Kult bogów-węży praktykowały również dawne ludy Meksyku. Jedno z głównych bóstw Majów, Itzamnaah, miało wśród swych atrybutów właśnie węża. Quetzalcoatl (co znaczy „pierzasty wąż”) był u Tolteków bogiem wiedzy, kultury i filozofii. Również Aztekowie czcili go jako boga wiedzy, a nawet jako stworzyciela ludzi. Na temat ról i umiejętności owego bóstwa w czasopiśmie Arqueología Mexicana powiedziano: „Pierzastemu Wężowi zaczęto przypisywać wiele znaczeń, być może więcej niż jakiemukolwiek innemu bóstwu”.

Mieszkańcy Mezoameryki czcili Pierzastego Węża przez wiele stuleci. Obecnie nadal w niego wierzą meksykańscy Corowie i Huicholowie. W trakcie pewnych świąt przystrajają się piórami i wykonują tańce, podczas których naśladują ruchy węża. Z kolei Kiczowie odprawiają rytuał płodności, którego elementem jest taniec z wykorzystaniem żywych węży. A gwatemalscy Majowie Chorti oddają cześć innemu upierzonemu wężowi, którego utożsamiają z kilkoma katolickimi świętymi.

[Ilustracja na stronie 22]

Głowa Pierzastego Węża na ścianie azteckiej świątyni

[Ilustracja na stronie 22]

Płaskorzeźba tolteckiego boga Quetzalcoatla

[Prawa własności do ilustracji, strona 22]

U góry: REUTERS/​Tami Chappell; u dołu: © Leonardo Díaz Romero/​age fotostock