Hebrajskie słowa tłumaczone na „nieskazitelność” i spokrewnione z nimi wyrazy (tom, tummáh, tam, tamím) pochodzą od rdzenia słowotwórczego oznaczającego coś „zupełnego”, czyli „całego” (por. Kpł 25:30; Joz 10:13; Prz 1:12).

Częściej jednak wymienione terminy określają zdrową, nienaganną postawę moralną.

Najczęściej jednak pokrewne terminy hebrajskie oznaczają niewzruszone przywiązanie do prawych zasad. Biblijne przykłady ich zastosowania podkreślają konieczność niezłomnego oddania wobec osoby, Jehowy Boga, oraz wobec Jego woli i zamierzenia.

Hiob prawdopodobnie żył po śmierci Józefa, a przed czasami Mojżesza. Został przedstawiony jako człowiek „nienaganny [hebr. tam] i prostolinijny oraz bojący się Boga i stroniący od zła” (Hi 1:1; zob. HIOB).