Cztery lata później z USA powróciło jeszcze dwóch Badaczy Pisma Świętego. Prawdę o Bogu i Jego zamierzeniach poznali dzięki wysłuchaniu kilku wykładów publicznych brata Russella. Po przemówieniach miał on w zwyczaju nawiązywać rozmowę z tymi słuchaczami, których widział już kilkakrotnie. Pytał ich: „Skąd pochodzicie? Jakiej jesteście narodowości? Czy nie chcielibyście powrócić do swych bliskich i zanieść im prawdę?”

Jednym z tej dwójki Badaczy Pisma Świętego był Károly Szabó, który wrócił do miasta Marosvásárhely (obecnie Tîrgu Mureş w Rumunii), leżącego wówczas na terenie Węgier. Drugi brat, József Kiss, współpracował z bratem Szabó przy rozpowszechnianiu literatury w tamtej okolicy, potem zaś osiadł w rodzinnym miasteczku Abara (obecnie Oborín w Słowacji). Ich działalność wydała owoce, gdyż najpierw rodzina brata Szabó, a później jeszcze więcej ludzi w tamtych stronach przyjęło prawdę i przyłączyło się do głoszenia dobrej nowiny.

Teren węgierskojęzyczny w Ameryce Północnej

Andrásné Benedek, Károly Szabó, József Kiss, a także wspomniany nauczyciel z Kanady to tylko kilkoro spośród licznego grona tych, którzy poznali prawdę w Ameryce Północnej i wrócili na Węgry, by głosić dobrą nowinę.

Nieco później Károly Szabó napisał do brata Russella: „Działalność na Węgrzech jest o wiele trudniejsza niż w Ameryce, ponieważ bracia poza nielicznymi wyjątkami są bardzo ubodzy, toteż dzieło musi być prowadzone na znacznie mniejszą skalę. (...) Mamy obecnie 42 małe klasy w różnych okręgach (...) Dnia 11 i 12 maja zorganizowaliśmy nieduże zgromadzenie, na które przybyło około 100 osób. (...)

„Księża i pastorzy rozmaitych wyznań próbowali położyć naszemu dziełu kres na drodze prawnej. Zaciągnięto nas przed sąd. Jak dotąd udaje się nam bronić naszej sprawy”.

Szabó

Jehowa błogosławił działalności takich gorliwych braci, jakimi byli na przykład Kiss i Szabó, dzięki czemu w chwili wybuchu pierwszej wojny światowej grupy studium istniały nie tylko w stolicy, lecz także w miastach Hajdúböszörmény, Bagamér i Balmazújváros na wschodzie Węgier oraz Nagyvisnyó na północy. A oprócz grupy w Marosvásárhely powstała też grupa w Kolozsvárze (Kluż) — obecnie miasta te leżą na terenie Rumunii.

Ofiarna praca braci Kissa i Szabó złościła duchownych, toteż podburzyli przeciwko nim władze. Obu braci zaaresztowano i skazano na pięć lat więzienia. Ale w trakcie rewolucji z roku 1919 zostali uwolnieni i od razu zajęli się zborami, dbając, by miały ze sobą kontakt. Stało się to jednak trudniejsze, gdy w roku 1920 na mocy traktatu wersalskiego sporą część Węgier wcielono do okolicznych państw.

Kilka dni po przybyciu do Klużu spotkał się on z Károlym Szabó, a potem z Józsefem Kissem, aby zreorganizować dzieło na Węgrzech i w Rumunii. Zaczęli szukać dogodnego miejsca na biuro, z którego można by nadzorować głoszenie dobrej nowiny w Rumunii, na Węgrzech, w Bułgarii, Jugosławii i Albanii.