Wszystkich działających pełnoczasowo, zarówno młodych, jak i starych, ogromnie pokrzepiło ogłoszenie, które w 1977 roku podano na zgromadzeniach okręgowych pod hasłem „Rozradowani pracownicy”. Na siedmiu kongresach w Anglii, Szkocji i Walii ogółem 110 000 obecnych radośnie zareagowało oklaskami, gdy mówca poinformował o przygotowaniach do Kursu Służby Pionierskiej, na którym przez dwa tygodnie studiuje się Biblię, a nabytą wiedzę wykorzystuje w pracy polowej. To gruntowne przeszkolenie jest przewidziane dla pionierów pełniących służbę co najmniej rok. Niektórzy z nich mogą potem pomagać w przecieraniu szlaków tam, gdzie wcale lub prawie wcale nie prowadzono dzieła świadczenia.

W Wielkiej Brytanii kurs ten zapoczątkowano w marcu 1978 roku w Leeds na północy kraju. Ann Hardy, uczestnicząca w zajęciach pierwszej klasy, pamięta, że były to naprawdę radosne chwile. „Wszyscy ogromnie się zbudowaliśmy pod względem duchowym” — wspomina. „Szkolenie to niewątpliwie jeszcze lepiej uzmysłowiło nam potrzebę szczerego interesowania się ludźmi napotykanymi w służbie polowej”. Obecnie wraz ze swym mężem należy do rodziny Betel. Andrea Biggs, której czwórka dzieci brała udział w tym kursie w walijskim mieście Pontypridd, oświadczyła: „Skoro jest to zaledwie przedsmak przyszłych rzeczy, to Jehowa szykuje nam prawdziwą ucztę; jeszcze nigdy tak nie wyczekiwałam nowego systemu!” Odczucia te podziela 20 000 pionierów z mniej więcej 740 zorganizowanych dotąd klas. Po tym szkoleniu wielu postanowiło uczynić służbę pionierską swym powołaniem.

[Ilustracja na stronie 92]

Kurs Służby Pionierskiej w Sali Zgromadzeń w Dudley