1-3. Z czym wiąże się służenie Jehowie sercem niepodzielnym? Objaśnij to.

JESTEŚMY niedoskonali, więc popełniamy błędy. Na szczęście Jehowa ‛nie postępuje z nami według naszych grzechów’, jeśli okazujemy skruchę i z wiarą w okup pokornie prosimy Go o przebaczenie (Ps. 103:10). Jednak jak to wynika ze słów Dawida skierowanych do Salomona, nasze wielbienie Boga będzie się cieszyło Jego uznaniem, pod warunkiem że będziemy ‛służyć Mu sercem niepodzielnym’ (1 Kron. 28:9). Jak możemy to robić mimo niedoskonałości?

² Przyjrzyjmy się życiu dwóch królów — Asy i Amacjasza. Obydwaj ‛czynili to, co słuszne w oczach Jehowy’, ale Asa służył Bogu sercem niepodzielnym (2 Kron. 15:16, 17; 25:1, 2; Prz. 17:3). Obaj byli niedoskonali i popełniali błędy. Jednak Asa nie porzucił dróg Jehowy, bo był Mu oddany całym sercem. Natomiast serce Amacjasza nie było niepodzielne. Gdy odniósł zwycięstwo nad przeciwnikami Jehowy, ‛przyniósł ich bogów i zaczął się przed nimi kłaniać’ (2 Kron. 25:11-16).

³ Służenie Bogu sercem niepodzielnym wiąże się z tym, że jesteśmy Mu bezgranicznie oddani. W Biblii słowo „serce” często odnosi się do wnętrza człowieka — do jego pragnień, myśli, usposobienia, nastawienia, zdolności, pobudek i celów. Tak więc osoba, która służy Jehowie z całego serca, nie robi tego jedynie z przyzwyczajenia ani nie jest dwulicowa. A co z nami? Jeśli jesteśmy szczerze oddani Bogu, to mimo niedoskonałości możemy Mu służyć sercem niepodzielnym (2 Kron. 19:9).

4. Co teraz omówimy?

⁴ Żeby zrozumieć, na czym polega służenie Bogu sercem niepodzielnym, przyjrzymy się życiu króla Asy oraz innych wiernych królów judzkich — Jehoszafata, Ezechiasza i Jozjasza. Wszyscy czterej popełniali błędy, ale mimo to cieszyli się aprobatą Jehowy. Dlaczego Bóg uznał, że mieli serce niepodzielne, i jak możemy ich naśladować?

ASA MIAŁ SERCE NIEPODZIELNE

5. Jakie zdecydowane działania podjął Asa?

⁵ Asa był trzecim królem Judy po rozpadzie państwa na dwa królestwa — Izraela i Judy. Usunął z kraju bałwochwalstwo i nierządników świątynnych. Nawet swoją babkę Maakę „pozbawił godności pani, bo uczyniła przerażającego bożka” (1 Król. 15:11-13). Ponadto działał na rzecz czystego wielbienia — „kazał Judzie szukać Jehowy (...) oraz wprowadzać w czyn prawo i przykazanie” (2 Kron. 14:4).

6. Co zrobił Asa, gdy przeciwko Judzie wyruszyli Etiopczycy?

⁶ W pierwszych 10 latach rządów Asy Jehowa zapewniał pokój w kraju. Po tym czasie przeciwko Judzie wyruszył „Zerach Etiopczyk z wojskiem liczącym milion mężczyzn oraz trzysta rydwanów” (2 Kron. 14:1, 6, 9, 10). Jak Asa zareagował w tej trudnej sytuacji? W pełni zaufał Jehowie (odczytaj 2 Kronik 14:11). W odpowiedzi na jego żarliwe modlitwy Bóg zapewnił mu całkowite zwycięstwo — „Jehowa rozgromił Etiopczyków” (2 Kron. 14:12, 13). Nawet jeśli jakiś król był niewierny, Jehowa mógł dać mu zwycięstwo nad wrogą armią ze względu na swoje imię (1 Król. 20:13, 26-30). Ale Asa polegał na Bogu i dlatego jego modlitwy zostały wysłuchane. Niestety, później zdarzało mu się postępować niemądrze. Na przykład nie szukał wsparcia u Jehowy, tylko u króla Syrii (1 Król. 15:16-22). Mimo to Jehowa ocenił, że ‛przez wszystkie dni Asy jego serce było niepodzielne’ (1 Król. 15:14). Jak możemy naśladować tego wiernego króla?

