Później nazwą „prowincja” zaczęto określać podbite terytoria poza Półwyspem Apenińskim, powierzone władzy namiestnika.

Pozostałe przekształcono w prowincje cesarskie — podlegały bezpośrednio cesarzowi i były zarządzane przez namiestnika,

namiestnik prowincji cesarskiej był mianowany przez władcę na czas nieokreślony.