Dlaczego sprawdzać dokładność Biblii?

Co sądzić o Biblii? Niektórzy głęboko wierzą, że została objawiona człowiekowi przez Boga. Według innych jest najzwyklejszą książką. Jeszcze inni nie mają zdania na ten temat. Jeżeli żywisz wątpliwości co do pochodzenia Biblii, to stanowczo powinieneś zbadać i rozstrzygnąć tę kwestię.

DO XVIII wieku w krajach chrześcijańskich powszechnie szanowano Biblię jako Słowo Boże. Ale począwszy od XIX wieku coraz więcej pedagogów, uczonych, a nawet teologów i zwierzchników Kościoła zaczęło otwarcie kwestionować jej dokładność.

W rezultacie krytyka tekstu Biblii przybrała takie rozmiary, że wielu wydaje opinie o tej Księdze, nawet nie zapoznawszy się z jej treścią. Niemało wyznawców chrześcijaństwa nie polega na Biblii, lecz na filozofiach ludzkich. Tymczasem współczesna filozofia nie uczyniła świata ani bezpieczniejszym, ani szczęśliwszym. Chociażby dlatego warto poznać Biblię i ustalić, czy jej rady mogą zapewnić szczęście i pomyślność.

Zachętą do sprawdzenia dokładności Biblii są też cudowne widoki na przyszłość, jakie roztacza ona przed ludźmi. Na przykład Psalm 37:29 mówi: „Sprawiedliwi posiądą ziemię i zamieszkają w niej na wieki” (Objawienie 21:3-5). Jak reagujesz na takie obietnice? Z pewnością mocno przemawiają one za zgłębianiem Biblii i przekonaniem się, czy można jej zaufać.

Niniejsze czasopismo zawsze broniło wiarogodności Pisma Świętego, często przedstawiając dowody potwierdzające jego dokładność. Można ją zresztą sprawdzić w najrozmaitszych dziedzinach. W różnych numerach Strażnicy znajdziesz odpowiedzi na następujące pytania: Czy znane fakty z zakresu historii starożytnej są zgodne z Biblią? Jak ścisłe są jej przepowiednie? Czy udziela praktycznych rad, czy też współcześni pedagodzy i filozofowie udowodnili, że jest przestarzała?

Inną dziedziną pozwalającą zbadać dokładność Biblii jest geografia. Pogańskie mity często zaprzeczały faktom geograficznym. Na przykład starożytni nieraz opowiadali o wyprawach do tak zwanej krainy umarłych. Książka A Guide to the Gods (Przegląd bóstw) wyjaśnia, iż w starożytnej Grecji „ziemię uznawano za płaską powierzchnię oblaną zewsząd bezmiarem wód zwanych Okeanosem. Dalej znajdowała się kraina umarłych, posępne pustkowie usiane czarną roślinnością, nigdy nie wydającą owoców”. Kiedy wszystko to okazało się kłamstwem, pogańscy filozofowie musieli gdzieś przenieść ów rzekomy drugi świat. „Odpowiednie miejsce znaleźli pod ziemią. Kraina ta miała być połączona z naszym światem licznymi jaskiniami” — tłumaczy autor Richard Carlyon. Dziś wiemy, że i to była legenda. Nigdzie nie ma takiego podziemia ani przejścia do niego.

W przeciwieństwie do dawnych mitów Pismo Święte nie wyraża błędnego poglądu, jakoby ziemia była płaska. Przeciwnie, zgodnie z prawdą potwierdzoną przez naukę ukazuje naszą planetę jako obiekt kulisty, nie zawieszony na niczym (Joba 26:7; Izajasza 40:22). A inne wiadomości z zakresu geografii pojawiające się w Biblii? Czy przypominają informacje zawarte w mitach? Czy zwiedzając dzisiejszy Egipt, Półwysep Synajski oraz Izrael można sobie dokładnie wyobrażać wydarzenia opisane w Biblii?

[Ilustracja na stronie 3]

„Siedzi nad okręgiem ziemi” (Izajasza 40:22)

„Ziemię zawiesza nad nicością” (Joba 26:7)