7, 8. Jak możesz naśladować Asę?

⁷ Warto sprawdzać, czy nasze serce jest w pełni oddane Bogu. Zastanów się: „Czy jestem zdecydowany spełniać wymagania Jehowy, bronić prawdziwego wielbienia oraz chronić lud Boży przed szkodliwymi wpływami?”. Pomyśl, jaką odwagą musiał się wykazać Asa, żeby wystąpić przeciwko Maace, która zajmowała stanowisko królowej matki! Prawdopodobnie nie znasz nikogo, kto by postępował tak jak ona, ale są sytuacje, w których możesz naśladować odwagę Asy. Na przykład jak postąpisz, jeśli członek twojej rodziny albo bliski przyjaciel zgrzeszy, nie okaże skruchy i zostanie wykluczony? Czy bez wahania przestaniesz utrzymywać z nim kontakty? Do czego skłoni cię twoje serce?

⁸ Tak jak Asa możemy pokazać, że nasze serce jest niepodzielne, w pełni ufając Bogu. Zdarza się, że stajemy w obliczu sprzeciwu, i czasami wydaje się on nie do zniesienia. Być może koledzy w szkole wyśmiewają się z ciebie, bo jesteś Świadkiem Jehowy. A może współpracownicy szydzą z tego, że przeznaczasz urlop na zajęcia duchowe albo niezbyt często pracujesz w nadgodzinach. W takich sytuacjach wzorem Asy módl się do Boga. Polegaj na Nim, bądź odważny i mocno trzymaj się tego, co słuszne. Pamiętaj: Bóg udzielił wsparcia Asie i ciebie również wesprze.

9. Jak między innymi możemy pokazać, że mamy serce niepodzielne?

⁹ Słudzy Boży nie myślą jedynie o sobie. Asa zachęcał innych, żeby szukali Jehowy, i my robimy podobnie. Chętnie o Nim głosimy, a On z pewnością jest bardzo zadowolony, gdy robimy to pobudzani szczerą miłością do Niego oraz troską o ludzi i ich przyszłość.

JEHOSZAFAT SZUKAŁ JEHOWY

10, 11. Jak możesz naśladować Jehoszafata?

¹⁰ Jehoszafat „chodził (...) drogą swego ojca, Asy” (2 Kron. 20:31, 32). Dlaczego można tak powiedzieć? Podobnie jak on, zachęcał ludzi, żeby szukali Jehowy. Zorganizował kampanię nauczania prawa Bożego w miastach Judy (2 Kron. 17:7-10). Udał się nawet na teren północnego królestwa izraelskiego, do mieszkańców górzystego regionu Efraima, „by ich przywieść z powrotem do Jehowy” (2 Kron. 19:4). Jehoszafat był królem, „który szukał Jehowy całym swoim sercem” (2 Kron. 22:9).

¹¹ Wszyscy możemy brać udział w ogromnej kampanii nauczania, którą Jehowa prowadzi obecnie. Czy każdego miesiąca uczysz innych Słowa Bożego i starasz się pobudzić ich serca do służby dla Jehowy? Kiedy zdobędziesz się na wysiłek, Bóg ci pobłogosławi i może rozpoczniesz z kimś studium. Czy modlisz się o to? Czy jesteś gotowy prowadzić studium nawet, gdyby oznaczało to rezygnację z części czasu wolnego? Poza tym tak jak Jehoszafat, który chciał zachęcić mieszkańców Efraima do powrotu do Jehowy, ty również możesz zdobyć się na wysiłek, by pomagać nieczynnym głosicielom. Z kolei starsi odwiedzają osoby wykluczone, które porzuciły grzeszne postępowanie, i starają się im pomóc.

