Potem jednak w wyniku podupadania imperium kolonialnego i niedawnych kryzysów gospodarczych rozpoczął się ruch w przeciwnym kierunku: mieszkańcy krajów Wspólnoty Narodów zaczęli podróżować do Wielkiej Brytanii, ale już niekoniecznie po to, by się wzbogacić, tylko żeby zarobić na utrzymanie rodziny.

Nawet mieszkańcy bogatszych krajów przenoszą się z miejsca na miejsce, żeby zarabiać. W Wielkiej Brytanii coraz więcej osób pracuje na południu, ale w dalszym ciągu mieszka na północy kraju. Chcąc to zrozumieć, trzeba wziąć pod uwagę, że w centrum Londynu (południe) za mieszkanie o powierzchni zaledwie 5,6 m², nazywane tam „komórką na miotły”, zażądano niedawno zawrotnej sumy 36 000 funtów szterlingów. W odległości 130 kilometrów od Londynu można za taką cenę kupić czteropokojowy dom.

W Bradford, mieście na północy Anglii, mieszka około 60 000 Azjatów. Wielu przybyło do tego ośrodka przemysłowego, żeby podjąć pracę w tamtejszych przędzalniach. Tymczasem w wyniku automatyzacji zmniejszyła się liczba miejsc pracy i sporo bezrobotnych żyje tylko z zasiłku. Niejeden człowiek stwierdza zatem, że jego pogoń za pieniędzmi skończyła się rozczarowaniem.