W następnym roku, 1946, bracia w Niemczech urządzili kongres w Norymberdze. Uzyskali zgodę na wykorzystanie w tym celu byłego hitlerowskiego placu defilad — Zeppelinwiese. W drugim dniu zjazdu Erich Frost, który sam doświadczył brutalności gestapo i spędził wiele lat w hitlerowskich obozach koncentracyjnych, wygłosił wykład publiczny „Chrześcijanie w piecu ognistym”. Oprócz 6000 Świadków przemówienia tego wysłuchało 3000 mieszkańców Norymbergi.

Ostatni dzień zgromadzenia zbiegł się z terminem ogłoszenia wyroków w norymberskim procesie zbrodniarzy wojennych. Władze wojskowe zapowiedziały wprowadzenie na ten dzień godziny policyjnej, ale po długich pertraktacjach przyznały, że ze względu na postawę Świadków Jehowy wobec hitlerowskich prześladowań uniemożliwienie im spokojnego zakończenia zjazdu byłoby niestosowne. Ostatniego dnia bracia zebrali się więc, by wysłuchać porywającego wykładu „Nieustraszeni pomimo ogólnoświatowego sprzysiężenia”.

W wydarzeniach tych dostrzegli rękę Jehowy. Właśnie wtedy, gdy wydawano wyrok na przedstawicieli reżimu usiłującego ich wytępić, Świadkowie Jehowy spotkali się celem oddawania czci Jehowie tam, gdzie Hitler urządzał najbardziej widowiskowe manifestacje potęgi nazizmu. Przewodniczący zgromadzenia powiedział: „Przeżycie tego dnia, który jest zaledwie przedsmakiem tryumfu ludu Bożego nad wrogami w bitwie Armagedonu, warte było spędzenia dziewięciu lat w obozie koncentracyjnym”.

[Ilustracje na stronie 268]

W roku 1946 Erich Frost wygłosił w Norymberdze porywające przemówienie „Chrześcijanie w piecu ognistym”