12, 13. (a) Co zrobił Jehoszafat, gdy znalazł się w trudnej sytuacji? (b) Dlaczego wzorem Jehoszafata powinniśmy przyznawać, że czasami nie wiemy, co zrobić?

¹² Podobnie jak jego ojciec, Jehoszafat pozostał wierny Jehowie nawet wtedy, gdy zagrażała mu potężna armia (odczytaj 2 Kronik 20:2-4). To prawda, że się przestraszył, ale „zwrócił swe oblicze, by szukać Jehowy”. W modlitwie pokornie przyznał, że jest bezsilny „wobec tego wielkiego tłumu” i on oraz jego poddani nie wiedzą, co robić. W pełni polegał na Jehowie. Powiedział: „Oczy nasze zwrócone są ku tobie” (2 Kron. 20:12).

¹³ Czasami tak jak Jehoszafat nie wiemy, co zrobić. Możemy też się bać (2 Kor. 4:8, 9). W takiej sytuacji warto o czymś pamiętać: Jehoszafat przyznał w publicznej modlitwie, że on i jego poddani czują się bezsilni (2 Kron. 20:5). Głowy rodzin mogą go naśladować i prosić Jehowę o kierownictwo oraz siły, by radzić sobie z problemami. Nie wstydź się poruszać takich spraw w modlitwach przy członkach rodziny. Dostrzegą oni, że naprawdę ufasz Jehowie. Bóg pomógł Jehoszafatowi i tobie również pomoże.

EZECHIASZ CZYNIŁ TO, CO DOBRE

14, 15. Jak Ezechiasz dowiódł, że całkowicie polega na Bogu?

¹⁴ Ezechiasz stał się znany jako król, który „przylgnął do Jehowy”. W przeciwieństwie do Jehoszafata musiał przeciwstawić się wpływowi ojca, który był bałwochwalcą. Ezechiasz „pousuwał wyżyny i porozbijał święte słupy, i ściął święty pal, i potłukł węża miedzianego, którego uczynił Mojżesz” i który w dalszym ciągu był używany do fałszywego kultu. Król ten był w pełni oddany Bogu i wciąż „przestrzegał (...) przykazań, które Jehowa dał Mojżeszowi” (2 Król. 18:1-6).

¹⁵ Kiedy Asyria, ówczesna potęga, zaatakowała Judę i groziła zniszczeniem Jerozolimy, Ezechiasz całym sercem polegał na Bogu. Asyryjski władca Sancherib szydził z Jehowy oraz próbował zastraszyć Ezechiasza i zmusić go do poddania się. Ale wierny król w modlitwie wyraził, że w pełni ufa w zbawczą moc Jehowy (odczytaj Izajasza 37:15-20). Bóg odpowiedział na jego prośbę i wysłał anioła, który zabił 185 000 żołnierzy asyryjskich (Izaj. 37:36, 37).

16, 17. Jak możesz naśladować Ezechiasza?

¹⁶ Później Ezechiasz śmiertelnie zachorował. Błagał Jehowę, by pamiętał o jego wierności (odczytaj 2 Królów 20:1-3). Jak wiemy z Biblii, obecnie nie możemy liczyć na to, że Bóg cudownie nas uzdrowi lub przedłuży nasze życie. Ale tak jak Ezechiasz możemy się modlić do Jehowy: „Chodziłem przed tobą w prawdomówności i z sercem niepodzielnym”. Czy wierzysz, że Jehowa może i chce dodać ci sił w czasie choroby? (Ps. 41:3).

