„CHODZENIE W PRAWOŚCI”

Tak brzmiało motto zaostrzające apetyt duchowy w pierwszym dniu. Przemówienie wstępne zatytułowane: „‛Słuchaj, mój ludu’, słowa Jehowy” od razu wprowadzało odpowiedni nastrój, przypominając wszystkim, żeby uważnie słuchali programu. Mądrość kryjącą się w tej zachęcie podkreśliło przemówienie przewodniczącego na temat: „Niech prawość będzie naszą ochroną”. Jak prawość może nas chronić? Otóż wymaga ona, żebyśmy bez reszty byli oddani Bogu, dbając o czystość naszych serc, pobudek i uczuć. „Jeśli podejmujemy taką decyzję”, oświadczył mówca, „to nasza prawość będzie nas chronić” (Ps. 25:5; 31:24, Biblia warszawska).

Potem przedstawiono „Zachęcające przykłady ludzi o wypróbowanej prawości”. Po przytoczeniu kilku takich przykładów z przeszłości mówca przeprowadzał wywiady z braćmi i siostrami, którzy przykładnie zachowują prawość w naszych czasach. Trwających w prawości zachęcono następnie: „Nie wstydźmy się dobrej nowiny”. W przemówieniu tym, opartym na Ewangelii według Marka 8:38, dobitnie wykazano, że śmiałe utożsamianie się ze Świadkami Jehowy w służbie kaznodziejskiej, w pracy zawodowej czy gdzie indziej stanowi ochronę. ‛Jakże cudownie to będzie, gdy Jezus oświadczy w niebie w obecności aniołów i swego Ojca, że jesteśmy jego uczniami, chodzącymi w prawości!’

„Rzeczy objawione należą do nas i do naszych synów” — w tym punkcie programu wykazano, że Jehowa jest kochającym Ojcem, któremu sprawia radość, gdy objawia swemu ludowi „rzeczy ukryte” (Powt. Pr. 29:28, Biblia Tysiąclecia; Am. 3:7). Pilne studiowanie tych rzeczy objawionych umocni nas do niewzruszonego trwania w prawości. W następnym przemówieniu na temat „Znajdować upodobanie w Słowie Jehowy”, wyjaśniono dlaczego Świadkowie Jehowy muszą studiować Biblię (Ps. 1:1, 2). Istotnie „studium odgrywa ważną rolę w życiu każdego chrześcijanina, który chodzi w prawości”.

Przez „Prowadzenie rozmów na podstawie Pisma Świętego” lud zachowujący prawość stara się trafić do przekonania różnych ludzi, którym głosi dobrą nowinę. Na przykład w synagodze tesalonickiej apostoł Paweł „przekonywał (...) na podstawie Pism; wyjaśniał i dowodził cytatami, że było konieczne, aby Chrystus cierpiał”. Z jakim skutkiem? Część słuchaczy okazała wiarę (Dzieje 17:1-4). A czy uczestnicy zgromadzeń docenią pomoc w odpowiadaniu na pytania, z jakimi się spotykają w służbie? Jakże wielki zachwyt wywołała wieść o wydaniu nowego podręcznika do użytku w pracy polowej, zatytułowanego: Prowadzenie rozmów na podstawie Pisma Świętego!

„WŁADAĆ SŁOWEM PRAWDY WŁAŚCIWIE”

W drugim dniu zgromadzeń czterodniowych wzruszający był widok dużej liczby pionierów — na niektórych zjazdach sięgającej tysięcy — którzy na prośbę mówcy powstali z miejsc, dając tym dowód, że w służbie pełnoczasowej uczestniczą całe rzesze. W punkcie programu zatytułowanym: „Wytężajmy siły w służbie pełnoczasowej”, dobitnie wykazano, że warto się wysilać w służbie pionierskiej, choćby wypadło zmagać się z przeszkodami (Łuk. 13:24).

