NADZORCY W PRAWICY CHRYSTUSA

8, 9. (a) Jaką wizję miał apostoł Jan? (b) Co wyobraża siedem podstaw do lamp, a co siedem gwiazd?

⁸ Apostoł Jan, członek ciała kierowniczego, które miało pod swą opieką całą społeczność chrześcijan w I wieku n.e., ujrzał w pewnej wizji „siedem złotych świeczników, a pośród tych świeczników kogoś podobnego synowi człowieczemu (...). W prawicy swej miał siedem gwiazd”. Jezus Chrystus wyjaśnił Janowi: „Co się tyczy świętej tajemnicy siedmiu gwiazd, które widziałeś na mej prawicy, i siedmiu złotych podstaw do lamp: siedem gwiazd oznacza aniołów siedmiu zborów, a siedem podstaw do lamp oznacza siedem zborów” (Obj. 1:12-20).

⁹ W książce pt. „Then Is Finished the Mystery of God” („Wtedy dokona się tajemnica Boża”) tak skomentowano powyższe wersety: „Czy chodzi tu o ‛aniołów’, którzy są niewidzialni? Nie. Za pośrednictwem jednego z niebiańskich aniołów apostoł Jan otrzymał od Jezusa Chrystusa całe Objawienie, więc opisywanie tego widzenia z myślą o ponownym przekazaniu go niewidzialnym aniołom w niebie nie miałoby żadnego sensu. Nie potrzebują oni orędzia wystosowanego do siedmiu zborów w Azji. Podstawowe znaczenie tytułu ‛anioł’ to: ‛posłaniec; ten kto przynosi wieść’. (...) Ponieważ tych siedem symbolicznych gwiazd znajduje się na prawicy Jezusa, podlegają one jego opiece i kierownictwu, prowadzi on je i chroni ‛prawicą’ swej mocy. (...) Jak ‛siedem podstaw do lamp’ ukazanych w wizji ‛dnia Pańskiego’ wyobrażało wszystkie zbory prawdziwych chrześcijan w obecnym, rzeczywistym ‛dniu Pańskim’, trwającym od roku 1914 n.e. — tak ‛siedem gwiazd’ symbolizuje wszystkich podobnych aniołom, zrodzonych z ducha i namaszczonych nadzorców tych zborów w czasach nowożytnych” (str. 102 do 104).b

10. Jaką większą „majętność” powierzono pieczy niewolnika?

¹⁰ Wszyscy ci namaszczeni nadzorcy, których Chrystus trzyma w swej prawicy, wchodzą w skład zbiorowego „niewolnika”, ustanowionego ‛nad całą jego majętnością’. Ponieważ od roku 1914 Panu niewolnika powierzono bardziej odpowiedzialne stanowisko, więc dbanie o jego „majętność” nakłada też na tego „niewolnika” dużo więcej obowiązków niż przedtem. Członkowie ostatka jako „ambasadorzy zastępujący Chrystusa” są obecnie przedstawicielami już panującego Króla (2 Kor. 5:20). Mają w swej pieczy wszystkie znajdujące się tutaj duchowe dobra swego Pana. Swą służbą muszą spełniać proroctwa, które miały się urzeczywistnić po ustanowieniu jego niebiańskiego rządu. Obejmuje to między innymi głoszenie „dobrej nowiny o królestwie” po „całej zamieszkanej ziemi na świadectwo” (Mat. 24:14). Pilniej niż kiedykolwiek przedtem należy pozyskiwać „uczniów spośród ludzi ze wszystkich narodów”, aby zgromadzić niezliczoną „wielką rzeszę” (Mat. 28:19, 20; Obj. 7:9). Przecież te „rzeczy pożądane wszystkich narodów” należą do powiększonej ziemskiej „majętności” Chrystusa (Agg. 2:7).

11. (a) Czego wymaga doglądanie powiększonej „majętności”? (b) Kto kieruje dziełem i w jaki sposób?

