6. Do jakiej sytuacji między Rzymianami a Żydami doszło w roku 66 n.e.?

⁶ W upalne lato 66 roku n.e. żydowscy zeloci napadli na garnizon rzymski stacjonujący w twierdzy usytuowanej niedaleko świątyni w Jerozolimie i wywołali rozruchy w innych częściach kraju. W dziele Historja Żydów profesor Heinrich Graetz pisze: „Namiestnik Syrji, Cestjusz Gallus, odpowiedzialny za honor oręża rzymskiego, nie mógł dłużej patrzeć obojętnie na krzewienie się buntu. Ściągnął tedy swoje legjony i roty posiłkowe książąt ościennych”.b Kiedy ta 30-tysięczna armia zaczęła otaczać Jerozolimę, została zaatakowana przez Żydów, którzy potem wycofali się poza mury w pobliże świątyni. „Przez pięć dni z rzędu przypuszczali Rzymianie szturmy do murów, lecz za każdym razem odpierali ich oblężeni celnemi strzałami. Dopiero na szósty dzień powiodło się Rzymianom zrobić wyłom w murze północnym naprzeciwko świątyni”.

9, 10. Jak zostały „skrócone” dni oblężenia przez Rzymian i jakie przyniosło to rezultaty?

⁹ Czy owe dni zostały „skrócone”, a przebywający w Jerozolimie wybrani, namaszczeni duchem Bożym, dostąpili wybawienia? Zdaniem profesora Graetza Cestiusz Gallus „nie uważał za słuszne dalej walczyć z heroicznymi zapaleńcami i prowadzić długiej kampanii o tej porze roku, skoro wkrótce miały się rozpocząć deszcze jesienne (...) mogące przeszkodzić w zaopatrywaniu armii w żywność. Prawdopodobnie dlatego uznał, iż rozsądniej będzie się wycofać”. Cokolwiek sobie myślał Cestiusz Gallus, wojska rzymskie odstąpiły od miasta, a za nimi ruszyli Żydzi, zadając im ogromne straty.