — biorąc pod uwagę nasze wcześniejsze poglądy — obraz doprawdy szokujący. Ogromne stada potężnych, dobrze odżywionych zwierząt nieprzystosowanych do życia w bardzo niskich temperaturach, pasły się spokojnie na słonecznych pastwiskach (...) Wszystkie nagle zginęły bez jakichkolwiek oznak stosowania przemocy, zanim zdołały przełknąć ostatnie kęsy pokarmu, po czym zostały zamrożone tak nagle, że każda komórka ich ciała zachowała się w doskonałym stanie”.⁸

¹⁰ Pasuje to do wydarzeń, które się rozegrały podczas wielkiego potopu. Biblia tak to opisuje: „Przerwały się wszystkie źródła ogromnej toni wodnej i otworzyły się upusty niebios”. Opadające wody „zalały ziemię”, a w regionach polarnych niewątpliwie towarzyszyły temu mroźne wichury (Rodzaju 1:6-8; 7:11, 19). Tam zmiana temperatury musiała być najgwałtowniejsza i szczególnie drastyczna. Toteż różne zwierzęta zostały zalane i zakonserwowane w zamarzającym mule. Jednym z nich mógł być widoczny obok na zdjęciu mamut, którego odkryto na Syberii w czasie wykonywania wykopów. W pysku i żołądku miał jeszcze zielone rośliny, a mięso po rozmrożeniu nadawało się do spożycia.

[Ilustracja na stronie 203]

Zamarznięty mamut odkopany na Syberii. Po tysiącach lat miał jeszcze w pysku i żołądku zielone rośliny, a mięso po rozmrożeniu nadawało się do spożycia