Zgromadzanie tego, co na ziemi

10, 11. (a) Dlaczego okup obejmuje nie tylko namaszczonych chrześcijan? (b) Kim jest „wielka rzesza” i jaką pozycję zajmuje przed Bogiem?

¹⁰ Czy jednak tylko chrześcijanie namaszczeni duchem dostępują uwolnienia przez okup i przebaczenia grzechów? Otóż nie. Jak wskazuje List do Kolosan 1:14, 20, Bóg jedna ze sobą wszystko inne, wprowadzając pokój przez krew przelaną na palu męki. Obejmuje to zarówno rzeczy w niebie (144 000), jak i rzeczy na ziemi — ludzi, mających na niej żyć i cieszyć się doskonałością w ziemskim raju. Szczególnie od roku 1935 trwają zorganizowane wysiłki, by ich zgromadzić. Księga Objawienia 7:9-17 przedstawia te osoby jako „wielką rzeszę”, zawdzięczającą zbawienie Bogu i Barankowi. Ale zanim je otrzymają, muszą najpierw ocaleć z „wielkiego ucisku” i zostaną ‛zaprowadzone do źródeł wód życia’, gdyż z Objawienia 20:5 wynika, że dopiero z końcem tysiącletniego panowania Chrystusa ożyją w pełni przez osiągnięcie ludzkiej doskonałości. Ci, którzy potem przejdą pomyślnie końcową próbę, zostaną uznani za sprawiedliwych, godnych życia wiecznego na ziemi (Objawienie 20:7, 8).

¹¹ Wstępnie jednak członkowie wielkiej rzeszy już „wyprali swe szaty i wybielili je we krwi Baranka” (Objawienie 7:14). Wprawdzie nie są objęci usługiwaniem Chrystusa jako Pośrednika nowego przymierza, ale korzystają z dobrodziejstw tego przymierza dzięki poczynaniom Królestwa Bożego. A Chrystus stale działa dla ich dobra w charakterze Arcykapłana, dzięki czemu Jehowa może na podstawie ofiary okupu już dziś uznawać ich za sprawiedliwych jako swoich przyjaciół (por. Jakuba 2:23). W okresie Millennium będą stopniowo ‛wyswobadzani z niewoli zepsucia, aż dostąpią chwalebnej wolności dzieci Bożych’ (Rzymian 8:21).

13. Dlaczego jesteśmy w lepszej sytuacji niż przedchrześcijańscy słudzy Boży?

¹³ Prawdziwi chrześcijanie są dziś w innym położeniu. Oddają cześć Bogu na podstawie okupu, który już zapłacono! Mają Arcykapłana, za którego pośrednictwem ‛przystępują ze swobodą mowy do tronu życzliwości niezasłużonej’ (Hebrajczyków 4:14-16). Pojednanie z Bogiem nie jest czymś, na co musieliby dopiero czekać, lecz już istniejącą rzeczywistością! (2 Koryntian 5:20). Gdyby zbłądzili, mogą dostąpić prawdziwego przebaczenia (Efezjan 1:7). Cieszą się naprawdę czystym sumieniem (Hebrajczyków 9:9; 10:22; 1 Piotra 3:21). Wszystkie te błogosławieństwa stanowią przedsmak chwalebnej wolności dzieci Bożych, której słudzy Jehowy będą zaznawać w przyszłości!