Mieszkańcy Bretanii, doświadczeni szkutnicy i żeglarze, prowadzili handel z Brytanią, której południowo-zachodni kraniec — Kornwalia — obfitował w cynę, podstawowy składnik brązu. I właśnie tam Pyteasz udał się w następnej kolejności. Potem prawdopodobnie opłynął całą Brytanię, ponieważ opisał trójkątny kształt tej wyspy i podał jej przybliżone wymiary.

Chociaż dokładna trasa podróży Pyteasza pozostaje w sferze domysłów, to jednak można sądzić, że przepłynął pomiędzy Brytanią a Irlandią, zatrzymując się na wyspie Man, która leży na szerokości geograficznej odpowiadającej drugiemu pomiarowi dokonanemu przez tego podróżnika. Trzeci pomiar zdaje się pochodzić z wyspy Lewis w archipelagu Hebrydów u zachodnich wybrzeży Szkocji. Stamtąd Pyteasz przypuszczalnie popłynął na Orkady, położone na północ od lądowej części Szkocji, gdyż jego relacja, przytoczona przez Pliniusza Starszego, zawiera wzmiankę o 40 wyspach.

Pyteasz prawdopodobnie wrócił do Brytanii podobną trasą, po czym kontynuował opływanie tej wyspy. Nie wiadomo, czy zbadał jeszcze inne krainy północnoeuropejskie. W każdym razie Pliniusz Starszy powoływał się na niego jako na znawcę regionów obfitujących w bursztyn. W starożytności źródłem tego cennego towaru były południowe wybrzeża Bałtyku oraz Jutlandia (obecnie należąca do Danii). Rzecz jasna Pyteasz mógł usłyszeć o tych terenach w którymś porcie na wschodnim brzegu Brytanii — o ile wiadomo, nigdy nie twierdził, że odwiedził je osobiście.