• ‛Szukanie najpierw Królestwa’
    Świadkowie Jehowy — głosiciele Królestwa Bożego

    • Gotowi służyć wszędzie, gdzie są potrzeby

      Szczere pragnienie wykonywania dzieła, które Jezus zlecił swym uczniom, wiodło pełnoczasowych pracowników na nowe tereny, a nawet do innych krajów. Gdy w roku 1931 poproszono Franka Rice’a, by opuścił Australię i zaczął głosić dobrą nowinę na Jawie (dzisiaj należącej do Indonezji), miał już dziesięcioletnie doświadczenie w służbie pełnoczasowej. Teraz jednak musiał poznać nowe zwyczaje i nauczyć się nowych języków. W sklepach i urzędach miał okazję świadczyć niektórym po angielsku, ale chciał głosić również innym ludziom. Wobec tego pilnie się uczył i w ciągu trzech miesięcy na tyle poznał holenderski, że mógł rozpocząć pracę od domu do domu. Potem uczył się języka malajskiego.

      Udając się na Jawę, Frank miał dopiero 26 lat i przez sześć lat pobytu na tej wyspie oraz na Sumatrze najczęściej pracował sam. (Pod koniec roku 1931 przybyli mu pomóc dwaj Australijczycy, Clem Deschamp i Bill Hunter. Obaj wyruszyli w podróż ewangelizacyjną w głąb kraju, a Frank pracował w stolicy Jawy i w pobliskich miejscowościach. Później Clem i Bill również otrzymali przydziały na oddzielne tereny). Frank nie chodził na zebrania zborowe, ponieważ takich nie było. Czasami czuł się bardzo samotny i nieraz poważnie się zastanawiał, czy nie dać za wygraną i nie wrócić do Australii. Jednakże mimo wszystko wytrwał. Dzięki czemu? Pokrzepienie znajdował w pokarmie duchowym zawartym w Strażnicy. W roku 1937 skierowano go do Indochin, gdzie ledwie uszedł z życiem podczas gwałtownych zajść, do których doszło tam po wybuchu drugiej wojny światowej. Takim duchem gotowości usługiwania pałał jeszcze w latach siedemdziesiątych, kiedy wyraziwszy w liście radość z tego, iż cała jego rodzina służy Jehowie, oświadczył, że razem z żoną znów przygotowują się do przeprowadzki na inny teren w Australii, na którym są większe potrzeby.