Następnie Jezus podaje dwa unaocznienia: „Nikt na stare ubranie nie naszywa łaty z nowej tkaniny, bo gdy taka łata się zbiegnie, spowoduje jeszcze większe rozdarcie.

Uczniowie Jana Chrzciciela muszą zrozumieć, że nikt nie powinien oczekiwać od naśladowców Jezusa trzymania się dawnych zwyczajów judaizmu, takich jak rytualny post. Jezus nie przyszedł łatać i przedłużać istnienia starego, wysłużonego sposobu wielbienia Boga — systemu religijnego w całości nadającego się tylko do odrzucenia. Sposób oddawania czci Bogu, który Jezus propaguje, nie miał być dopasowywany do ówczesnego judaizmu i jego ludzkich tradycji. Nie próbuje on naszywać łaty z nowej tkaniny na stare ubranie ani wlewać młodego wina do stwardniałego, starego bukłaka.