Robert Kirshner z Uniwersytetu Harvarda należy do astronomów, którzy są przekonani, iż dokładne poznanie mgławicy Krab i innych pozostałości po supernowych ma istotne znaczenie, może bowiem pomóc w mierzeniu odległości do galaktyk, co obecnie jest przedmiotem intensywnych badań. Jak już wcześniej zauważyliśmy, różnica zdań w ocenie takich odległości wywołała ostatnio żywą dyskusję wokół teorii Wielkiego Wybuchu, opisującej powstanie wszechświata.

Skąd oni znają te odległości?

Kiedy astronomowie oznajmiają, że odległość do Mgławicy Andromedy wynosi dwa miliony lat świetlnych, w rzeczywistości podają nam wartość oszacowaną na podstawie przyjętych założeń. Nikt jeszcze nie znalazł sposobu, jak bezpośrednio mierzyć takie niewyobrażalne dystanse. Odległość do bardzo bliskich gwiazd — znajdujących się nie dalej niż jakieś 200 lat świetlnych — można wyznaczyć bezpośrednio, korzystając ze zjawiska paralaksy i zwykłej trygonometrii. Jednakże tę metodę da się zastosować jedynie do gwiazd, które są tak blisko, iż zdają się wolno poruszać wraz z obrotem Ziemi wokół Słońca. Większość gwiazd i wszystkie galaktyki znajdują się o wiele dalej. W tym momencie wkraczamy w sferę przypuszczeń. Nie można ich uniknąć nawet w wypadku takich stosunkowo bliskich gwiazd, jak Betelgeuse, słynny czerwony nadolbrzym w gwiazdozbiorze Oriona — odległość do niego podawana w różnych źródłach waha się od 300 do przeszło 1000 lat świetlnych. Nie powinny więc nas dziwić różnice w opiniach astronomów co do odległości galaktycznych, które są milion razy większe.