¹¹ Starożytni strażnicy ściśle współpracowali z odźwiernymi (2 Sam. 18:24-26). Wspólnie dbali o to, żeby bramy zostały zamknięte, jeśli do miasta zbliżał się wróg (Nehem. 7:1-3). Naszym strażnikiem może być wyszkolone na Biblii sumienieb, które ostrzeże nas, jeśli Szatan spróbuje wtargnąć do naszego serca, czyli jeśli spróbuje wpłynąć na nasze myśli, uczucia, pobudki i pragnienia. Za każdym razem, kiedy sumienie podniesie alarm, musimy go słuchać i w sensie przenośnym zamknąć bramę.

12, 13. Jaką pokusę możemy odczuwać i jak mimo to powinniśmy zareagować?

¹² Rozważmy przykład tego, jak możemy chronić swoje umysły przed wpływem Szatana. Jehowa uczy nas: „Niemoralność i wszelka nieczystość lub chciwość niech nawet nie będą wśród was wspominane” (Efez. 5:3). Ale co zrobimy, jeśli koledzy z pracy albo szkoły zaczną prowadzić nieprzyzwoitą rozmowę? Wiemy, że powinniśmy się ‛wyzbyć bezbożnego postępowania i światowych pragnień’ (Tyt. 2:12). Nasz strażnik — sumienie — może podnieść alarm (Rzym. 2:15). Ale czy go posłuchamy? Możliwe, że odczujemy pokusę posłuchania rozmowy albo spojrzenia na zdjęcia, które ktoś nam pokazuje. Ale to czas, żeby zamknąć bramy — zmienić temat rozmowy lub odejść.

14, 15. (a) Na co powinniśmy otwierać serce i jak możemy to robić? (b) Jak Przysłów 4:20-22 pomaga nam odnieść większy pożytek z czytania Biblii? (Zobacz też ramkę „Jak rozmyślać”).

¹⁴ Żeby strzec serca, musimy nie tylko zamykać je na złe wpływy, ale też otwierać na dobre. Wróćmy do przykładu miasta otoczonego murem. Kiedy wróg atakował, odźwierny zamykał bramy. Ale kiedy indziej je otwierał, żeby można było wnieść dostawy pożywienia i innych potrzebnych rzeczy. Gdyby nigdy nie otwierano bram, mieszkańcy by głodowali. Podobnie jest z nami. Musimy regularnie otwierać nasze serca, żeby mógł na nie wpływać Boży sposób myślenia.