[Ilustracja na stronie 90]

Jeanette i Barry Rushby — ‛zawsze chcieli robić więcej’

Inni wyjeżdżali za granicę na krótszy okres. Ale zdobyte tam doświadczenie okazywało się dla nich niezwykle cenne. Do tego grona należą między innymi Jeanette i Barry Rushby.

„Odkąd poznałem prawdę, zawsze chciałem robić więcej” — oświadczył Barry. Kiedy poślubił Jeanette, która była pionierką, oboje zareagowali na apel zamieszczony w Naszej Służbie Królestwa i adresowany do braci mogących usługiwać w Papui-Nowej Gwinei. „Była to odpowiedź na nasze modlitwy” — przyznali. Bracia w Biurze Oddziału w Port Moresby chcieli ich wysłać do miasteczka Goroka, leżącego w centrum kraju, ale Barry otrzymał pozwolenie na pracę tylko na wyspie Bougainville. Kiedy razem z żoną przyjechał do Papui-Nowej Gwinei, z radością przyjął wiadomość, że władze zmieniły mu przydział i skierowały go do Goroki!

Barry dostał posadę nauczyciela, a Jeanette pełniła służbę pionierską w zborze liczącym 18 głosicieli. „Dostrzegłem między innymi to”, wspomina Barry, „że w uczęszczaniu na zebrania zborowe tamtejszym braciom nic nie mogło przeszkodzić, nawet obfite opady w porze deszczowej. Nie mieli oni samochodów i nierzadko po jedno- lub dwugodzinnej wędrówce wchodzili do Sali Królestwa zupełnie przemoczeni! Ale zawsze tam byli”.

Jeanette i Barry spędzili w Papui-Nowej Gwinei sześć szczęśliwych lat, później jednak sytuacja cudzoziemców się zmieniła. Barry uznał, iż powinni wrócić do Wielkiej Brytanii. Wzbogaceni o doświadczenia zdobyte za granicą, postanowili, że teraz oboje będą służyć pełnoczasowo. Ale gdzie? Chcieli się udać na teren, na którym istniały szczególne potrzeby. Po konsultacji z Towarzystwem oraz z nadzorcą obwodu przenieśli się do Bostonu w hrabstwie Lincolnshire. Szybko znaleźli mieszkanie, ale Barry nigdzie nie mógł się zatrudnić w niepełnym wymiarze godzin, co pozwalałoby mu razem z Jeanette pełnić służbę pionierską. Ufając jednak zapewnieniu, iż Jehowa im pomoże, jeśli sprawy Królestwa uznają za najważniejsze, zadecydowali, że od 1 września będą pionierami — bez względu na to, czy Barry otrzyma pracę, czy nie! Gdy tego dnia mieli już na sobie płaszcze i wychodzili do służby polowej, zadzwonił telefon. Urzędnik poczty zapytał: „Czy nie chciałby pan pracować na część etatu?” Barry odparł: „Wspaniała propozycja! Kiedy miałbym zacząć?” „Może od jutra?” — zaproponował ów mężczyzna. Tak oto Jehowa pobłogosławił ich starania o postawienie służby dla Niego na pierwszym miejscu (Mat. 6:33). Cztery lata później Jeanette i Barry otrzymali inne nieoczekiwane zadanie — ich opiece powierzono Salę Zgromadzeń East Pennine.