3. Jak pisarze Biblii poświadczyli, że jest ona natchnionym Słowem Boga?

³ Jest Słowem Bożym. Mimo iż udział w spisywaniu Biblii mieli różni mężczyźni, a jeszcze inne osoby tłumaczyły ją z języków oryginalnych na współczesne, w rzeczywistości jest ona Słowem Boga, natchnionym przez Niego objawieniem danym ludziom. Natchnieni pisarze tak się na nią zapatrywali, używali bowiem wyrażeń w rodzaju: „wypowiedź z ust Jehowy” (Powt. Pr. 8:3; Mat. 4:4), „wypowiedzi Jehowy” (Joz. 24:27), „przykazania Jehowy” (Ezd. 7:11), „prawo Jehowy” (Ps. 19:7) i „słowo Jehowy” (Izaj. 38:4; 1 Tes. 4:15).

6. Jakie kryteria pomagają stwierdzić, czy dana księga jest kanoniczna?

⁶ Kryteria kanoniczności. Na podstawie jakich Boskich kryteriów można zbadać kanoniczność 66 ksiąg Biblii? Przede wszystkim pisma te muszą dotyczyć ziemskich spraw Jehowy, pobudzać ludzi do oddawania Mu czci oraz do okazywania głębokiego szacunku dla Jego imienia, dzieła oraz zamierzeń względem naszej planety. Muszą istnieć dowody potwierdzające ich natchnienie, czyli to, że powstały z inspiracji ducha świętego (2 Piotra 1:21). Nie mogą się odwoływać do przesądów ani propagować kultu stworzeń, winny natomiast zachęcać do okazywania miłości i do służenia Bogu. Żadne z tych pism nie może zawierać niczego, co kolidowałoby z wewnętrzną harmonią całości; przeciwnie, każda księga musi być zgodna z pozostałymi, świadcząc o ich pochodzeniu od jednego Autora — Jehowy Boga. Należy też oczekiwać dokładności nawet w najdrobniejszych szczegółach. Poza spełnieniem tych podstawowych wymagań każda księga zawiera jeszcze inne, zależne od jej charakteru, dowody natchnienia, a więc i kanoniczności; omówiono je w niniejszym podręczniku we wstępach do poszczególnych ksiąg biblijnych. W ustaleniu kanonu Biblii pomaga też uwzględnienie dodatkowych czynników, odmiennych dla Pism Hebrajskich i dla Chrześcijańskich Pism Greckich.

8. Co dowodzi kanoniczności proroczych ksiąg biblijnych?

⁸ Pisma Hebrajskie zawierają szczególnie dużo proroctw. Sam Jehowa oznajmił za pośrednictwem Mojżesza, jak rozpoznać proroctwo rzeczywiście pochodzące od Boga, dzięki czemu można zbadać kanoniczność ksiąg proroczych (Powt. Pr. 13:1-3; 18:20-22). Porównanie każdej takiej księgi Pism Hebrajskich z całą Biblią i z historią świecką dowodzi ponad wszelką wątpliwość, że prorocy wypowiadali „słowo” w imieniu Jehowy, że ono ‛sprawdziło się lub spełniło’ całkowicie albo — gdy dotyczyło dalszej przyszłości — częściowo, na małą skalę, i że kierowało ludzi do Boga. Spełnianie takich wymagań stanowiło dowód, że proroctwo jest prawdziwe i natchnione.

9. O jakim ważnym czynniku należy pamiętać, gdy się rozważa kwestię kanonu Biblii?

⁹ Jezus i natchnieni pisarze Chrześcijańskich Pism Greckich często powoływali się na Pisma Hebrajskie i w ten sposób bezpośrednio poświadczyli kanoniczność wielu ksiąg, niemniej nie można tego powiedzieć na przykład o Księdze Estery i Kaznodziei. Przy rozpatrywaniu sprawy kanoniczności trzeba więc pamiętać o jeszcze jednym nader ważnym czynniku, odnoszącym się do całej Biblii. Skoro Jehowa natchnął ludzi do spisania Boskich wskazówek, mających uczyć, budować i zachęcać do oddawania Mu czci oraz do pełnienia dla Niego służby, to logicznie rzecz biorąc, z pewnością kierował też zbieraniem natchnionych pism i ustalaniem kanonu Biblii. Czynił to tak, by nie było żadnych wątpliwości, co wchodzi w skład Jego Słowa prawdy i co stanowi trwały wzorzec w sprawach czystego wielbienia. Tylko dzięki temu stworzenia ziemskie mogą dostępować ‛nowego zrodzenia przez słowo Boga’ i poświadczać, że „wypowiedź Jehowy trwa na wieki” (1 Piotra 1:23, 25).