• Baptysteria — niemi świadkowie zaniechanej praktyki religijnej
    Przebudźcie się! — 2007 | wrzesień

    • W niektórych baptysteriach, jak choćby w Marianie na Korsyce, nad basenem znajdował się dekoracyjny baldachim. Określenia „baptysterium” używano również do samych basenów, które miały kształt kwadratu, koła, sześcioboku, prostokąta, krzyża lub ośmioboku. Ich szerokość i głębokość wskazuje, że początkowo projektowano je z myślą o ludziach dorosłych. Były zazwyczaj na tyle duże, że mieściły się w nich co najmniej dwie osoby. Na przykład w Lyonie w środkowowschodniej Francji basen mierzył prawie 3,3 metra szerokości. Do wody zwykle schodziło się po stopniach, których najczęściej było siedem.

      Nie lada wyzwanie dla budowniczych stanowiło zaopatrzenie w wodę. Wiele baptysteriów wzniesiono nieopodal naturalnych źródeł lub na ruinach łaźni zasilanych wodami termalnymi, jak na przykład w Nicei na południu Francji. Wodę doprowadzano i odprowadzano systemem rur. W innych wypadkach przynoszono ją wiadrami z pobliskich cystern, w których gromadziła się deszczówka.

      Baptysterium św. Jana w Poitiers na zachodzie Francji zostało zbudowane około roku 350 i jest przykładem, jak wyglądały takie budowle w IV wieku. Wewnątrz prostokątnego pomieszczenia otoczonego kilkoma aneksami znajdował się duży ośmiokątny basen z trzema schodkami. Basen miał głębokość 1,4 metra i szerokość 2,2 metra. Połączony był z akweduktem doprowadzającym wodę do miasta z pobliskiego źródła.