Przemówienie kluczowe na temat „Radowania serca Jehowy zachowywaniem prawości” było oparte na wersecie z Księgi Przysłów 27:11. Ze skarbnicy Słowa Bożego zostały w nim wydobyte na przykład takie klejnoty: „Prawość to przede wszystkim niezłomne oddanie pewnej osobistości — Jehowie Bogu”; „Szatan wiedzie prym w sprowadzaniu z drogi prawości” i swoim buntem podniósł „kwestię sporną co do słuszności wszechwładzy Boga”. „Chociaż Jehowa jest najwyższym władcą niezależnie od tego, czy Jego stworzenia zachowują prawość, przez to jednak buntownicze poczynania Diabła sprawiły, że istotną częścią kwestii spornej co do zwierzchnictwa nad wszechświatem stała się sprawa zachowania przez człowieka prawości”. Mówca zapytał: „Dzięki czemu potrafimy odnosić zwycięstwo jako lud zachowujący prawość?” — po czym odpowiadał: „Dzięki temu, że okazujemy posłuszeństwo Słowu Bożemu” (Rzym. 14:8).

W wykładzie zatytułowanym: „Błogosławieństwo Jehowy wzbogaca” położono nacisk na dawanie sprawom duchowym pierwszego miejsca w życiu. Dzięki temu mogliśmy sobie lepiej uświadomić, że wprawdzie pieniądze są pożyteczne, ale umiłowanie ich może się stać bardzo niebezpieczne (Kazn. 7:12; 1 Tym. 6:10). Natomiast wierność zapewnia błogosławieństwo Jehowy, co stanowi prawdziwe bogactwo (Prz. 10:22).

W dramacie „Twoja przyszłość rzuca ci wyzwanie” porównano życie nazirejczyków, dążących do zachowania prawości, z wymaganiami, jakim muszą odpowiadać młodzi Świadkowie Jehowy, którzy pragną być pionierami i pozostać w służbie pełnoczasowej, zamiast dążyć do celów materialistycznych. Młodzież zachęcono do podjęcia rzucanego jej wyzwania i służenia Bogu z całego serca. Ponadto w dramacie pokazano, jakiej pomocy mogą udzielać rodzice i inne osoby.

„Siej obficie i obficie zbieraj” — w tym przemówieniu wyjaśniono, że zasada, według której ‛każdy zbiera to, co posiał’, jest mądra, sprawiedliwa i podyktowana miłością. Wzorując się na Bogu, Chrystusie i ‛wiernym niewolniku’, będziemy obficie siać pod względem obecności na zebraniach, modlenia się, głoszenia, oraz w życiu rodzinnym (Mat. 24:45-47). Takie sianie zapewni nam zbiory w postaci błogosławieństw od Jehowy (Hebr. 6:10).

Podczas przemówienia: „Jak macie odpowiadać każdemu” przykuwały uwagę słuchaczy propozycje i pokazy objaśniające sposób korzystania z nowej książki Prowadzenie rozmów na podstawie Pisma Świętego. Podkreślono zwłaszcza potrzebę przezwyciężania obojętności stosowaniem trafnych wstępów i dawaniem taktownych odpowiedzi, gdy się spotykamy ze szczerą, choć negatywną reakcją, oraz wskazywaniem na Biblię jako źródło naszych odpowiedzi (Kol. 4:6).

Po ostatnim przemówieniu drugiego dnia, zatytułowanym: „Głośmy o cudownych dziełach Jehowy”, zajęliśmy się właśnie tą działalnością, wyruszając do służby polowej. Tego samego popołudnia pewien Świadek głoszący od domu do domu w kanadyjskim mieście Vancouver spotkał się z zarzutem: „Jeżeli Bóg jest Bogiem miłości, to dlaczego dopuszcza tyle zła?” Odpowiedź zawarta w nowej książce Prowadzenie rozmów zadowoliła pytającego i od razu rozpoczęto studium biblijne.

„NIENAGANNI POŚRÓD PRZEWROTNEGO POKOLENIA”

Tak brzmiało pobudzające do myślenia motto trzeciego dnia. Zaraz z rana w przemówieniu: „Oddawajmy cześć Jehowie tym, co mamy wartościowego”, dobitnie wykazano, że nasze życie poświęcone służeniu Jehowie, bliska więź z Nim oraz nasze siły fizyczne, zdolności umysłowe i duchowe, a także dobra materialne — to cenne dobra, którymi powinniśmy oddawać cześć naszemu Ojcu niebiańskiemu (Prz. 3:9, 10).

