CO ROBIĆ, ŻEBY CIESZYĆ SIĘ UZNANIEM BOGA

3. Dlaczego w Dniu Przebłagania składano ofiary?

³ Po pierwsze, żeby Jehowa przyjął nasze ofiary, musimy się cieszyć Jego uznaniem. Podczas obchodzonego co roku Dnia Przebłagania cały naród się zbierał i składano ofiary ze zwierząt. Przypominały one Izraelitom, że potrzebują oczyszczenia z grzechów. Jednak zanim arcykapłan wniósł do Miejsca Najświętszego krew ofiary, która miała oczyścić naród, musiał wykonać inną czynność — tak naprawdę jeszcze ważniejszą.

4. Co zgodnie z Kapłańską 16:12, 13 robił arcykapłan, kiedy w Dniu Przebłagania po raz pierwszy wchodził do przybytku? (Zobacz ilustrację na stronie tytułowej).

⁴ Odczytaj Kapłańską 16:12, 13. Wyobraź sobie tę scenę rozgrywającą się w Dniu Przebłagania: Arcykapłan wchodzi do przybytku. Tego dnia trzykrotnie wejdzie do Miejsca Najświętszego. Teraz zrobi to po raz pierwszy. W jednej ręce trzyma naczynie z wonnym kadzidłem, a w drugiej złotą kadzielnicę pełną rozżarzonych węgli. Zatrzymuje się przed zasłoną oddzielającą Miejsce Najświętsze. Z głębokim szacunkiem wchodzi do środka i staje przed Arką Przymierza. W sensie przenośnym stoi teraz przed samym Jehową! Następnie arcykapłan ostrożnie sypie kadzidło na rozżarzone węgle i Miejsce Najświętsze wypełnia się miłą woniąb. Później tego dnia będzie wchodził do Miejsca Najświętszego z krwią złożonych w ofierze zwierząt. Zauważmy jednak, że najpierw arcykapłan spalił kadzidło.

5. Czego uczymy się z tego, jak w Dniu Przebłagania korzystano z kadzidła?

⁵ Czego uczymy się z tego, jak w Dniu Przebłagania korzystano z kadzidła? W Biblii wskazano, że zgodne z wolą Jehowy modlitwy Jego wiernych sług są jak kadzidło (Ps. 141:2; Obj. 5:8). Pamiętajmy, że kiedy arcykapłan wchodził z kadzidłem przed oblicze Jehowy, robił to z wielkim szacunkiem. My powinniśmy mieć takie samo nastawienie, kiedy zwracamy się do Jehowy w modlitwie. Jesteśmy bardzo wdzięczni Stwórcy wszechświata za to, że pozwala nam się do siebie przybliżyć i że możemy zwracać się do Niego jak dziecko do swojego ojca (Jak. 4:8). Jehowa uznaje nas za swoich przyjaciół! (Ps. 25:14). Bardzo cenimy sobie ten zaszczyt i na pewno nie chcielibyśmy zrobić niczego, co by Go rozczarowało.

6. Jaki wniosek dotyczący służby Jezusa wypływa z tego, że arcykapłan palił kadzidło, zanim wszedł do Miejsca Najświętszego z krwią ofiar?

⁶ Nie zapominajmy, że arcykapłan musiał spalić kadzidło, zanim wszedł do Miejsca Najświętszego z krwią ofiar. W ten sposób zabiegał o uznanie Boga. Czego nas to uczy? Kiedy Jezus był na ziemi, zanim złożył w ofierze swoje życie, musiał zrobić coś ważnego — ważniejszego nawet niż wybawienie ludzkości. Co takiego? Musiał przez całe życie być nieskazitelny, żeby Jehowa mógł przyjąć jego ofiarę. W ten sposób Jezus dowiódł, że robienie tego, co się podoba Jehowie, to właściwa droga życiowa. Wykazał słuszność zwierzchnictwa Jehowy.

7. Jak Jezus całym swoim życiem sprawiał radość Jehowie?

⁷ Przez całe swoje życie na ziemi Jezus pozostawał posłuszny Jehowie. Chociaż był wystawiony na wiele pokus, przechodził różne próby i wiedział, że czeka go bolesna śmierć, był zdecydowany dowieść, że sposób, w jaki jego Ojciec sprawuje władzę, jest najlepszy (Filip. 2:8). W obliczu prób Jezus modlił się „z głośnymi okrzykami i ze łzami” (Hebr. 5:7). Jego żarliwe modlitwy świadczyły o tym, że był lojalny wobec Jehowy, i jeszcze bardziej umacniały go w postanowieniu pozostania posłusznym Ojcu. Dla Jehowy modlitwy Jezusa były jak przyjemny zapach kadzidła. Jezus całym swoim życiem sprawiał radość Jehowie i stawał w obronie Jego zwierzchnictwa.

8. Jak możemy naśladować postępowanie Jezusa?

⁸ Naśladujemy Jezusa, jeśli z całych sił staramy się być posłuszni Bogu i pozostawać wobec Niego lojalni. Chcemy, żeby Jehowa darzył nas uznaniem, i dlatego kiedy spotykają nas próby, żarliwie się do Niego modlimy. Naśladując Jezusa, pokazujemy, że popieramy Boży sposób sprawowania władzy. Wiemy, że Jehowa nas nie wysłucha, jeśli robimy coś, czego On nienawidzi. Ale jeśli trzymamy się Jego zasad, możemy być pewni, że nasze płynące z serca modlitwy będą dla Niego jak wspaniale pachnące kadzidło. Możemy też być pewni, że naszą lojalnością i posłuszeństwem sprawiamy radość niebiańskiemu Ojcu (Prz. 27:11).