¹⁷ Rozmyślając o przykładzie Ezechiasza, możemy dostrzec potrzebę wyeliminowania czegoś, co negatywnie wpływa na naszą więź z Jehową lub odwraca uwagę od czystego wielbienia. Z całą pewnością nie chcemy naśladować ludzi, którzy sposobem korzystania z portali społecznościowych pokazują, że traktują innych jak idoli. Oczywiście niektórzy chrześcijanie lubią za pośrednictwem takich portali utrzymywać kontakt z rodziną i bliskimi przyjaciółmi. Jednak wiele osób w świecie poświęca zbyt dużo czasu na śledzenie profili ludzi, których w ogóle nie zna. Potrafią godzinami o nich czytać albo oglądać ich zdjęcia. Istnieje realne zagrożenie, że pochłoną nas takie mało znaczące zajęcia. Jakiś sługa Boży mógłby nawet być dumny z tego, jak wiele osób lubi zamieszczane przez niego posty, i obrazić się, gdy ktoś przestanie obserwować jego profil na portalu społecznościowym. Czy możemy sobie wyobrazić apostoła Pawła czy Akwilasa i Pryscyllę, jak codziennie umieszczają zdjęcia w Internecie lub śledzą profil kogoś spoza zboru? O Pawle czytamy, że ‛pilnie zajmował się słowem’. A Pryscylla i Akwilas wykorzystywali swój czas, żeby ‛dokładniej objaśniać innym drogę Bożą’ (Dzieje 18:4, 5, 26). Możemy więc zadać sobie pytanie: „Czy nie traktuję ludzi jak idoli i nie marnuję cennego czasu na mało istotne sprawy?” (odczytaj Efezjan 5:15, 16).

JOZJASZ PRZESTRZEGAŁ PRZYKAZAŃ JEHOWY

18, 19. W jakich dziedzinach chciałbyś przypominać Jozjasza?

¹⁸ Król Jozjasz, prawnuk Ezechiasza, był zdecydowany „z całego swego serca” przestrzegać przykazań Jehowy (2 Kron. 34:31). Jako nastolatek „zaczął szukać Boga Dawida”, a kiedy miał około 20 lat, zaczął oczyszczać Judę z bałwochwalstwa (odczytaj 2 Kronik 34:1-3). Przejawiał większą gorliwość o czyste wielbienie niż wielu królów Judy. Jednak kiedy odnaleziono zwoje, które najprawdopodobniej zawierały oryginalny tekst Prawa Mojżeszowego, i odczytano je Jozjaszowi, król uznał, że musi jeszcze bardziej dostosować się do woli Bożej. Zachęcał też innych, żeby służyli Jehowie. Dzięki temu jego poddani „nie odstąpili od podążania za Jehową” przez cały okres jego panowania (2 Kron. 34:27, 33).

¹⁹ Tak jak Jozjasz młodzi powinni szukać Jehowy już od najwcześniejszych lat. Jozjasz mógł dowiedzieć się, jak miłosiernym Bogiem jest Jehowa, od swojego dziadka, króla Manassesa. Młodzi, starajcie się lepiej poznać wierne starsze osoby w waszej rodzinie i w zborze. Opowiedzą wam one, jak wiele dobroci okazał im Jehowa. Poza tym pamiętajcie, że Jozjasza do działania pobudziło czytanie Pism. Was również czytanie Słowa Bożego pobudzi do działania, a to sprawi, że będziecie szczęśliwsi. Wzmocni się też wasza przyjaźń z Jehową i poczujecie się zmotywowani, żeby pomagać innym Go poznawać (odczytaj 2 Kronik 34:18, 19). Ponadto studium Biblii pozwoli wam dostrzec, co moglibyście ulepszyć w służbie dla Boga. Kiedy już uświadomicie sobie, jakich zmian moglibyście dokonać, wzorem Jozjasza pracujcie nad tym z całych sił.

SŁUŻ JEHOWIE SERCEM NIEPODZIELNYM!

20, 21. (a) Co wspólnego mają czterej omówieni przez nas królowie? (b) Co rozważymy w następnym artykule?

²⁰ Jaki przykład dali nam czterej królowie Judy, którzy służyli Jehowie sercem niepodzielnym? Gorliwie spełniali wolę Bożą i w pełni angażowali się w prawdziwe wielbienie. Robili tak cały czas — nawet gdy zagrażali im potężni wrogowie. A co najważniejsze, kierowali się czystymi pobudkami.

