Czego uczy Pismo Święte: Aggeusza 1:1 do 2:23

KSIĘGA Aggeusza przenosi nas w przeszłość do roku 520 p.n.e. Minęło 17 lat, odkąd ostatek żydowski powrócił do Jeruzalem, by odbudować świątynię Jehowy (Aggeusza 1:1). Była to dla wszystkich stosowna pora na przyłożenie się z serca do dzieła Bożego. Mimo to Jehowa uznał za konieczne posłać proroka Aggeusza, aby przypomniał Izraelitom o ich powinnościach. Czy i my możemy się z tego czegoś nauczyć?

Stawiaj dzieło Jehowy na pierwszym miejscu

Nigdy nie przedkładaj spraw materialnych nad obowiązki duchowe. Żydzi po powrocie do ojczyzny mieli powody, by z niepokojem myśleć o trudnościach gospodarczych, nieprzyjaznych sąsiadach i tak dalej. Nie to jednak było przyczyną ich opieszałości, o czym świadczą luksusowe warunki mieszkaniowe, jakie sobie stworzyli. Do odbudowy świątyni zabrali się dopiero wtedy, gdy ich wyrwał z odrętwienia prorok Aggeusz. Podobnie my powinniśmy ‛rozważyć, jak się nam wiedzie’, i dopilnować, aby ze wszystkich sił wspierać dzieło Boże (Aggeusza 1:2-15, BT).

Jehowa błogosławi tym, którzy całym sercem przykładają się do Jego dzieła. Bóg obiecał pobłogosławić wysiłki Zorobabela i innych Żydów, pracujących nad ukończeniem budowy świątyni, której chwała miała przyćmić świetność poprzedniej. W dobie obecnej „wielka rzesza” reaguje pozytywnie na głoszone orędzie Królestwa i w ten sposób do duchowej świątyni Jehowy napływają „kosztowności wszystkich narodów”; tak to Bóg ‛napełnia swój dom chwałą’ (Aggeusza 2:1-9, BT; Objawienie 7:9).

Wymagana jest służba pełniona z całego serca

Nasze oddawanie czci Jehowie ma wartość tylko wtedy, gdy jesteśmy czyści, kierujemy się szczerymi pobudkami i służymy Mu sercem niepodzielnym. Wskutek zaniedbywania domu Bożego Żydzi popadli w nieczystość, ale gdy tylko przystąpili do prac przy świątyni, Jehowa znowu zaczął im błogosławić. Jeżeli więc chcemy się cieszyć Jego błogosławieństwem, musimy dokonać u siebie zmian, jakie mogą być potrzebne, i przylgnąć sercem do Jego dzieła (por. Liczb 19:11-13). Czekając, aż Bóg wstrząśnie niebiosami i ziemią, by obalić królestwa, naśladujmy pozaobrazowego Zorobabela, Jezusa Chrystusa, i z całego serca bierzmy udział w dziele Jehowy (Aggeusza 2:10-23).

Aggeusza 1:6 — Żydzi zaniedbywali świątynię Jehowy, toteż nie zaznawali Jego błogosławieństw. Wprawdzie obficie siali, lecz zbierali niewielkie plony, wskutek czego brakowało im żywności i napojów, aby zaspokoić swoje potrzeby. Jakość ich odzieży oraz jej ilość nie zapewniała im możliwości ogrzania się, a osoby, które zarabiały na utrzymanie, odnosiły wrażenie, iż wkładają pieniądze do podziurawionej sakiewki. Obyśmy w odróżnieniu od tych Żydów nigdy nie zaniedbywali spraw Bożych! (Przysłów 10:22; Nehemiasza 10:39 [10:40, Bw]).

○ Aggeusza 2:9 — „Dawniejsza” świątynia, wzniesiona przez Salomona, istniała 420 lat, podczas gdy „drugi dom” był w użytku przez 584 lata (515 p.n.e. – 70 n.e.). Tak więc druga świątynia istniała dłużej. Napływało do niej więcej czcicieli Boga, co widać było na przykład w dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e., kiedy to zeszli się do niej Żydzi i prozelici także spoza Judei. Ponadto w tym „drugim domu” nauczał sam Mesjasz, Jezus Chrystus. Zatem pod względem religijnym istotnie ta świątynia zaznała większej chwały.