1, 2. Pod jakim względem uczenie się stosowania zasad biblijnych przypomina naukę nowego języka?

CZY próbowałeś już kiedyś uczyć się jakiegoś języka? Jeżeli tak, to chyba przyznasz, że wymaga to nie lada wysiłku. Nie wystarczy przecież poznawać nowe słowa. Chcąc biegle władać językiem, trzeba też opanować jego gramatykę. Musisz wiedzieć, jakie związki zachodzą między poszczególnymi wyrazami i jak je ze sobą łączyć, by tworzyły pełne myśli.

² Podobnie jest z poznawaniem Słowa Bożego. Chodzi o coś więcej niż tylko o nauczenie się wybranych wersetów. Mówiąc obrazowo, trzeba się też zapoznać z gramatyką biblijną. Musimy rozumieć, jak różne wersety wiążą się ze sobą i jak wyrażają zasady, które można stosować w codziennym życiu. W ten sposób staniemy się ‛w pełni umiejętni, całkowicie wyposażeni do wszelkiego dobrego dzieła’ (2 Tymoteusza 3:17).

3. Co w roku 33 n.e. zmieniło się w pełnieniu służby dla Boga?

³ Kiedy obowiązywało Prawo Mojżeszowe, wierność można było w znacznym stopniu okazać ścisłym trzymaniem się wyraźnie określonych przepisów. Jednakże w roku 33 n.e. Jehowa całkowicie usunął Prawo „przez przybicie [go] do pala męki”, na którym stracono Jego Syna (Kolosan 2:13, 14). Później sługom Bożym nie dano obszernej listy ofiar, jakie mieliby składać, ani przepisów, których powinni przestrzegać. Powiedziano im raczej: „Abyście przedłożyli swoje ciała jako ofiarę żywą, świętą, miłą Bogu, na świętą służbę pełnioną waszą zdolnością rozumowania” (Rzymian 12:1). Tak więc chrześcijanie mieli się wytężać w służbie Bożej, spełniając ją całym sercem, całą duszą, całym umysłem i całą siłą (Marka 12:30; porównaj Psalm 110:3). Ale co to znaczy ‛pełnić świętą służbę swą zdolnością rozumowania’?

4, 5. Z czym się wiąże służenie Jehowie naszą zdolnością rozumowania?

⁴ Wyrażenie „zdolność rozumowania” jest tłumaczeniem greckiego słowa logikòs, które oznacza „rozumny” lub „inteligentny”. Słudzy Boży są zobowiązani do korzystania z sumienia wyszkolonego na Biblii. Chrześcijanie nie mają podejmować decyzji na podstawie mnóstwa ustalonych przepisów, ale muszą dokładnie rozważać zasady biblijne. Muszą poznać „gramatykę” Biblii, czyli wzajemne powiązania między poszczególnymi zasadami. Dzięki temu mogą używać swej zdolności rozumowania do podejmowania wyważonych decyzji.

7. Jak rodzice mogą rozważyć zasady biblijne dotyczące karcenia?

⁷ Rozpatrzmy na przykład kwestię wychowania dzieci. W Księdze Przypowieści 13:24 powiedziano, że ojciec, który kocha syna, „karci go zawczasu”. Uwzględniając tylko ten werset, ktoś mógłby niesłusznie usprawiedliwiać stosowanie surowych, bezlitosnych kar. Jednakże w Liście do Kolosan 3:21 udzielono zrównoważonego napomnienia: „Ojcowie, nie rozjątrzajcie swych dzieci, żeby nie popadły w przygnębienie”. Jeżeli rodzice korzystają ze zdolności rozumowania i łączą te zasady, nie posuną się do karcenia graniczącego z brutalnością. Będą odnosić się do dzieci serdecznie, wyrozumiale i godnie (Efezjan 6:4). A zatem zarówno w wychowywaniu dzieci, jak i w każdej innej sprawie, w której znajdują zastosowanie zasady z Pisma Świętego, możemy pielęgnować swą zdolność rozumowania, rozważając wszystkie wchodzące w grę czynniki. W ten sposób pojmujemy „gramatykę” zasad biblijnych — uświadamiamy sobie, w jakim celu Bóg je wprowadził oraz jak ten cel osiągnąć.

Znali ogólną strukturę Prawa, lecz nie umieli pojąć jego „gramatyki”. Potrafili przytaczać niezliczone mnóstwo szczegółów Prawa, ale obca im była Osobowość Tego, który je ustanowił. Jezus oznajmił im: „Dajecie dziesiątą część mięty i ruty, i wszelkiego innego warzywa, lecz pomijacie sprawiedliwość oraz miłość do Boga!” (Łukasza 11:42).