Faszyzm na Węgrzech

Węgry to inny kraj, w którym Świadkowie Jehowy przez całe dekady doznawali prześladowań. Niektórzy ucierpieli z rąk nie dwóch, ale nawet trzech reżimów totalitarnych. Jedną z takich osób jest Ádám Szinger. Urodził się w roku 1922 w mieście Paks i dorastał w protestanckiej rodzinie. Gdy w roku 1937 jego dom odwiedzili Badacze Pisma Świętego, Ádám natychmiast zainteresował się przedstawianym przez nich orędziem. To, czego się dowiedział, przekonało go, że nauki jego kościoła nie są zgodne z Biblią. Wystąpił więc z Kościoła protestanckiego i przyłączył się do Badaczy.

Na Węgrzech coraz silniejsze wpływy zyskiwali faszyści. Żandarmi śledzili nieraz Ádáma, gdy głosił od domu do domu, i zabierali go na przesłuchania. Na Świadków wywierano coraz większy nacisk, a w roku 1939 całkowicie zakazano ich działalności. W roku 1942 Ádáma aresztowano, osadzono w więzieniu i skatowano. Co pomogło temu 19-latkowi przetrwać miesiące cierpień i uwięzienia? „Kiedy jeszcze byłem w domu, uważnie studiowałem Biblię i dokładnie poznałem zamierzenie Jehowy”. Po zwolnieniu Ádám mógł zostać w końcu ochrzczony jako Świadek Jehowy. W sierpniu 1942 roku, pod osłoną nocy, zanurzono go w rzece nieopodal jego domu.

Więzienie na Węgrzech, obóz pracy w Serbii

Druga wojna światowa była już w toku, a Węgry przyłączyły się do Niemiec walczących ze Związkiem Radzieckim. Jesienią 1942 roku Ádáma powołano do wojska. Opowiada: „Oświadczyłem, że nie mogę odbyć tej służby ze względu na to, czego się nauczyłem z Biblii. Przedstawiłem swoje neutralne stanowisko”. Skazano go na 11 lat pozbawienia wolności. Ale nie pozostał długo na Węgrzech.

W roku 1943 zebrano około 160 Świadków Jehowy, po czym załadowano ich na barki, które popłynęły w dół Dunaju. Wśród więźniów znajdował się Ádám. W Serbii grupę tę przekazano hitlerowcom. Świadkowie trafili do obozu w Borze, gdzie zmuszano ich do pracy w kopalni miedzi. Jakiś rok później przewieziono ich z powrotem na Węgry, a wiosną 1945 roku Ádám został wyzwolony przez oddziały radzieckie.

Węgry pod rządami komunistów

Wolność była jednak krótkotrwała. Pod koniec lat czterdziestych władze komunistyczne na Węgrzech ograniczyły swobodę działalności Świadków Jehowy, podobnie jak to przed wojną uczynili faszyści. W roku 1952 Ádám, wówczas 29-letni żonaty mężczyzna z dwójką dzieci, ponownie odmówił odbycia służby wojskowej, za co został aresztowany i postawiony przed sądem. Oznajmił tam: „Nie jest to moja pierwsza odmowa. Podczas wojny z tego samego powodu uwięziono mnie i deportowano do Serbii. Na pełnienie służby wojskowej nie pozwala mi sumienie. Jestem Świadkiem Jehowy i w sprawach politycznych zachowuję neutralność”. Skazano go na 8 lat więzienia, ale później wyrok skrócono o połowę.

Ádám znosił prześladowania do połowy lat siedemdziesiątych, czyli ponad 35 lat od chwili, gdy do domu jego rodziców po raz pierwszy zapukali Badacze Pisma Świętego. W tym okresie sześć różnych sądów skazało go łącznie na 23 lata więzienia i przebywał co najmniej w 10 zakładach karnych i obozach. Prześladowań doznawał pod rządami trzech reżimów: faszystowskiego w przedwojennych Węgrzech, niemieckich narodowych socjalistów w Serbii oraz komunistycznego na Węgrzech w okresie zimnej wojny.

Mężczyzna ten wciąż mieszka w rodzinnym mieście Paks i lojalnie służy Bogu. Czy wytrwanie zawdzięcza jakimś nadzwyczajnym zdolnościom? Bynajmniej. On sam wyjaśnia to tak:

„Istotne znaczenie miało dla mnie studiowanie Biblii, zanoszenie modlitw i towarzystwo współwyznawców. Ale chciałbym także podkreślić wagę dwóch innych czynników. Po pierwsze, źródłem siły jest Jehowa. Bliska więź z Nim była dla mnie niczym koło ratunkowe. Po drugie, zawsze miałem w pamięci słowa z 12 rozdziału Listu do Rzymian: ‚Nie mścijcie się sami’. Nigdy więc nie żywiłem urazy. Chociaż miałem parę okazji, żeby się odegrać na moich prześladowcach, nie zrobiłem tego. Siły, którą daje nam Jehowa, nie można używać do brania odwetu za doznane krzywdy”.

[Ilustracje na stronie 7]

Ádám Szinger podczas uwięzienia i dzisiaj