²¹ Analizując następny artykuł, zobaczymy, że ci czterej królowie popełniali błędy. Jednak kiedy Jehowa badał ich serce, widział, że było ono niepodzielne. My również jesteśmy niedoskonali. Czy kiedy Jehowa bada nasze serce, to dostrzega, że jest ono Mu całkowicie oddane? Następny artykuł pomoże nam odpowiedzieć na to pytanie.

1, 2. W jakim celu przeanalizujemy błędy popełnione przez czterech królów judzkich?

WYOBRAŹ sobie, że widzisz, jak ktoś się poślizgnął i przewrócił. Z pewnością byłbyś bardzo uważny, idąc tą samą drogą. Tak samo analizowanie cudzych błędów pomaga nam ich nie powtarzać. Możemy na przykład wyciągać cenne wnioski z przeżyć osób opisanych w Biblii.

² Czterej królowie judzcy, o których była mowa w poprzednim artykule, służyli Jehowie sercem niepodzielnym. Mimo to popełnili pewne poważne błędy. Czego uczymy się z ich przeżyć i jak możemy unikać podobnego postępowania? Rozmyślanie o tych ostrzegawczych przykładach pomoże nam odnieść pożytek z tego, co „napisano dla naszego pouczenia” (odczytaj Rzymian 15:4).

POLEGANIE NA MĄDROŚCI LUDZKIEJ PROWADZI DO KATASTROFY

3-5. (a) Jaki błąd popełnił Asa, chociaż jego serce było niepodzielne wobec Jehowy? (b) Co mogło spowodować, że podczas konfliktu z Baaszą Asa polegał na ludziach?

³ Najpierw omówmy przeżycia Asy i zobaczmy, jaki wpływ na nasze decyzje może mieć Słowo Boże. Kiedy Juda została zaatakowana przez milionową armię Etiopczyków, Asa zwrócił się o pomoc do Jehowy. Jednak nie zrobił tego, kiedy izraelski król Baasza zaczął budować fortyfikacje w Ramie, mieście leżącym przy granicy z Judą (2 Kron. 16:1-3). Pokierował się własną mądrością i zapłacił syryjskiemu królowi Ben-Hadadowi, żeby zaatakował Baaszę. Czy jego taktyka okazała się skuteczna? W Biblii czytamy: „Kiedy Baasza o tym usłyszał, natychmiast przestał budować Ramę i wstrzymał prace” (2 Kron. 16:5). Na pierwszy rzut oka plan się powiódł!

⁴ A co o tym sądził Jehowa? Nie był zadowolony, że Asa na Nim nie polegał. Dlatego wysłał do króla proroka Chananiego, żeby udzielił mu nagany (odczytaj 2 Kronik 16:7-9). Chanani powiedział: „Odtąd będziesz miał wojny”. Co prawda Baasza się wycofał, ale do końca panowania Asy Juda nie zaznała pokoju.

⁵ Jak wspomnieliśmy w poprzednim artykule, Bóg zbadał serce Asy i ocenił, że było wobec Niego niepodzielne (1 Król. 15:14). Król był szczerze oddany Jehowie. Musiał jednak ponieść konsekwencje swojej niemądrej decyzji. Co sprawiło, że podczas konfliktu z Baaszą nie polegał na Jehowie, ale na ludziach — na Ben-Hadadzie i na sobie? Być może uznał, że dyplomacja i strategia militarna przyniosą lepsze skutki niż zwrócenie się o pomoc do Boga. Niewykluczone też, że ktoś udzielił mu złej rady.

6. Czego się uczymy z błędu Asy? Podaj przykład.

⁶ Czego możemy się nauczyć z przeżyć Asy? Zazwyczaj szybciej dostrzegamy potrzebę polegania na Jehowie, kiedy trudności zdają się nas przerastać. Ale co robimy, gdy napotykamy mniejsze, codzienne problemy? Czy polegamy na mądrości ludzkiej i próbujemy je rozwiązać po swojemu? Czy raczej szukamy odpowiednich zasad biblijnych i staramy się je zastosować, pokazując, że opieramy się na mądrości Jehowy? Na przykład jakiś członek rodziny może nie chcieć, żebyś skorzystał z zebrania lub zgromadzenia. Czy poprosisz Jehowę, żeby pomógł ci odpowiednio zachować się w takiej sytuacji? Albo wyobraź sobie, że tracisz pracę i przez dłuższy czas nie możesz znaleźć nowej. Czy rozmawiając z potencjalnym pracodawcą, poinformujesz go, że każdego tygodnia będziesz chciał uczestniczyć w zebraniach? Bez względu na to, jaki mamy problem, powinniśmy zastosować się do rady psalmisty: „Zdaj swą drogę na Jehowę i polegaj na nim, a on będzie działał” (Ps. 37:5).