W wykładzie pt. „Nabywajmy nowych sił, nie popadajmy w znużenie” udzielono aktualnych pouczeń, które są nam pomocne w przeciwstawianiu się próbom Szatana, usiłującego złamać naszą prawość przez sianie wątpliwości, podkopywanie wiary, usidlanie materializmem, pokusy i najrozmaitsze formy zniechęcania. Jednakże studium, rozmyślanie, modlitwa oraz regularny udział w zebraniach i ogłaszaniu Królestwa to niezawodne sposoby czerpania z nieprzebranego Źródła energii, jakim jest Jehowa (Izaj. 40:28-31).

Główny wątek przemówienia: „Żyć dla woli Bożej teraz i na zawsze” kładł nacisk na to, że jeśli sobie przyswoimy usposobienie Chrystusa, to będziemy żyć „już nie dla pragnień ludzkich, lecz dla woli Bożej” (1 Piotra 4:1, 2). Jezus nigdy nie dopuścił, by jakieś przyziemne pragnienie sprowadziło go z tej drogi. Następnego przemówienia: „Stań w jednym szeregu z zachowującym prawość ludem Jehowy”, wysłuchali ze szczególną uwagą kandydaci do chrztu. Powiedziano im, że sam chrzest to dopiero początek wyścigu o zachowanie prawości. Chcąc w tym biegu mieć powodzenie, muszą korzystać z takich dobrodziejstw, jak: modlitwa, Słowo Boże, literatura biblijna oraz aktywna więź ze zborem. Kandydaci wstawali, by odpowiedzieć na dwa pytania wskazujące, czy rozumieją głębokie znaczenie podejmowanego kroku. Potem następował akt chrztu w wodzie, miejscami na oczach reszty uczestników zgromadzenia.

Tego samego dnia po południu wygłoszone było przemówienie: „Czy jesteśmy przejęci bojaźnią Jehowy?” Położono w nim nacisk na potrzebę uczuwania respektu przed Władcą Wszechświata (Prz. 8: 13). Między bogobojnym królem judzkim Jozafatem (Jehoszafatem) a już wyniesionym na tron Większym Jozafatem, Jezusem Chrystusem, zachodzą następujące podobieństwa: dbanie o czystość wielbienia (1 Król. 22:16; Malach. 3:1-18); obrona wolności wielbienia (2 Kron. 17:1, 2, 12-19; Filip. 1:6, 7); organizowanie pracy wychowawczej wśród prawdziwych czcicieli (2 Kron. 17:7-9; Mat. 28:19, 20); powoływanie teokratycznych zespołów sądowniczych, aby wymierzały sprawiedliwość (2 Kron. 19:6, 7; 1 Kor. 6:5, 6).

W części programu zatytułowanej: „Pismo Święte użyteczne w prostowaniu rzeczy” wykazano, jak Biblia pomaga nam prowadzić porządne życie oraz okazywać szacunek dla organizacji, zamianowanych nadzorców i osób starszych. Następnie wykład pt. „Zdecydowani służyć Jehowie sercem niepodzielnym” podkreślił doniosłe znaczenie posiadania zdrowego serca symbolicznego, które by trwało bezkonfliktowo, niepodzielnie w służbie dla Jehowy (1 Kron. 28:9).

A jak ma się rzecz ze wzrokiem? Kolejny mówca poruszył kwestię: „Czy jako członek rodziny masz ‛szczere’ oko?” Szatan usiłuje w najrozmaitszy sposób odwieść nasz wzrok duchowy od celu; dlatego chrześcijańscy ojcowie, matki, jak również dzieci, powinni zachowywać równowagę wewnętrzną i zawsze stawiać na pierwszym miejscu sprawy Królestwa (Mat. 6:33). Natomiast w przemówieniu zatytułowanym: „Trzymać się ściśle rozporządzeń Króla” wskazano na potrzebę uznawania Wielkiego Organizatora przez okazywanie szacunku zamianowanym starszym i zborowi (Prz. 8:32-36).

