Przeznaczenie zapisane na twarzy i dłoni

38. Co przyczyniło się do powstania nowych technik wróżenia, polegających na czytaniu z ludzkiej ręki i twarzy?

³⁸ Jeżeli ktoś interesuje się sztuką wróżenia, ale wypatrywanie na niebie znaków dotyczących przyszłości wydaje mu się zbyt zawiłe, ma do dyspozycji prostsze, bardziej bezpośrednie metody. Zohar, inaczej Sefer ha-zohar (z hebrajskiego: Księga blasku), mistyczne dzieło żydowskie z XIII wieku, podaje: „Na firmamencie otaczającym wszechświat widać wiele figur utworzonych z gwiazd i planet. Wyjawiają one rzeczy ukryte i odsłaniają najgłębsze tajemnice. Podobnie na skórze spowijającej istotę ludzką znajdują się wzory i znamiona, które są gwiazdami naszego ciała”. Filozofia ta dała początek innym technikom wróżenia, polegającym na doszukiwaniu się proroczych znaków w rysach twarzy i liniach dłoni. Praktyki te wciąż cieszą się popularnością zarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie. Nie ulega jednak wątpliwości, iż wyrosły na gruncie astrologii oraz magii.

40. (a) Co to jest chiromancja? (b) Jak próbowano biblijnie uzasadnić wróżenie z ręki?

⁴⁰ Zdaniem wróżbitów oprócz głowy również ręce odzwierciedlają wpływ sił nadprzyrodzonych lepiej niż pozostałe części ciała. Nic więc dziwnego, że inną popularną odmianą wróżbiarstwa jest określanie charakteru i przepowiadanie przyszłości z linii dłoni, czyli chiromancja. Średniowieczni chiromanci szukali uzasadnienia swych praktyk w Biblii. Cytowali na przykład wersety: „Pieczętuje rękę każdego człowieka, aby wszyscy ludzie znali jego dzieło” oraz „W jej prawicy jest długie życie, w jej lewicy bogactwo i chwała” (Joba 37:7; Przypowieści 3:16). Interesowano się także wypukłościami dłoni, ponieważ uważano, że przedstawiają one planety, a co za tym idzie, dostarczają wiadomości o człowieku i jego losie.

41. Jakie formy wróżbiarstwa uprawiają mieszkańcy Wschodu?

⁴¹ Wróżenie z rysów twarzy i linii rąk jest niezwykle popularne na Wschodzie. Usługi w tym zakresie oferują nie tylko zawodowi wróżbici i doradcy, ale też liczni amatorzy i samoucy, korzystający z powszechnie dostępnych książek i publikacji (reprezentujących najróżniejszy poziom). Ten i ów próbuje czytać z rąk dla zabawy, ale wielu traktuje tę sprawę poważnie. Na ogół jednak ludzie nie zadowalają się jedną formą przepowiadania przyszłości. W obliczu kłopotów lub przed powzięciem ważnej decyzji wyznawca buddyzmu, taoizmu, sintoizmu czy innej religii idzie do świątyni i tam radzi się bogów, potem kieruje swe kroki do astrologa, by się dowiedzieć, co mówią gwiazdy, a następnie do wróżbity, który przygląda się jego ręce i twarzy. W końcu wraca do domu i dopytuje się zmarłych przodków. Ma nadzieję, że gdzieś znajdzie odpowiedź pasującą do jego sytuacji.