Wolfgang Meise, będący Świadkiem już pół wieku, przypomniał zdarzenie z czerwca 1951 roku, kiedy to miał 20 lat. W pokazowym procesie, któremu nadano rozgłos, otrzymał wyrok czterech lat więzienia. Gdy wraz z innymi skazanymi braćmi był wyprowadzany, otoczyło ich około 150 Świadków obecnych na sali sądowej, zaczęło ściskać im dłonie i zaśpiewało jedną z pieśni Królestwa. Ze wszystkich okien sądu powychylali się zaciekawieni ludzie. Nie takie wrażenie władze chciały wywrzeć na opinii publicznej. Odtąd przestano urządzać pokazowe procesy Świadków.

Rzecz jasna swobodny dostęp do tego miasta mógł być pewnego dnia odcięty. W celu przedyskutowania takiej właśnie ewentualności zaproszono grupę enerdowskich braci na spotkanie zorganizowane 25 grudnia 1960 roku. „Stanowiło to oczywisty przejaw kierownictwa Jehowy”, oświadczył brat Meise, „bo gdy 13 sierpnia 1961 roku nagle wyrósł mur, nasza organizacja była już na to przygotowana”.