Punktem szczytowym tego dnia był wykład pt. „Trzymać się prawdy w bezbożnym świecie”. Od chrześcijan oczekuje się między innymi, aby niezłomnie obstawali przy prawdzie, broniąc biblijnej nauki o stwarzaniu i odrzucając wszelkie bezbożne teorie. Zgromadzonych poruszyła wiadomość o wydaniu 256-stronicowej książki, która zawiera wyczerpujące odpowiedzi na pytanie postawione w tytule: Jak powstało życie — przez ewolucję czy przez stwarzanie? A jak skuteczna jest ta publikacja? W Szwecji były ewolucjonista — obecnie już Świadek Jehowy — przeczytał ją całą jeszcze tej samej nocy i powiedział: „Gdybym do wczoraj był ewolucjonistą, dzisiejszej nocy na pewno zmieniłbym poglądy”.

„DBAĆ O WŁAŚCIWE PROWADZENIE SIĘ WŚRÓD NARODÓW”

Taka była myśl przewodnia ostatniego dnia tych zgromadzeń. W jednym z przemówień wygłoszonych z rana roztrząsano kwestię: „Czy zdoła cię coś odłączyć od miłości Bożej?” Tylko z własnej winy możemy się znaleźć poza zasięgiem miłości Boga i Chrystusa. Ale dopóki będziemy strzec naszej wiary, żaden nacisk, żadne niesprzyjające warunki ani żaden przeciwnik nie potrafi zmusić Boga, by przestał nas miłować (Rzym. 8:35-39).

W przemówieniu pt. „Nie daj się zbyt łatwo zachwiać w swoich przekonaniach” zaakcentowano potrzebę pilnowania swego miejsca w raju duchowym. A jak można go strzec? Między innymi przez przeciwstawianie się duchowi narzekania oraz odstępstwu, zgodnie zresztą z radą Pawła, aby nie ‛dać się zbyt łatwo zachwiać w swoich przekonaniach’ żadnym ustnym czy drukowanym informacjom, które mają na celu posianie wątpliwości i poderwanie naszej wiary (2 Tes. 2:1, 2).

„Bój się Boga, stroń od zła!” — to tytuł drugiego, przykuwającego uwagę widowiska. Przedstawiono w nim zachowującego prawość Hioba i wykazano, że prześladowania i cierpienia to dla sług Bożych nic nowego. Na przekór wszelkim usiłowaniom sprowadzenia nas na manowce powinniśmy jak Hiob być zdecydowani obstawać niezłomnie przy naszej prawości, bojąc się Jehowy i stroniąc od zła.

Wykład publiczny nosił tytuł: „Na co wskazują czasy i pory, które wyznacza Bóg?” Przypomniano w nim, że to Jehowa ‛usuwa królów i ustanawia królów’ w zależności od swego niezmiennego zamierzenia. Gdy więc nadejdzie wyznaczony przez Niego czas, niechybnie położy kres nieprawości i przywróci sprawiedliwość (Dan. 2:21, 44, BT).

Dwa ostatnie przemówienia również były jak najbardziej stosowne. Pierwsze z nich: „Pociecha dla zachowujących prawość”, pokrzepiło nasze serca zapewnieniem, że Jehowa przez swoje Słowo i swego ducha oraz przez wysłuchiwanie naszych modlitw niezawodnie doda nam sił w próbach. A jak to wykazano w ostatnim punkcie programu, u Świadków Jehowy nie ma zastoju, mimo iż żyją pośród nieprzyjaznego świata. Przeciwnie, „Organizacja ludu zachowującego prawość idzie naprzód”! Jedynie ona popiera zwierzchnictwo Jehowy, żywiąc niezłomną pewność ocalenia i triumfu.

NAPRZÓD, LUDU ZACHOWUJĄCY PRAWOŚĆ!

Oprócz wzruszenia towarzyszącego korzystaniu z tak obfitego pokarmu duchowego oraz otrzymaniu dwóch nowych pięknych książek, uczestników zgromadzeń uradowało wydanie barwnie ilustrowanej 32-stronicowej broszury pt. Rząd, który ustanowi Raj. A ileż uciechy sprawiły Melodie Królestwa nr 6 — kasety z pięknie nagraną muzyką, której naprawdę miło posłuchać.

[Ilustracje na stronie 11]

W Montrealu członek Ciała Kierowniczego, W.L. Barry, ogłosił wydanie nowej, pasjonującej książki pt. „Jak powstało życie — przez ewolucję czy przez stwarzanie?”

W tym dramacie biblijnym pokazano jak Hiob zachował prawość (w tym wypadku na zgromadzeniu w Atenach)