¹¹ Wszystko to oznacza, że zbiorowy „niewolnik” ma teraz więcej zadań i rozleglejsze pole działania, obejmujące dosłownie „całą zamieszkaną ziemię”. Potrzebne jest do tego większe biuro główne i większe biura oddziałów, aby nadzorować całą pracę oraz drukować i rozprowadzać literaturę ułatwiającą głoszenie i studium osobiste. W wykonywaniu tego dzieła, podobnie jak w pierwszym stuleciu, czynnie przewodzi Jezus Chrystus, który, mówiąc obrazowo, znajduje się „pośród (...) podstaw do lamp”, to znaczy zborów. Kieruje nimi za pośrednictwem namaszczonych duchem nadzorców, których w sensie symbolicznym trzyma w swej prawej ręce (Obj. 1:13, 16). Część z nich, tak samo jak za czasów pierwszych chrześcijan, tworzy widzialne Ciało Kierownicze ziemskiego zboru Chrystusa. Wiernie doglądają oni dzieła na rzecz Królestwa, a Jezus prowadzi ich swą potężną „prawicą”.

ZA POMOCĄ DUCHA

12, 13. (a) Jakie pytanie zachodzi z uwagi na wielki wzrost? (b) Jak Chrystus posługuje się duchem świętym, by wśród jego ziemskich uczniów było dosyć nadzorców?

¹² Liczba „drugich owiec” wynosi już przeszło trzy miliony. Ponieważ są one zorganizowane w około 52 000 zborów, więc nie ulega kwestii, że namaszczony ostatek potrzebuje pomocy w opiekowaniu się ziemską majętnością Pana. Spośród obecnych na Pamiątce emblematy spożywa niecałe 9000, w tym wiele sióstr, toteż w wielu zborach nie usługuje nawet jeden nadzorca, będący pomazańcem. Czyżby to znaczyło, że Jezus Chrystus nie opiekuje się zborami, w których nie ma zrodzonego z ducha „anioła”, czyli ‛gwiazdy’?

¹³ W żadnym wypadku! Z poprzedniego artykułu wynika, że w pierwszym stuleciu n.e. Chrystus czynnie przewodził swemu zborowi za pomocą ducha świętego. Obecnie posługuje się zrodzonymi z ducha członkami Ciała Kierowniczego do mianowania pasterzy spomiędzy „drugich owiec”. Muszą oni spełniać te same wymagania biblijne, co starsi należący do ostatka. Wymieniono je między innymi w Listach 1 do Tymoteusza 3:1-7 i do Tytusa 1:5-9, gdzie zostały wyłuszczone pod działaniem świętego ducha Bożego. Pod jego kierownictwem dokonuje się zaleceń i zamianowań, poprzedzonych modlitwą. Choć ci starsi nie są pomazańcami, w nie mniejszym stopniu odnosi się do nich rada Pawła: „Uważajcie na siebie samych i na całą trzodę, pośród której duch święty ustanowił was nadzorcami” (Dzieje 20:28).

14. (a) Jak już dziś spełnia się proroctwo z Księgi Izajasza 32:1, 2? (b) W jakim sensie wszyscy starsi muszą się poddać pod „prawicę” Chrystusa?

¹⁴ Tak więc sprawiedliwie panujący Król, Jezus Chrystus, w dziesiątkach tysięcy zborów posługuje się „książętami”, wyznaczonymi spośród „drugich owiec”, aby chronili jego trzodę przed wiatrem, ulewą i suszą pod względem duchowym (Izaj. 32:1, 2). Niezależnie od tego, czy starsi zaliczają się do tej klasy, czy do pomazańców, błagają Jehowę jak niegdyś Dawid: „Duch Twój jest dobry; niechże mnie prowadzi po krainie prostolinijności” (Ps. 143:10). Jehowa wysłuchuje ich modlitw. Udziela im ducha przez Syna, który czynnie z niego korzysta, aby przewodzić swym uczniom na ziemi. Oczywiście wszyscy ci pasterze muszą się podporządkować „prawicy” Chrystusa, to znaczy uznawać jego władzę i nadzór, sprawowane za pośrednictwem ducha oraz zrodzonych zeń członków Ciała Kierowniczego.