Grecki filozof Platon (ur. ok. 428 p.n.e.) nie mógł wiedzieć, że kiedyś jego poglądy przyjmą się w odstępczym chrystianizmie. Przedostała się doń głównie nauka o Trójcy i duszy nieśmiertelnej.

Z kolei na temat nauki o duszy nieśmiertelnej tak powiedziano w „New Catholic Encyclopedia”: „Chrześcijańskie pojęcie duchowej duszy, stworzonej przez Boga i wlewanej do ciała w chwili poczęcia, żeby uczynić człowieka żywą całością, jest owocem długiego rozwoju filozofii chrześcijańskiej. Dopiero Orygenes [zm. ok. 254 n.e.] na Wschodzie oraz św. Augustyn [zm. 430 n.e.] na Zachodzie uznali, że dusza jest substancją duchową, i stworzyli jej koncepcję filozoficzną. (...) Jego [Augustyna] nauka dużo zawdzięcza (włącznie ze swymi słabymi stronami) neoplatonizmowi” (t. XIII, ss. 452, 454).