¹⁵ Co zatem Jehowa zrobił, aby urzeczywistnić swoje zamierzenie? Paweł wyjaśnia, że gałęzie dzikiego drzewa oliwnego zostały wszczepione w szlachetne drzewo w miejsce gałęzi wyłamanych (odczytaj Rzymian 11:17, 18). Analogicznie namaszczeni chrześcijanie z narodów, tacy jak ówcześni członkowie zboru w Rzymie, zostali niejako wszczepieni w owo symboliczne drzewo. W ten sposób weszli w skład „potomstwa” Abrahama. Pierwotnie byli niczym dzikie gałęzie — nie mieli możliwości skorzystania z tego wyjątkowego przymierza. Ale za sprawą Jehowy mogli się stać Żydami w sensie duchowym (Rzym. 2:28, 29).

[Ramka i ilustracja na stronie 24]

Po co wszczepiać dzikie gałęzie w drzewo ogrodowe?

▪ Lucjusz Juniusz Moderatus Kolumella, rzymski żołnierz z I wieku n.e., który był też agronomem, napisał 12 ksiąg traktujących o życiu na wsi i uprawie roślin.

W księdze piątej zacytował starożytne przysłowie: „Ten, kto orze plantację oliwki, prosi ją o owoc; kto nawozi, błaga; kto przycina, zmusza”.

Po opisaniu drzew, które są zdrowe, ale nie wydają owocu, Kolumella zalecił następującą procedurę: „Należy je przewiercić galijską wiertarką i w ten otwór ciasno wsunąć zielony pęd dzikiej oliwki. W ten sposób drzewo, jakby ożywione płodnym nasieniem, staje się bardziej urodzajne” (O rolnictwie, tłum. I. Mikołajczyk).