JAK MOŻE NA NAS WPŁYNĄĆ ZŁE TOWARZYSTWO?

7, 8. Jakie błędy popełnił Jehoszafat i co z tego wynikło? (Zobacz ilustrację tytułową).

⁷ Co możemy powiedzieć o synu Asy Jehoszafacie? Miał on wiele wartościowych cech. Polegał na Bogu i dzięki temu zrobił dużo dobrego. Ale podjął też niemądre decyzje. Na przykład spowinowacił się z Achabem, niegodziwym władcą północnego królestwa. I chociaż słyszał ostrzegawcze słowa proroka Michajasza, wyruszył z Achabem na wojnę z Syryjczykami. Niewiele brakowało, a przypłaciłby to życiem (2 Kron. 18:1-32). Kiedy wrócił do Jerozolimy, prorok Jehu zapytał go: „Czy należy wspomagać niegodziwego i czy powinieneś miłować tych, którzy nienawidzą Jehowy?” (odczytaj 2 Kronik 19:1-3).

⁸ Czy Jehoszafat czegoś się z tego nauczył? Chociaż nadal pragnął robić to, co podoba się Jehowie, najwyraźniej nie wyciągnął wniosków ze swojego błędu. Uczynił swoim wspólnikiem innego nieprzyjaciela Boga — tym razem syna Achaba, niegodziwego króla Achazjasza. Razem budowali okręty, które nie dotarły do celu, bo uległy rozbiciu (2 Kron. 20:35-37).

9. Jak może na nas wpłynąć złe towarzystwo?

⁹ Relacja o Jehoszafacie powinna nas zachęcić do przeanalizowania własnego życia. Dlaczego? Ogólnie rzecz biorąc, Jehoszafat był dobrym królem. Postępował właściwie i „szukał Jehowy całym swoim sercem” (2 Kron. 22:9). Jednak nie był uodporniony na wpływ złego towarzystwa. Przysłowie biblijne mówi: „Kto chodzi z mądrymi, stanie się mądry, lecz kto się zadaje z głupcami, temu źle się powiedzie” (Prz. 13:20). Co prawda chcemy pomagać innym poznać Jehowę, ale musimy pamiętać, że Jehoszafat przez bliskie kontakty z Achabem o mało nie stracił życia. Gdybyśmy utrzymywali takie relacje z tymi, którzy nie służą Jehowie, narażalibyśmy się na poważne niebezpieczeństwo.

10. (a) Czego z przeżyć Jehoszafata mogą się nauczyć osoby szukające partnera małżeńskiego? (b) O czym powinniśmy pamiętać?

¹⁰ Jakie praktyczne wnioski możemy wyciągnąć z przeżyć Jehoszafata? Czasami ktoś obdarza romantycznymi uczuciami osobę, która nie kocha Jehowy. Być może myśli, że w zborze nie ma nikogo odpowiedniego. Albo odczuwa presję niewierzących krewnych, żeby kogoś poślubić, zanim będzie za późno. Jeszcze inni mogą podzielać odczucia siostry, która powiedziała: „Mamy wbudowaną potrzebę miłości i towarzystwa”. Co zatem powinien zrobić chrześcijanin, który nie może znaleźć partnera małżeńskiego? Pomocne może być rozmyślanie o tym, co spotkało Jehoszafata. Zazwyczaj prosił Jehowę o wskazówki (2 Kron. 18:4-6). Ale co się wydarzyło, kiedy nawiązał bliskie relacje z Achabem, który nie kochał Jehowy? Zignorował Boże ostrzeżenie. Jehoszafat powinien pamiętać, że oczy Jehowy „przebiegają całą ziemię” w poszukiwaniu „tych, których serce jest wobec niego niepodzielne”. Również obecnie Bóg jest gotowy ‛ukazać swą siłę dla dobra’ takich osób (2 Kron. 16:9). Rozumie naszą sytuację i nas kocha. Czy wierzysz, że zaspokoi twoją potrzebę miłości i towarzystwa? Na pewno to zrobi!

