Aby urządzać większe zgromadzenia, często wykorzystywano rodzinne zjazdy bądź zaślubiny. Tagor Hutasoit wyjaśniał: „Pary, które zawierały małżeństwo, zazwyczaj otrzymywały od policji zezwolenie na duże przyjęcie. W jego trakcie państwo młodzi siadali na podium, a bracia wygłaszali różne przemówienia biblijne”.

Podczas jednego z takich zgromadzeń pewien policjant zagadnął brata Tagora na osobności.

„Większość uroczystości ślubnych trwa jakieś dwie, trzy godziny. Dlaczego u was trwa to od rana do wieczora?” — dopytywał się.

Tagor odrzekł: „Niektórzy nowożeńcy mają sporo problemów i potrzebują wielu praktycznych rad ze Słowa Bożego”.

„To brzmi sensownie” — przyznał policjant.

W Dżakarcie w roku 1983 jednoczesny ślub kilku par posłużył za pretekst do przedstawienia na dużym stadionie części programu kongresu pod hasłem „Jedność dzięki Królestwu”. Najwyższa liczba obecnych, łącznie z zainteresowanymi, wyniosła prawie 4000, a przed programem po kryjomu ochrzczono 125 osób. Później, gdy zakaz nie był już tak ostry, bracia urządzali nawet większe zgromadzenia — na jednym z nich było ponad 15 000 obecnych.