• Gwadelupa
    Rocznik Świadków Jehowy — 1995

    • Brat Sahaï, w którego domu odbywały się zebrania, uważał, że to on powinien sprawować przewodnictwo. Inni się z tym nie zgadzali. Wewnętrzne niesnaski osiągnęły punkt kulminacyjny 29 listopada 1942 roku, gdy większa część grupy z bratem Missoudanem na czele postanowiła się odłączyć i spotykać w innym miejscu. Brat Sahaï w dalszym ciągu urządzał zebrania w swoim domu. Różnice między tymi dwiema grupami nie dotyczyły spraw doktrynalnych. Był to raczej konflikt osobowości.

      Pomimo tych rozdźwięków obie grupy uczestniczyły w głoszeniu i znajdowały chętnych słuchaczy. Po obu stronach byli szczerzy bracia i siostry. Ale kiedy nie wprowadza się w czyn zasad biblijnych, dochodzi do sytuacji nie do przyjęcia dla chrześcijan: ‛Niech nie będzie wśród was rozdźwięków’ — nawołuje Biblia. ‛Usilnie starajcie się zachować jedność ducha w jednoczącej więzi pokoju’ (1 Kor. 1:10; Efez. 4:1-3).

      W tym trudnym okresie brat Sahaï zdołał znowu nawiązać kontakt z Biurem Głównym Towarzystwa. Doceniono jego wysiłki w tej dziedzinie oraz usilne starania, by w okresie wojny sprowadzić na wyspę literaturę biblijną. Dnia 16 lutego 1944 roku wysłano na Gwadelupę list wyznaczający brata Sahaï na sługę zastępu (nadzorcę przewodniczącego). Miał on wtedy 30 lat. Mimo niezbyt wysokiego wzrostu i wątłej budowy był człowiekiem nader otwartym i zdecydowanym.

      Po zamianowaniu brata Sahaï do usługiwania zborowi Towarzystwo wystosowało list do drugiej grupy, oznajmiając między innymi: „Wy bracia, którzy się odłączyliście (...), powinniście odtąd się zjednoczyć i współpracować z nim w popieraniu spraw królestwa. Ponieważ Chrystus nie jest podzielony (...) więc i ciało Chrystusowe na ziemi nie może być podzielone (...) Ufamy, że Wasze oddanie dla Pana i królestwa skłoni zainteresowane strony do odłożenia na bok wszelkich osobistych opinii w tej kwestii i do poczekania, aż Pan uzna za stosowne dokonać jakiegoś osądu na każdym, kto dopuścił się czegoś złego. Żywimy też nadzieję, że każdy z Was będzie podążał naprzód i służył Panu”. Niełatwo jednak było osiągnąć pojednanie. Nie wszyscy zgadzali się z tym, iż brat Sahaï nadaje się do sprawowania pełnionej funkcji.