NIE POZWÓL, ŻEBY TWOJE „SERCE STAŁO SIĘ WYNIOSŁE”

11, 12. (a) Jak Ezechiasz ujawnił, co było w jego sercu? (b) Dlaczego Bóg przebaczył Ezechiaszowi?

¹¹ A czego uczymy się z przeżyć Ezechiasza? Pewnego razu Jehowa pozwolił, żeby wyszło na jaw, co było w sercu tego króla (odczytaj 2 Kronik 32:31). Kiedy Ezechiasz ciężko zachorował, Bóg dał Mu znak — na schodach cofnął się cień. Potwierdzało to, że król wyzdrowieje. Najwyraźniej w związku z tym znakiem do Ezechiasza przybyli posłańcy z Babilonu (2 Król. 20:8-13; 2 Kron. 32:24). W Biblii czytamy, że „Bóg odstąpił od niego”, by zobaczyć, co zrobi. Ezechiasz pokazał Babilończykom „cały swój skarbiec”. Tym niemądrym czynem ujawnił „wszystko, co było w jego sercu”.

¹² Biblia nie wyjaśnia, dlaczego serce Ezechiasza „stało się wyniosłe”. Może miało na to wpływ zwycięstwo nad Asyryjczykami lub cudowne uzdrowienie. Albo to, że miał „bogactwo i chwałę w przeobfitej mierze”. Tak czy inaczej, z powodu pychy „nie odwdzięczył się za wyświadczone mu dobrodziejstwo”. Jakie to smutne! Chociaż Ezechiasz służył Jehowie sercem niepodzielnym, to w pewnym momencie popełnił poważny błąd. Później jednak „ukorzył się za wyniosłość swego serca” i Bóg nie dopuścił, żeby zapowiedziane nieszczęście spadło na Jerozolimę za jego panowania (2 Kron. 32:25-27; Ps. 138:6).

13, 14. (a) W jakiej sytuacji Jehowa może ‛odstąpić od nas, aby poddać nas próbie’? (b) Jak powinniśmy reagować, kiedy inni nas chwalą?

¹³ Jaką korzyść możemy odnieść z rozmyślania o wydarzeniach z życia Ezechiasza? Pamiętajmy, że jego wyniosłość wyszła na jaw wkrótce po tym, jak Jehowa pokonał Sancheriba i uzdrowił Ezechiasza ze śmiertelnej choroby. A jak to jest w naszym wypadku? Jeśli coś osiągamy, Jehowa być może ‛odstępuje od nas, aby poddać nas próbie’ — pozwala, by wyszło na jaw, co mamy w sercu. Wyobraźmy sobie, że brat włożył wiele wysiłku w przygotowanie przemówienia i przedstawienie go przed dużym audytorium. Otrzymuje za to wiele pochwał. Jak zareaguje?

¹⁴ Jezus powiedział: „Gdy uczynicie wszystko, co wam wyznaczono, mówcie: ‚Jesteśmy nieużytecznymi niewolnikami. Uczyniliśmy to, co powinniśmy uczynić’” (Łuk. 17:10). Kiedy więc jesteśmy chwaleni, pamiętajmy o przeżyciach Ezechiasza. Jego pycha ujawniła się w tym, że „nie odwdzięczył się za wyświadczone mu dobrodziejstwo”. Nie rozwiniemy w sobie takiego nastawienia, gdy będziemy rozmyślać, jak wiele robi dla nas Jehowa, i z wdzięcznością mówić o tym innym. Przecież to On dał nam Biblię i swojego świętego ducha.

