Uwięzienie braci Kissa i Szabó

Jehowa błogosławił działalności takich gorliwych braci, jakimi byli na przykład Kiss i Szabó, dzięki czemu w chwili wybuchu pierwszej wojny światowej grupy studium istniały nie tylko w stolicy, lecz także w miastach Hajdúböszörmény, Bagamér i Balmazújváros na wschodzie Węgier oraz Nagyvisnyó na północy. A oprócz grupy w Marosvásárhely powstała też grupa w Kolozsvárze (Kluż) — obecnie miasta te leżą na terenie Rumunii.

Ofiarna praca braci Kissa i Szabó złościła duchownych, toteż podburzyli przeciwko nim władze. Obu braci zaaresztowano i skazano na pięć lat więzienia. Ale w trakcie rewolucji z roku 1919 zostali uwolnieni i od razu zajęli się zborami, dbając, by miały ze sobą kontakt. Stało się to jednak trudniejsze, gdy w roku 1920 na mocy traktatu wersalskiego sporą część Węgier wcielono do okolicznych państw.

Kilka dni po przybyciu do Klużu spotkał się on z Károlym Szabó, a potem z Józsefem Kissem, aby zreorganizować dzieło na Węgrzech i w Rumunii. Zaczęli szukać dogodnego miejsca na biuro,