Został stworzony pierwszy, przed kobietą, a ona powstała „z mężczyzny” i „przez wzgląd na mężczyznę”. Jej przymioty są odbiciem godności i chwały mężczyzny, tak jak przymioty mężczyzny stanowią odzwierciedlenie godności i chwały Boga. Dlatego chrześcijanka powinna chętnie uznawać swą niższą pozycję, okazując skromność i podporządkowanie przez noszenie nakrycia głowy. Powinna popierać zwierzchnictwo mężczyzny, a nie dążyć do zajęcia jego miejsca (1Ko 11:4, 7-10).

Chrześcijanie, do których pisał apostoł, mieszkali w Koryncie wśród Europejczyków i Semitów. W społeczeństwie tym kobiety nosiły wyraźnie dłuższe włosy niż mężczyźni, a głowy golono niewolnicom oraz kobietom przyłapanym na rozpuście lub cudzołóstwie. Apostoł uznał tę różnicę w długości włosów za dane od Boga przypomnienie, że kobieta jest z natury podporządkowana mężczyźnie. Dlatego gdy w zborze chrześcijańskim zajmuje się sprawami, które zwykle przypadają w udziale mężczyznom, powinna oprócz włosów — które ma zawsze — mieć jeszcze jakieś nakrycie głowy. W ten sposób pokazuje, że uznaje ustaloną przez Boga zasadę zwierzchnictwa

Podkreślił, że nakrycie głowy jest „znakiem władzy”, który kobieta powinna nosić jako wyraz uznania zwierzchnictwa mężczyzny i podporządkowania się teokratycznej władzy, kiedy się modli lub prorokuje w zborze (1Ko 11:4-6, 10).