Udana kampania świadczenia w Grecji

ŚWIADKOWIE JEHOWY w Grecji długo napotykali sprzeciw. Prześladowali ich — nierzadko z poduszczenia kleru prawosławnego — niektórzy pracownicy policji, prokuratury oraz administracji państwowej. Czasami za pretekst służyła grecka ustawa zabraniająca prozelityzmu, kiedy indziej biblijnie uzasadniona postawa Świadków, odmawiających pełnienia służby wojskowej lub przyjęcia transfuzji krwi (Izajasza 2:2-5; Dzieje 15:28, 29).

Celem uzyskania większego zrozumienia wśród szczerze usposobionych przedstawicieli władz Grecji przeprowadzono niedawno ogólnokrajową kampanię, w której wzięło udział około 200 Świadków uznanych oficjalnie za kaznodziejów oraz szereg prawników. Rozpowszechniali specjalnie wydaną broszurę Świadkowie Jehowy w Grecji oraz książkę Świadkowie Jehowy — głosiciele Królestwa Bożego. Udostępniali również zestaw dokumentów poświadczających, że prześladowanie Świadków Jehowy nie ma żadnych podstaw prawnych. Złożyli wizyty komendantom policji, burmistrzom, prokuratorom i innym urzędnikom.

Jak zostało to przyjęte? Napłynęły setki wspaniałych doświadczeń. Zapoznajmy się z niektórymi.

Komendant posterunku w Macedonii Zachodniej serdecznie przyjął braci i powiedział: „Znam waszą społeczność od dawna (...) i podziwiam panujący wśród was porządek. (...) Nie popieram ustawy zabraniającej prozelityzmu i uchyliłbym ją, gdyby to ode mnie zależało”.

W wielu innych komisariatach komendanci wypowiadali się następująco: „Pochwalam program społeczny, jaki realizujecie”. „Wasza wspólnota nigdy nie stwarza problemów policji; prowadzicie działalność dla dobra społeczeństwa”. „Nie przysparzacie nam najmniejszych kłopotów. Szanujemy was i podziwiamy”.

Wyższy urzędnik służby bezpieczeństwa w Pireusie ze łzami w oczach powiedział braciom, że zdaje sobie sprawę, iż należy się modlić do Jehowy Boga, używać Jego imienia i czynić to za pośrednictwem Jezusa Chrystusa. Ale zaskoczył ich jeszcze bardziej, gdyż wiedział, iż Świadkowie spodziewają się prześladowania tuż przed Armagedonem, i wyraził nadzieję, że Bóg zechce się nim wówczas posłużyć do udzielenia im pomocy! Przyjął zaproszenie do kontynuowania rozmów.

W urzędach

Burmistrz z Tesalii powiedział o książce Głosiciele: „Zasługuje na miejsce w bibliotece Urzędu Miasta — i to na poczesne miejsce!” Po tych słowach zdjął z półki inne wydawnictwa i postawił tam książkę Głosiciele w taki sposób, by wyeksponować okładkę.

Na północy kraju pewien burmistrz serdecznie przyjął braci i oznajmił: „Jesteście najlepszymi obywatelami miasta, jakich mógłbym sobie wymarzyć”. Inny życzliwie nastawiony burmistrz na wyspie Eubeja powiedział: „Choć byłem w wojsku oficerem, wprost nie znajduję dla was słów uznania”. Gorąco poparł argumenty Świadków. Kiedy pokazali mu wybrane książki Towarzystwa Strażnica, rzekł: „Jeżeli obiecam wszystkie przeczytać, czy będę mógł je otrzymać?” Odpowiedź brzmiała: „Ależ oczywiście — są pańskie!” Był zachwycony i z żalem rozstawał się z braćmi!

W Attyce burmistrz pewnej miejscowości z radością przyjął zaproponowaną literaturę i poprosił braci, by dalej przynosili mu publikacje Towarzystwa. Na odchodnym powiedział: „Ludzie bardzo się zawiedli na politykach i rzetelnej prawdy szukają gdzie indziej. Jestem pewien, że odtąd będziecie bardzo zajęci, ponieważ to wy ją znacie”.

Wśród prokuratorów

Bracia, którzy odwiedzili zastępcę prokuratora na północy Grecji, opowiedzieli: „Duże wrażenie wywarły na nim nasze publikacje i przedstawione argumenty oraz wysiłki, które podejmujemy, by nasi współwyznawcy nie czuli się bezradni w obliczu tak poważnej kwestii, jak transfuzja krwi. Na koniec podziękował nam i serdecznie pochwalił za wystąpienie z inicjatywą złożenia mu obszerniejszych wyjaśnień. Później się dowiedzieliśmy, że cztery lata wcześniej, gdy dwóch braci pełniło służbę polową, wezwał policję i polecił ich aresztować”.

Dwaj Świadkowie będący prawnikami, którzy odwiedzili prokuraturę w Atenach, byli zaskoczeni, kiedy podszedł do nich znany i powszechnie ceniony prokurator w starszym wieku. Wziął ich na bok i powiedział, że ustawa zabraniająca nawracania jest bezpodstawna i wprowadza zamęt do greckiego sądownictwa. Mocnym uściskiem dłoni wyraził im swe uznanie.

Na północy Grecji pewien prokurator zareagował bardzo przychylnie i przyjął literaturę. Kartkując książkę Pytania młodych ludzi — praktyczne odpowiedzi, zwrócił uwagę na spis treści i zdumiał się bogatą tematyką rozdziałów. Zaznaczył: „W całym prawosławiu nie spotkałem omówienia zagadnień poruszanych w tej książce”.

W Beocji prokurator przyznał, że w przeszłości wydawał nakazy transfuzji krwi wbrew woli pacjentów będących Świadkami. Ale po wysłuchaniu argumentów obiecał braciom: „Nigdy już nie wydam takiego polecenia”. Postanowił konsultować się z miejscowym Komitetem Łączności ze Szpitalami, złożonym ze Świadków Jehowy, by wykorzystywać wszystkie metody leczenia bez krwi. Chętnie przyjął książkę Pytania młodych ludzi.

W bibliotekach

Wspomniane materiały zaprezentowano również w wielu bibliotekach. W Atenach uprzejmy bibliotekarz przyjął literaturę i powiedział: „To bardzo miło, że przynosicie swoje publikacje, ponieważ większość pozycji w naszym księgozbiorze wymierzona jest przeciwko wam. (...) Pop był bardzo zdenerwowany, gdy zobaczył wasze książki w bibliotece. (...) Nic nie szkodzi. Trzeba wysłuchać każdego”.

Pracownik biblioteki miejskiej na Krecie oświadczył, że poznał Świadków Jehowy w obozie wojskowym i że był pod wrażeniem ich odmowy uczestniczenia w wojnie. Od tamtej pory zastanawiał się: „Dlaczego ci ludzie muszą cierpieć?” Przyjął od braci literaturę i tak się wypowiedział o tej kampanii: „Wykonujecie wspaniałą pracę i już dawno powinniście to zrobić. (...) W Grecji panuje wiele uprzedzeń”. Poprosił, by go wkrótce znowu odwiedzić.

Podczas tej specjalnej kampanii bracia rozpowszechnili przeszło 1000 książek Głosiciele, 1600 broszur Świadkowie Jehowy w Grecji, jak również kilkaset innych książek oraz czasopism. Co więcej, rozmawiali osobiście z setkami urzędników. Wierni słudzy Jehowy w Grecji i ich współwyznawcy na całym świecie mają nadzieję, że szczerze usposobieni przedstawiciele władz będą teraz bardziej bezstronni wobec Świadków Jehowy.