ROZWAŻNIE PODEJMUJ DECYZJE

15, 16. Dlaczego Jozjasz stracił Bożą ochronę i zginął w bitwie?

¹⁵ Na koniec wyciągnijmy wnioski z przeżyć wiernego króla Jozjasza. Pomyślmy, co doprowadziło do jego śmierci (odczytaj 2 Kronik 35:20-22). Jozjasz przystąpił do wojny z faraonem Necho, chociaż ten powiedział mu, że nie chce z nim walczyć. W Biblii czytamy, że słowa Necho ‛pochodziły z ust Boga’. Dlaczego mimo to Jozjasz się nie wycofał? Biblia tego nie wyjaśnia.

¹⁶ Jak Jozjasz mógł się dowiedzieć, że słowa Necho naprawdę pochodziły od Jehowy? Na przykład mógł o to zapytać wiernego proroka Jeremiasza (2 Kron. 35:23, 25). Ale nie ma żadnej wzmianki, że to zrobił. Poza tym Necho kierował się pod Karkemisz, by walczyć „przeciwko innemu domowi”, nie przeciwko Jerozolimie. Co więcej, w grę nie wchodziła obrona imienia Bożego, bo Necho nie obrażał ani Jehowy, ani Jego ludu. Wyraźnie więc widać, że Jozjasz źle ocenił sytuację i podjął niewłaściwą decyzję. Czego się z tego uczymy? Kiedy mamy jakiś problem, powinniśmy ustalić, czego w danej sytuacji może oczekiwać od nas Jehowa.

17. Jak możemy uniknąć powtórzenia błędu Jozjasza?

¹⁷ Kiedy musimy podjąć jakąś decyzję, powinniśmy się zastanowić, jakie zasady biblijne wchodzą w grę, i w zrównoważony sposób je zastosować. Czasami warto porozmawiać ze starszymi. Być może dobrze przemyśleliśmy sprawę i nawet poszukaliśmy informacji w naszych publikacjach. Ale starszy może nam zwrócić uwagę na dodatkowe zasady, które warto przeanalizować. Na przykład siostra wie, że ma obowiązek głosić (Dzieje 4:20). Przypuśćmy, że któregoś dnia planuje wyjść do służby, ale jej mąż niebędący Świadkiem Jehowy chce, żeby została w domu. Mówi, że ostatnio spędzają ze sobą mało czasu i chciałby, żeby zrobili coś razem. Siostra może pomyśleć o wersetach, które mówią o posłuszeństwie wobec Boga i czynieniu uczniów (Mat. 28:19, 20; Dzieje 5:29). Ale powinna też wziąć pod uwagę zasady dotyczące podporządkowania mężowi i okazywania rozsądku (Efez. 5:22-24; Filip. 4:5). Czy mąż zabrania jej wyruszać do służby? Czy po prostu chciałby, żeby zmieniła plany tego jednego dnia? Jako słudzy Boga staramy się spełniać Jego wolę i zachowywać czyste sumienie, kierując się przy tym rozsądkiem.

Z RADOŚCIĄ SŁUŻ JEHOWIE SERCEM NIEPODZIELNYM

18. Jaką korzyść możesz odnieść z przeanalizowania przykładów omówionych w tym artykule?

¹⁸ Ponieważ jesteśmy niedoskonali, my też moglibyśmy popełnić któryś z błędów omówionych w tym artykule. Moglibyśmy 1) nierozsądnie polegać na mądrości ludzkiej, 2) wybierać złe towarzystwo, 3) stać się wyniośli lub 4) podejmować decyzje bez uwzględnienia Bożego punktu widzenia. Jak to dobrze, że Jehowa widzi w nas dobro! Potwierdzają to przeżycia czterech wspomnianych królów. Bóg dostrzega, jak bardzo Go kochamy i jak bardzo pragniemy Mu służyć. Dlatego kazał opisać ostrzegawcze przykłady, dzięki którym możemy uniknąć poważnych błędów. Okazujmy Mu za to wdzięczność i rozmyślajmy o tych relacjach biblijnych.